Uitgehuwelijkt

HOOFDSTUK 25

Perspectief Mete:
"Ceylan!! Meneer stop de bruiloft.. Ogzhan neem ceylan mee naar de auto!

Emre: Wat denk jij wel niet denk je nou echt dat je haar van mij kunt afpakken? dan heb jij het goed mis!

Luister zij is mijn toekomstige vrouw en als jij dat niet accepteert dan is het jou probleem!

Iedereen in de zaal keek angstig naar ze aan.

Ceylan: Laat hem gaan Mete ik hou niet van jou en dat ga ik ook nooit doen!!
Ik hou van Emre niet van jou!!

"Alles komt op zijn tijd.. Met tijd ga je van me houden!

Ik liep weer uit het zaal "Ogzhan handel jij het maar met hem af je weet wat je moet doen!

Emre: CEYLAN WEES NIET BANG IK GA JE UIT DEZE NACHTMERRIE REDDEN!!!

Ceylan: Emre!!

Ceylan probeerde te ontsnappen alleen lukte het haar niet. Ogzhan maakte haar handen vast en tapte haar mond..

"Ceylan jij word binnenkort de mijne jou ouders waren super bezorgd dacht je nou serieus dat je met zo iets kon trouwen ?

Ceylan keek boos naar Mete en begon te huilen.

"Je hebt geen keus de bruiloft is al morgen
Ik ga even je ouders bellen

*3 uur later zijn ze eindelijk thuis*

Perspectief Ceylan:
Ik liep naar binnen mijn moeder keek naar mij met bezorgde ogen en mijn vader met bozen ogen. Ik keek naar de grond en liep gelijk door naar boven naar mijn kamer...
Ik ging douchen en deed mij pyjama aan.. Ik ging liggen op bed en dacht alleen maar aan de tijden die ik had doorgebracht met Emre. Mijn telefoon is afgepakt door Mete dus ik kan Emre ook niet sms'en.. Ik pakten mijn dagboek en begon te schrijven... Er klopte iemand aan deur.. "Jaa" mijn moeder kwam naar binnen

"Ceylan.. Het is echt beter zo hij is de man die voor je kan zorgen...
"Mama hoe kan je zo denken ?? Je vraagt niet eens of ik wel van hem hou of ik iemand anders heb!!
" Ceylan je kan niet met Emre zijn! Het is Melissa zijn ex-vriend en je vader zou dit sowieso niet accepteren! En ik ook niet
We zijn uitgepraat Ceylan ga nu maar slapen want je gaat morgen vroeg opstaan. De ouders van Mete komen morgen je hand vragen en zet mij niet weer verschut!

Mijn mond zat op slot ik kon niks zeggen mijn moeder ging weer weg. Ik heb de hele dag gehuild hoe kon mijn moeder zo gevoelloos zijn ze dacht niet eens aan mij.. Dit is het dan de einde van mij leven.. Ik mis Emre zo erg...