Uitgehuwelijkt

Hoofdstuk 22

Ik schrok wakker.. Helaas was het een droom.. Ik stond op en keek naar de tijd.
"O shit nog 30 min te gaan" ik moest opschieten. Mijn vliegtuig vertrok al
Bijna.. Ik liep snel door. Ik zag elke keer iemand naar mij kijken, net als ik mijn droom. Volgens mij ben ik nog niet goed wakker...
Maar wacht is even is dat niet Emre? Ik liep naar hem toe en tikte hem aan op zijn schouder..

"Emre?"
"Sorry mevrouw volgens mij vergist u zich met iemand anders."
"Sorry ik denk het ook.."

Iets in mij zij dat hij hier was, Althans dat dacht ik...
Ik liep veder met één hoop en dat is dat hij voor mijn neus zou komen..."
Met een getraand gezicht liep ik naar de vliegtuig toe..
Mijn voeten zakte door de grond. Bitti.. (Het is klaar)
Mete en ik gaan trouwen.. Tenminste dat is wat mijn ouders willen..
Ik kan nooit gelukkig zijn met de gene waar ik van hou..

"Ceylann!!" Schreeuwde iemand. Ik draaide mij om en zag dat het Emre was
"EMRE??"

Hij rende naar mij toe ik pakte hem zo hard vast alsof ik hem nooit meer los wou laten.
Hij zette zijn handen op mijn wangen en kuste mij...
Emre pakte mijn koffer's

"Ceylan wat sta je daar nog kom je?"

Ik twijfelde geen enkele min er over om met hem mee te gaan..
Ik wil ook is een keer gelukkig zijn..
Als ik hier nu blijf ga ik voor eeuwig niet gelukkig zijn..
Ik pakte Emre zijn hand vast en we liepen samen weg.
We gingen verreweg hier vandaan.
Mette kwam terug..
"Ceylan??"
Mete zocht Ceylan.. Hij zag Ceylan in een auto stappen bij een man.
Hij was net te laat.. Hij riep zijn mannen op!.

"Emre ik heb je zo erg gemist"
Hij glimlachten naar mij. Hij pakte mijn hand en gaf een kusje..
"Ik heb je zo gemist ceylan. Ik schrok zo erg toen ik die envelop Zach... Ik heb je sindsdien gevolgd en proberen plannen te bedenken.."

"Ceylan?? Ik heb een verrassing voor je.."
" o wat dan??"

Emre glimlachte..
"Geduld prinsesje"