İzlenen Suların Altında | Yarı texting

Sessiz Oyunların Planı

Merhabaa bugün 50 okunma olduk🥳
O kadar gurur verici ki...
Güzel bir duyurum olacaak
Benim bir arkadaşım var arkadaşım bu hikayeyi inanılmaz sevdi ve biz beraber anlaştık bir konuda. Bana bazı şeylerde yardım edecek. Ona çok teşekkür ediyorum iyi ki varsın Zeynoos

(Barlas'ın anlatımıyla)

Mirsa'nın üzerine yerleştirdiğim konum bulma cihazından olduğu yere doğru gidiyordum. O kadar öfke ve kin vardı ki içimde, bu öfkeyi ve kini kullandığım arabanın hızından anlaşılıyordu.

Gaza daha fazla yüklendim ve telefonumdan da Mazir'le, Mirsa'nın beraber bulundukları odaya bakıyordum.

Mazir, Mirsa'ya dokunmaya başlayınca öfkeyle gözümü bir kaç saniyeliğine kapadım ve dişimi var gücümle sıktım.

Bir kaç dakikaya oradayım zaten sinirlenmemin bir manası yoktu. Sadece biraz daha hızlı hareket etmem gerekiyordu.

Bizim planımız ve amacımız buydu zaten. Güzelim ile beraber uyuduğumuz gecenin öncesinde güzel bir plan yapmıştık ama planımızın içinde bu kadar da temas yoktu. Benim evimin ve odamın içinde bir sürü kamera vardı. Bu kameraların hepsi Mazir'i aitti. Mazir, Mirsa'ya değer verdiğim çok iyi biliyordu.

Çünkü kameradan neredeyse her saniye bizi izliyordu. Ama siktiğimin evladı şundan habersizdi ki o kamera kayıtlarını bende görebiliyordum.

Mirsa ile planı yaptığımız zaman o kadar sessiz konuşmuştuk ki duyulması imkansızdı. Planımız aslında çok kolay ve adım adım ilerliyordu. A planı ve B planı vardı.

A planı; Mazir o gün eve gelecekti ve Mirsa onu orada bir şekilde bayıltacak ardından beni bekleyecekti. Ama bu plan başarısız olmuştu çünkü Mazir bunu anlamıştı. Mazir zeki bir adamdı ama şunu bilmiyordu ki her zaman başka bir planım vardı.

B planı ise; Mirsa, Mazir tarafından kaçırılınca Mazir'in bir şekilde dikkatini dağıtması gerekiyordu ilk başta. Ardından onu bir odaya götürecekti Tecavüz etmek için. Sonra ise Mirsa onun ya orada işini bitirecekti, ya da ölmeyeceği şekilde zarar verecekti. Bende onu almaya gelecektim. Ki öyle de olmuştu.

Sikeyim, sinir kat sayılarım bunları düşününce daha da yükseliyordu ama plan buydu, yapacak bir şey yoktu. Tel yapmam gereken şey güzelimi oradan kurtarıp, Mazir piçini almak.

A planının işe yaramayacağını biliyordum ama şansımı bir seferliğine denemek istemiştim. Bu tür olayları asla ama asla şansa bırakmıyordum. Neden böyle yaptığımı da bilmiyordum.

Kafamdaki kötü düşünceleri dağıtmaya çalışıyordum ama pek başarılı değildim. İçimde öyle biriken bir öfke vardı ki her an her şeyi yapabilecek bir duruma gelmiştim şu an.

Telefondan bir silah sesi gelmişti. Silah sesi. İçimde öyle büyük bir acı ve kötü his oluşmuştu ki sanki vurulan Mirsa değil de bendim. Mirsa'nın vurulduğunu hissetmiştim. Emindim. Mirsa vurulmuştu. Telefona korkudan bakmaya bile cesaret edemiyordum. Daha fazla dayanamadım ve kafamı hızlıca telefona döndürdüm.

Kahretsin! Vurulan Mirsa'ydı. İçimdeki öfke artık dolup taşmaya başlamıştı. Daha fazla dayanamıyordum. Onu öyle görmek istemiyordum. O şu an orada acı çekiyordu ve hâlâ masumca beni bekliyordu.