📍Lisbon, Portugal. "Doro, seni seviyorum. Artık ciddi bir ilişki yaşayamaz mıyız?"
Duyduğum kelimeler- cümle ile kitlenip kalmıştım oturduğum yerde. Düz bir ifade ile karşımdaki Ruben'e bakıyordum. Aslında böyle kitlenip kalmamam gerekiyordu, fakat çok ani olmuştu.
Hani böyle aslında gerçekleşmesini beklediğiniz bir olay gerçekleşir fakat öyle bir anda gerçekleşir ki öylece donup kalırsınız ya, heh işte ondan olmuştu şu an bana.
Tek kaşını kaldırıp bana bakmaya devam etmişti. Gereğinden fazla bir süre öylece takılı kalmıştım, ve doğrusunu söylemek gerekirse ne diyeceğimi bende bilmiyordum. Kafamı salladım.
"Yaşayabiliriz" dedim. Aklıma gelen ve ağzımdan çıkan tek kelime buydu şu an. Verebileceğim en düzgün ve en iyi cevabı vermeye çalışmıştım.
Gülüp ayağa kalkıp yanıma gelmişti. Onu izledim, elimden tutup beni kaldırmış ve sarılmıştı. Tenime değen soğuk teni ile kendime gelmiş ve ona geri sarılmıştım. Yapılı sırtında ellerimi birleştirip kafamı göğsüne yerleştirmiştim.
Saçlarımın arasına bir öpücük kondurduktan sonra duyabileceğim bir ses tonunda "Seni seviyorum" demişti. Bu seferki biraz daha değişik hissettirmişti, o sesindeki tını olsun, daha değişikti.
Az önce bahsettiği gibi, öylesine bir duygu değildi, artık bu his bir hoşlantı değilde bir hoşlantıdan daha fazlasıydı.
Kafamı geri çekip suratına baktım, gülümsüyordu, en son onu böyle mutlu gördüğümde istanbul'da şampiyonlar ligi kupasını kaldırıyordu. "Bende seni seviyorum" dedim.
Hayatımın sonuna kadar bu anda kalabilirdim ve asla da sıkılmazdım.
dorocardoso story update !
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
