Gazi

6.bölüm - "Kabul edemem."

Herkese selamlar! Nasılsınız?

Biraz kısa oldu bunun için özür dilerim ama kısa olmasının sebebi biraz da gelen yorumlar, oylar yüzünden. Daha doğrusu az gelen. Lütfen emeğime karşılık verin ki, bende okumak için hevesleneyim. Sadece güzel yorum yapın demiyorum, eleştiri yapabilirsiniz, fikirlerinizi söyleyebilirsiniz, okumak istediğiniz sahneleri yazabilirsiniz, tüm yorumları okuyorum ve hepsi benim için ilham kaynağı oluyor emin olun. Ve lütfen oy vermeyi de unutmayın. Sınır koymak istemiyorum ama buna mecbur bırakılmakta istemiyorum. Anlayışla karşılamanızı umuyorum. 💓

Bu haftanın ikinci bölümü hafta sonu gelecektir. Haberiniz olsun. Yorumlarınızı ve oylarınızı bekliyorum. İyi okumalar, ballarım! 🤍

🏥

Yasemin Yıldız

Şok olmuş şekilde Emrah'a bakıyordum. Çok hızlı olmamış mıydı? Yani, evlilik teklifini hiç beklemiyordum. Buna hazır değildim. Şakasını yapmak ayrıydı ama Emrah şu an ciddi ciddi evlilik teklifi etmişti.

"Evlenme teklifi mi?" diye sordum. Başını salladı. Yıllar sonra karşıma çıkmıştı. Yanlış anlamadan dolayı bir birimizden yıllarca uzak kalmıştık ama şimdi karşıma çıkmış bana evlilik teklifi ediyordu. Daha doğru düzgün konuşamamıştık bile.

"Yıllardır bir birimizi görmüyoruz." dedim.

"Ömrümüzün sonuna kadar bir birimizi görelim." dedi.

"Konuşacak çok şeyimiz var." diyerek bakışlarımı kaçırdım.

"Konuşacak çok vaktimiz var. Evlendikten sonra." dedi.

"Beni bıraktın." dedim.

"Bana git dedin." dediğinde bakışlarımı bakışlarına kitledim.

"Git dedim ama sende gitmeyi çok istiyormuşsun ki hiç düşünmeden gitmişsin." dediğimde Emrah nefes aldı.

"Sen bana git dedin. Beni istemedin. Ben nasıl senin yanında duracaktım? Bana bakmayan o gözlerine bakmaya nasıl devam edebilirdim? Sen şimdi bana bakıyorsun. Ben kendime söz verdim, Yasemin. Bana baktığın ilk gün sana sevgimi itiraf edecek ve evlilik teklifi edecektim."

"Kendine söz mü verdin?" diye sordum. Başını salladı.

"Sadece kendime değil. Hem de sana söz verdim." dediğinde şaşkınlıkla gözlerimi araladım.

"Bana mı?" diye sordum. Başını salladı.

"Sana, güzelim." dediğinde aklıma düşen silik anılar geçmişe dalmama sebep oldu.

Yasemin yatağında uzanmış uyuma numarası yapıyordu. Öğlen saat üçtü. Öğlen uykularını nedensiz şekilde çok seviyordu Yasemin. Genel olarak uyumayı seviyordu ama öğlen uykuları daha çok seviyordu.

"Uyumuş yine." diyerek odaya girdi Emrah Erdem. Yasemin'in öğlen uykularını izlemek çok hoşuna gidiyordu. Öyle güzel uyuyordu ki, insanın hep izleyesi geliyordu.

"Saçlarını açık bırakmış. Ah şu kız..." diyerek gülümsedi Emrah. Sağ kolunu genç kızın saçlarına götürdü. Yasemin'i uyandırmak istemeden saçlarını toplamaya çalıştı. Ki topladı da. Her zaman uyandırmadan topluyordu saçlarını. Daha doğrusu öyle yaptığını zannediyordu. Çünkü Yasemin Emrah Erdem'in her öğlen yanına gelmesini ve saçlarını toplamasını bekliyor, daha sonra uyuyordu. Bu artık istem dışı oluşan bir alışkanlıktı.

Emrah Erdem genç kızın saçlarını topladı, bir kaç dakika daha onu izledi ama odadan çıkmadı. Bu Yasemin'i şaşırttı. Gitmesini beklemişti. Hep beş dakika kalır, sonra çıkar giderdi. Ama bugün öyle yapmamıştı. Yasemin'in uyuduğu yatağın yanına çökmüştü. Derin nefes aldı Emrah.

"Yanına geldiğimi bilsen belki de çok rahatsız olursun ama yemin ederim ilk önce teyzeyi gönderiyorum. Nasıl durumda olduğuna bakıyor, ona göre içeri geçiyorum." dedi Emrah. Yasemin gülümsemek istedi ama yapmadı. Uyuma numarası yapmaya devam etti. Biliyordu teyzesinden izin alarak odaya geldiğini. Kaç defa duymuştu. Ama haberi yok gibi davranıyordu.

"Şu güzel gözlerin, Yasemin. Şu güzel gözlerin bir tek bana bakmıyor, bir tek benim gözlerimle kesişmiyor. Bu benim canımı o kadar yakıyor ki, bilemezsin. Ne olur bana baksan? O kadar mı korkunç görünüyorum? Sert bir yüzüm vardır ama ben sana karşı asla sert olmam ki.. sen benim miniğimsin. Ben sana karşı nasıl sert olabilirim? O güzel gözlerin bana baktığında sana olan hisslerimi açıklayacağım, miniğim. Nerede, nasıl oluruz veya aramız nasıl olur bilmiyorum ama hem kendime," İç çekti. "Hem de sana söz veriyorum. Bana baktığında sana sevgimi itiraf edeceğim ve evlilik teklifi edeceğim." Ayağa kalktı Emrah. "Lütfen evlilik teklifimi kabul et, ilk ve son aşkım." dedi. Sağ eliyle son kez Yasemin'in saçlarını okşadığından habersizdi. Sekiz yıl sonra o kolunu kaybedecekti, sadece bir hafta sonra Yasemin ona 'git' diyecek ve Emrah sekiz yıl ondan ayrı kalacaktı. O zamanlar her ikisi de bunların olacağını  bilmiyordu. Ama Emrah sözünde durdu. Yasemin ona ilk kez baktığı zamanlarda ona olan sevgisini itiraf etti ve evlilik teklifi etti.

Gülümsedim. Gerçekten sözünü tutmuştu. Evlilik teklifi etmişti. Ama onca şey yaşadıktan sonra hem de yıllar geçmiş olduğu hâlde bir anda evlilik teklifini kabul etmem doğru değildi. Ne olursa olsun kabul edemezdim.

"Ben bu teklifi kabul edemem, Emrah. Bu doğru değil." diyerek ayağa kalktım. "Aramızda o kadar sorun varken evlilik kararı mantıklı değil. Evlenmek öylesine bir iş değil." dediğimde Emrah dolu gözlerle bana baktı. Onu bu hâlde reddetmek elbette beni çok üzüyordu ama bunu yapmak zorundaydım. Kabul etmemeliydim. O kadar sorunumuz varken, bir anda evlenmek doğru değildi. Buna ne kalbim, ne de mantığım razıydı.

"Yasemin..." dediğinde başımı iki yana salladım. Odadan çıktığımda geriye nasıl Emrah bıraktım bilmiyorum ama kendi önümde nasıl hâldeydim onu hiç bilmiyordum.

🏥

Evlilik teklifini kabul etmesi daha saçma olurdu. Ama Emrah söz vermişti, o evlilik teklifini yapacaktı ama reddedilmeyi beklemiyordu tabi ki de. Yine de Yasemin'in yaptığı en doğrusu. O kadar şey yaşanmış, sekiz yıl ayrı kalmışlar ve bir kere bile Emrah dönmemiş, buna rağmen Yasemin hiçbir şey olmamış gibi evlilik teklifini kabul mu edecekti?

Emrah'a çok sinirliyim aslında. Bunu ileride daha iyi anlayacaksınız ama yine de onu seviyorum. 🥲

Yeni bölüm bu hafta sonu gelecek. Bakalım neler oluyor Yasemin ve Emrah çiftimizin arasında...

Geçmiş sahnelerini yazmaya devam edeceğim. Geçmişte yaşanılan çok şey var... Hepsine şahit olmamız gerekiyor ki, onları daha iyi anlayabilelim. Geçmiş sahneleri çok güzel ama şimdi oldukları durumu hatırlayınca üzülüyorum. 🥺

Bölüm nasıldı?

En sevdiğiniz söz hangisi oldu?

Sizce olaylar nasıl ilerleyecek?

Yasemin'in reddetmesini haklı buluyor musunuz?

Geçmiş sahnelerini okumayı sevdiniz mi?

Sorularıma cevap vermeyi unutmayın, lütfen. Düşünceleriniz her zaman benim için çok önemli. Yorumlarınızı ve oylarınızı hikayemden eksik etmeyin. Hikayemin sizin desteğinize ihtiyacı var, unutmayın. Tüm destekleriniz için şimdiden teşekkür ediyorum. Sizleri çok ama çok fazla seviyorum, kendinize çok iyi bakın. Gelecek bölümde görüşmek üzere! 🩹🥀

Allah'a emanetsiniz! 💚