10.bölüm - Arslanoğlu Ailesi

347 40 87
                                    

Herkese selamlar. Nasılsınız?

Bazı zor şeyler atlattım. Hâlâ iyi olduğum söylenemez ama sizi daha fazla bekletmek istemedim. Bana hem sınavlarım için, hem de bazı sorunlarımın hallolması için dua ederseniz çok mutlu olurum. Şimdiden Allah razı olsun.

O zaman sizi bölüme alalım. Onları özlediniz diye düşünüyorum. Yorumlarınızı ve oylarınızı bekliyorum. İyi okumalar. 🤍

🏥

Yasemin Yıldız

O kadar yorgundum ki... Resmen kaç tane hasta bakmış, üstüne ameliyata girmiştim. Çok yorgundum. Odama geçip yemeğimi yemeye başladım. O kadar acıkmıştım ki, tüm gün yemek yemeye vaktim bile olmamıştı.

Kapım çaldığında gözlerimi korkuyla kapattım. Ne olur Ada olsun, başkası olmasın. Yemeğimi yemek istiyorum...

"Buyurun." dediğimde kapı açıldı. İçeriye Ada girdiğinde rahat nefes verdim. Onun ardından Deniz girdi içeriye ama beni şaşırtan bir şey vardı. Ada'nın kolları arasında çiçek buketi vardı.

"Selam, bebeğim." diyerek yanıma geldi Ada. Yemek yediğim için şişmiş olan sağ yanağıma öpücük kondurdu. Elindeki buketi önüme bıraktı.

"Selam, güzelim. Bunlar ne?" diye sordum. Deniz sıkıntıyla nefes alarak bana baktı.

"Sana gelmiş, yenge." dediğinde kaşlarım çatıldı. Odamın kapısı bir daha çaldığında Deniz'in sözü yarıda kalmıştı.

"Emrah Erdem sizi çağırıyor, Yasemin Hanım." dediklerinde ayağa kalktım. Çiçek buketini elime alarak gülümsedim. Bu çiçekleri Emrah mı almıştı?

"Geldim." diyerek odadan çıktığımda Deniz ve Ada mırıldanarak bir biriyle konuşmaya başlamıştı.

***

Ada Özberk

Odadan çıkan Yasemin ile sıkıntıyla Deniz'e bir birimize baktık. O çiçekleri Emrah abi göndermemişti. Emrah abi buketi gördüğünde delirecekti...

"Emrah delirecek." dedi Deniz. Ona bakarak başımı salladım.

"Yanlarına gitsek mi?" diye sorduğumda Deniz başını iki yana salladı.

"Kendileri halledecektir. Sadece Emrah biraz delirecek." dediğinde o kadar rahattı ki, bu rahatlığı beni sinirlendirmişti.

"Neden bu kadar rahatsın sen?" diye sordum. Deniz gülümseyerek bana baktı. "Neden rahatsız olacağım? Tabi ki de rahatım." dediğinde gozlerimi devirmemek için zor durdum.

"Birisi senin sevdiğin kadına çiçek gönderse rahat olacak mısın?" dediğimde Deniz'in omuzları dikleşti. Sinirle kaşları çatıldı.

"Kim gönderecek benim sevdiğim kadına çiçek? Kim yapabilir bunu?" diye sorduğunda bu sefer gülen bendim.

"Bilmem. Sevenler ve şansını denemek isteyenler olur elbet. Sonuçta bir kızı bin kişi ister bir kişi alır derler." diyerek Yasemin'in odasından çıktım. Deniz hemen yanıma geldi.

"Kim gönderir? Kim şansını denemek ister? Canım sıkılıyor şu an. İsimleri ne?" diye sorduğunda kıkırdadım.

"Senin sevdiğin kadın kim ki? Sevdiğin kadını kaç kişi sevmek istiyor, şansını denemek istiyor ben nereden bilebilirim ki? Sevdiğin kadını bilmeden.." dediğimde Deniz şaşkınlıkla bana baktı.

Gazi Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin