Gazi

15.bölüm -"Bir Allah sevgisi, iki vatan sevgisi, üçüncüsü ise sana olan sevgim."

Herkese selamlar! Nasılsınız?

Geçen hafta gelmesi gerekirken Hasbelkader'in ve Mahperi'nin özel bölümünü yazdığımdan, bu haftaya geciken bölüm için özür dilerim. Beklediğiniz için de teşekkür ederim. 🤍

Bu arada eğer isterseniz profilimde gözüken Pinterest hesabımın linkinden kitaplar için hazırladığım panolara bakabilirsiniz. 🌸

Ve artık Tiktokta daha da aktif olacağım. Editler yapmaya devam edeceğim. Eğer izlemek isteyenler olursa @zeyyyazarr hesabına bakabilir. 🤍

Bu arada Whatsapp kanalım var;  oradan alıntılar, bölümler hakkında bilgiler söylüyorum ve bazen de sizinle konuşuyorum. Eğer katılmak isterseniz duyurulardan bana ulaşabilirsiniz. Bu arada numaranız gözükmüyor, bu konuda rahat olabilirsiniz. 🤍

Yorumlarınızı ve oylarınızı bekliyorum. İyi okumalar. ❤️

🏥

Yasemin Arslanoğlu

Emrah ile olan son konuşmamızdan sonra saatlerdir onu görmemiştim. Şimdi ise odasına doğru adımlıyordum. İşim olmadığı için onu görmem için uygun zamandı. Odasından içeriye girdiğimde uyuyan Emrah'ı görmeyi beklemiyordum. Sol elini karnına koymuş, başını da yastığa yaslamış uyuyordu. Uyuyan hâli gözüme öyle güzel gözükmüştü ki, kapının önünde durmuş resmen uyumasını izliyordum.

"Beni daha ne kadar izleyeceksin?" diye sordu Emrah. Gözleri hâlâ kapalıydı ama az önce uyumuyor muydu? Geldiğimi nereden anlamıştı?

"Sen az önce uyumuyor muydun?" diye sorduğumda gözlerini açtı.

"Uyuyordum, güzelim. Ayak seslerini duyunca uyandım." dediğinde hayretle ona baktım. Koltuğa geçip oturdum.

"Bazen kaç yıllık asker olduğunu unutuyorum." dediğimde gözlerinden kırgınlık geçti.

"Eskiden askerdim."

"Şimdi de askersin." dediğimde gözleriyle kolunu gösterdi.  Başımı iki yana salladım. "Asker sadece elinde silahı olan değildir, Emrah. Şehitlerde askerdir, gazilerde askerdir, savaşanlar da askerdir. Sen askersin ve savaştığın için, vatanını, milletini koruduğun için Gazi asker oldun. Kendine bu konuda haksızlık etme. Gönül isterdi ki böyle olma, çok sevdiğin askerliğe devam et ama Allah sana bunu layık gördü. Gazi olmakta bir rütbedir." Bakışları yüzümde takılı kaldı. Başını yastığa yaslayarak beni izlemeye devam etti.

"Sen bu hayattaki tüm zorlukların en güzel karşılığısın. Bunu biliyorsun değil mi?" diye sorduğunda utançla bakışlarımı çektim.

"Böyle şeyler söyleme, Emrah. Daha helal değiliz bir birimize." dediğimde sıkıntıyla ofladı.

"İmam çağırayım evlenelim." dediğinde şaşkınlıkla bakışlarımı yüzüne çevirdim.

"Ne imamı?"

"Demiyor musun helal değiliz? O zaman dini nikâh kıyarız bir birimize helal oluruz. Düğüne kadar rahatça ben sana bakmak, güzel şeyler söylemek istiyorum." dediğinde kalbim o kadar hızlı atıyordu ki bir an yerinden çıkacak zannettim.

"Gerçekten mi?" diye sordum bir an. Onunla evlenmek istiyordum tabi ki, helalim olmasını istiyordum ama onun bu kadar istediğini, bir birimize karşı rahat olmamız için hastaneye bile imam çağırmak isteyeceğini düşünmemiştim.