Bölüm Yedi: Yemeyi Senden Mi Öğreneceğim?

123 14 13
                                    

0,7|Yemeyi senden mi öğreneceğim?

Hükümet binasından ayrılırken, binanın önünde bu eksik kadro ile karşılaştım. Teruko sinir ve merakla beni incelerken diğerlerinin pek farkı yoktu.

Jouno'ya baktım, göz göze  geldiğimize yemin edebilirdim.

-" Jouno-kun, lütfen bana eşlik edin. Fukuchi-kun'un bundan haberi var."

Jouno bana bir süre daha baktı, sonra kenara çekildi.

Chuuya'nın inanılmaz bir yeteneği var, hatta o kadar inanılmaz ki, kalp atışlarımı daha kolay kontrol edebiliyordum.

Bu sayede Jouno yalan söyleyip, söylemediğimi anlayamıyor!

Tamam, sanırım Jouno'yu kandırmakla ilgili problem yaşamayacağım.

Öyle umuyorum.

.

.

.

Yolda ilerlerken tek kelime etmemiştik. Tabii, bu sessizlik beni rahatsız etti ki Jouno'ya bir kaç soru sorma isteğim uyandı.

-" Hey, Jouno-kun, insanları kurtarmak nasıl bir his?"

Gülümsedi.

Jouno-" Senin gibiler bunu anlayamaz."

-" Amanın~ Ama Jouno-kun, Fukuchi-kun ile tanışmadan önce benim gibilerden farkın neydi?"

Durdu, ben ilerlemeye devam ettim.

-" Elini kılıcından çek, Jouno-kun~ Beni böyle yenemezsin."

Sonunda farkında olduğumu anlayarak elini belindeki kılıcın kınından çekti ve bana yetişti.

Jouno-" Nereden biliyorsun?"

-" Fukuchi-kun'un teklifini yalnızca insanların acı çektiğini, daha doğrusu onlara acı çektirmek için kabul ettiğini mi? Azrail fısıldadı."

Jouno-" Ya melekler, ya da Azrail fısıldıyor sana. İnanmalı mıyım?"

-" Melekler, şeytan aslında. Şeytan ama melek gibi görünüyor desem anlarsın. Ve Azrail... Şey, o gerçekten melek olan. Yani iki durumda da bana Azrail fısıldadı."

Jouno boş boş suratıma baktı.

Şuna açıklık getirelim; Benim felsefe -10'lar da. Ne dediğimi ben dahi anlamıyorum...

-" Neyse ne. Hadi Jouno-kun, biraz yemek yiyelim! Acıktım!"

Jouno-" Ben tokum-"

Karın guruldama sesi...

BÖYLE BİR KLİŞE YAŞAYACAĞIM KİMİN AKLINA GELİRDİ Kİ!?

Haha!

Jouno'nun elinden tutup son hız yakınlarda bulduğum ilk ramenciye soktum.

-" Ramen sevmiyorsan özür diliyorum, ancak yemek zorundasın.^^"

O tip tip bana bakarken 2 tabak ramen söylemiştim bile.

-" Afiyet olsun!"

Yavaşça yemeye başladığımda elim önüme düşen saçlarımı koymak için kulağımın arkasına gitti.

Sağ elimle yiyor, sol elimle ise saçlarımı sıkıştırıyordum. Doğal olarak biraz eğilmem gerekti.

Tanrım, dumanı yüzüme geliyor! Gözümü yakacak! Gözleri kapatmam gerek!

Jouno-" Beni baştan çıkarmaya mı çalışıyorsun?"

Ha?

Şuan nasıl bir pozisyonda olduğumu hayal ettim, tamam... Uzaktan kesinlikle birini baştan çıkarmaya çalışıyormuş gibiyim.

-" Haha, pardon..."

Elimi boynuma götürdüm, hani şu sürekli gördüğünüz hareketten yaptım işte.

Yemeye devam ederken jouno'nun çoktan bitirdiğini fark ettim.

BEN DAHA TABAĞIN YARISINA GELEMEDİM BU NE HIZ AMK!?

Jouno sırıtarak kolunu masaya koydu, yanağını avuç içine yasladı.

Jouno-" Şaşırmış gibisin."

Kafamı başka bir tarafa çevirdim.

-" Yoo.."

Jouno-" Haha! Gerçekten ilginç birisin!"

Teşekkür mü edeyim?

-" Haha..."

Sessizce ramenimi yemeye devam ettim, 10 dakika kadar sürdü...

Parasını ödeyip çıktık.

Jouno-" Hayatımda senin kadar yavaş yiyen birini daha görmedim."

Yanaklarımı hafiften şişirdim. Neler yaptığımı Chuuya görse beni keserdi... :,)

-" Yemek tadını alarak yenir, senin yediğin gibi yıldırım hızında değil!"

Jouno kollarını birleştirdi. Benim gibi o da yanaklarını şişirdi.

Jouno-" Hah! Nasıl yiyeceğimi senden mi öğreneceğim?"

-" Evet, şekerim. Problem mi var?"

Biz atışa atışa yola devam ederken telefonum çaldı.

-" Bekle biraz, Jouno-kun. Biri arıyor."

Nefes aldıktan ve sesimi düzelttikten sonra aramaya baktım.

VALLA EN İDEALİSTİN SEN OLDUĞUNA İKNA OLDUM
Kişisi arıyor...

-" Ah, önemli olabilir, açmam gerek. Dönebilirsiniz, Jouno-kun. Teşekkürler."

Jouno kafasıyla onayladı. Ben açmaya hazırlanırken elime kağıt tutuşturdu.

Jouno-" Benim numaram, kaydet."

Anlamazca ona bakarken birden zıplayıp gitti.

Ben fark etmeden onu etkileyecek bir şey mi yaptım amk? Daha denemeye  başlamamıştım bile!

Elimdeki telefon patlayacak gibi çalmaya devam ettiğinde panikle aramayı kabul ettim.

-" Evet? Seni dinliyorum, Kunikida-kun?"

Kunikida-" Chu-san, rahatsız ediyorsam çok üzgünüm. Ancak bir süre için ajansa uğrayabilir misiniz? Bir dosya için yardım gerek."

-" Tamam, 5 dakikaya oradayım!"

^^

- " Saying; Chuuya Nakahara "Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin