- " Saying; Chuuya Nakahara "

Bölüm On Dört: Chuuya Ölümü Ardından...

14| Chuuya Ölümü Ardından...

∞

Bir rüya gördüm.

Evet. İlk defa rüya gördüm.

İntihar haplarını içmemden sonra, bedenimi gördüm.

“Neden öleceğimi düşündüm ki?” dedim o zaman kendime.

Sonra, bedenimin görüntüsü gitti ve yerine genç, parçalanmış bir kız ruhu geldi.

Hayatım boyunca gördüğüm her siyahtan daha köyü bir siyahtı bu ruhun rengi.

Dokunmak istesem dahi yapamadım.

Yüzünde tazelenmiş makyajı ve düz bir ifadesi vardı. Kıyafetleri biraz kirlenmişti ancak üstü başı düzenliydi.

O an neden bilmiyorum, kıza acımıştım. Kıyafetlerindeki tek leke kan lekesiydi. Hafif saydamlığı ise onun ölmüş olduğunu söylüyordu.

Ölen bir başka şeytan.

Tam anlamıyla karanlık olan ruh ışiğı tek bir şeye yorumlanırdı: Kız, muhtemel ihtimalle günahkâr bir mahlûk...

Benim gibi.

Rüya görmüyordum, anlamıştım.

Zar zor araladım dudaklarımı, kim olduğunu sormak istedim; o ise beni duymamıştı bile.

Aynı düz ifade ile sadece yere bakıyordu.

Sessizlik devam ederken ben duydum onu. Anlamamıştım gerçi, mırıldanıyordu.

Tek bir şeyi anladım söylediği: Yaşamak istemiyorum, ama ölmek de istemiyorum...

İşte hızla gelişti o an her şey.

Bedenimi ona verdim, kalan ruh parçalarını tamamlayamazdım ama ona bir beden vererek ruhunu tanımlayabilirdim.

O çocuğu izlemek zorunda olduğum gerçeği korkutucuydu..

Uyandığında şaşkındı, sonra sevindi. Söyledikleri bana gelmiyordu.

Anlaşılan sadece izleyebilirdim.

Mafyada ne yapar bilmiyordum, bulacaktı bir çaresini.

Benim için yaşamalıydı.

Ben olarak.

Ama hey, fark ettim ki...

BU KIZ GERÇEKTEN ÇILDIRMIŞ! PLANLADIĞI BOKU TAHMİN ETMEK İÇİN DAHİ OLMAYA GEREK YOK! O SİKTİĞİMİN SÜRTÜĞÜ BÖYLE Mİ TEŞEKKÜR EDİYOR?!

Sonunda dayanamadım ve zihnine girdim.

^^

Evet bunu yazmak istedim, boşuna uzatmaya da gerek yoktu... ^^