UZUN SÜREDİR YOKTUM SORRY MALUM ARTIK İKİ FİC İÇİN YB DÜŞÜNÜYORUZ VE ÜÇÜNCÜ İÇİN HAZIRLAŞIYORUZ BİR DE ÜSTÜNE SINAVLAR GELİNCE OHOOOOO
Felix POV
O kadar mutlu olmuştum ki anlatamam.
İnsanın sevdiğini özlemesi ve onun için bir şeyler yapması harika bir duyguydu.
Bizimkiler bizdeydi - Hyunjin, Chan, Changbin, Minho, Jisung, Jeongin, Seungmin.
"Vallaha Hyejin olmasa Yejini unutman gerekirdi"
"Harb doğru söylüyorsun be Chan"
"Bu arada 1 haftacık kaldı bebeğini görmeye"
"Eee Minho bey sizin ufaklığı görmeye de az kalmadı zaten"
"Jisung haklı Minho sizinkini görmeye de altı üstü iki hafta kaldı"
"Onu bunu boş verin de bir kahve ve ya çay filan hazırlayın Yejinimi getireyim yukarıda o şimdi içeri-"
"AĞAĞAĞAĞAĞĞAĞAĞAĞAĞA"
"Benden başka kimse yunus çığlığı atamaz ne oluyor yukarıda"
Bu çığlık Yejinimden başka kimsenin olamazdı çünkü üst kattan geliyprdu ve bir tek o vardı o katta. Hemen yerimden fırlayıp yukarı koştum.
"AŞKIM NOLDUUU"
"SUYUM GELD- AĞAĞAĞĞAĞAĞA"
"HEMEN GİDİYORUZ HASTANEYE. CHANGBİN ARABAYI HAZIRLA!"
"HEMEN HAZIRLIYORUM"
"FELİX YEJİNİ TEK BAŞINA KUCAĞINA ALAMAZSIN YARDIM EDEYİM Mİ"
"EVET HYUNJİN"
Hastaneye gitmek için arabaya bindik. Changbin arabayı uçurmuyor resmen ışınlıyordu. Chan ön koltukta nikahlı kocasının yanında oturuyordu.
Ben arka koltukta oturmuş Yejinin saçını sıvazlayıp sakinleştirmeye çalışırken o ise karnına eliyle baskı uygulayarak ağlıyor ve çığlıkal atıyordu.
Hastaneye vardığımız anda onu giydirdiler ve ben de izin alıp onunla birlikte hastane kıyafetlerini giyip doğumhaneye aldılar bizi.
İncecik elini tutmuştum.
"Aşkım sakin ol az sonra aramızda bir adet bücür olacak"
Yejin pov
"Derin nefes alın hanımefendi, şimdiyse verin"
Kendimi kontrol edebilme yeteneğim sağ olsun ilk başta aşırı tepki versem bile şu an kendimi kontrol ediyor ve hemşirenin söylediklerini yapıyordum.
Yaımdakı sedyedeyse Felix vardı. Evet bayılmıştı. Bayılmasının nedeniyse hemşirenin elindekiler olduğunu düşünüyordum.
Galiba bu son nefes çünkü bebeği hissedebiliyorum.
"Ihağı"
"İngağağa"
Evet bebeğim doğdu galiba. Gözümden yaşlar damlıyordu.
Annelik hissi bambaşka hismiş. Bebeğimi ellerimle tutamayacak kadar güçsüz düşsem bile benim üzerime yatırdıklarında kokusunu içime çeke bilmiştim.
"Tebrik ederiz Yejin hanım. Mükemmel bir doğum geçirdiniz şimdilik sizi dinlenmeniz amacıyla odaya alacağız-"
"VİP oda olsun benim güzeller güzeli eşim için"
Evet bu buğulu yorgun ve kalın sesi nerede duysam tanırım. Lixiem uyanmıştı.
"Hayatım seni tebrik ediyorum çok güçlü ve iyi bir anne olacaksın"
"Teşekkürler aşkım"
"Bu arada dinlendikten sonra sizden imza alabilir miyim? Kaç yıllık stayım de"
"Yejin ilk geldiğinde neler düşünmüştün?"
"Önceler ısınamıyordum ama sonradan sevmeye başladım. Hatta intihar etmeye kalkıştığı gün kendimi suçladım bile... Özür dilerim tekrar..."
"Şu an seviyorsan-"
"Ve benim eşimin gerçek değerini anladıysan-"
"Sorun yok stay hanım"
"Teşekkürler"
1 gün sonra
Bebeğimi emzirip zorla da olsa uyuttuktan sonra telefonumu vermişlerdi. Bir gün boyunca telefonumdan uzak yaşamak zor gelmemişti. Ama bildirimlerrden korkkuyordum...
İnstagrama girdim ve idollerden tebrik mesajları ve storyleri, fanlardan dme gelen güzel mesajlar keyfimi yerine getirmişti.
Hiç mi kötü yorum yok diye düşünüyorsanız Felixciğim üzülmemem için onları sildirmişti.
Eee şimdi ne zamanı? Tabiki de story atma zamanıııııı
Bebeğimi uyuduğu masumiyyetiyle çekip altına da Türkçe "Maşallahlarınızı eksik etmeyin" yazıp nazar boncuğu da koydum mu yayınlaya bilirimmmm.
Sonuçta türküz, müslümanız maşallah olmazsa olmazdı sjsjsjsjsj
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Lee Felix ile hayal et
FanfictionPark Yejin Stray Kids'in 9. üyesiydi. Önceden Felix hariç diğer üyeler onu sevmiyorlardı. Tabi sevmemelerinin nedeni vardı. Bir gün Yejin intihar etmeye çalışır ama kurtarırlar. Her şey ondan sonra başladı. 📌Woojin'i asla linçlemedim yapmayacağım...
