İSİMSİZ

2. BÖLÜM - ŞİRKET

Şarkı İsimsiz'in iç sesi gibi resmenn dinleyin.(tavsiyedir)

Bebeklerim bölüm geciktiği için üzgünüm belirlediğim saatte atamadım küçük bir sağlık probleminden dolayı affedin ;-;

Bu arada...

Kız ben bu kadar beğenileceğini düşünmemiştim 2 saattir evde horon tepiyorum JQJXWJXHWH

Şimdi kuzucuklar küçücük bir açıklama yapıcam bir önceki bölümde merak eden birkaç arkadaşımız olmuş Nisa aslında doktor ama bazı durumlardan dolayı doktorluktan men edildi bu yüzden doktor olamıyor ileriki bölümlerde öğreneceksiniz zaten neden olamadığını<3

Diğer bir konuya gelecek olursak ya ben hiç erkek karakteri kötü bir baba yapar mıyım lütfen yani ben sizi üzer miyim zamanla anlayacaksınız neden böyle bir teklif yaptığını siz bana güvenin emin ellerdesiniz :>>

BAZI YERLERİ DEĞİŞTİM ÇOK CRİNGE OLDUĞU İÇİN (düzenleme tarihi 24/06/2024)

Neyseeeh çok konuştum aq ben gidiyom hadi siz okuyun bari

İyi okumalar asklarimmm❤

Kitaplığının yanına gittim ve o gelene kadar kitaplarına bakmaya başladım.

"Nisa?"

Arkamı dönmemle kafamı sert bir gövdeye çarpmam bir oldu.

Kafamı kaldırdığımda onun masmavi gözleriyle karşılaştım.

Üstüme doğru yürümeye başladığında, onun adımlarına ayak uydurup ben de geriye gitmeye başlamıştım.

Sırtımı kitaplığa çarptığımda gidecek yerim kalmamıştı.

Ani bir hareketle sağ tarafından kaçacakken, beni belimden kavrayıp kendiyle kitaplığın arasına sıkıştırdı.

Şuan olduğumuz durumdan utandığım için başımı öne eğdim.

Şampuan kokusu yoğunlaştığında dibime kadar girdiğini anlamıştım.

Yanaklarım alev alıyordu resmen.Bu duygular yanlıştu, hem de çok yanlıştı. Ondan ayrılan bendim ve onu sevmediğime de emindim ama neden böyle oluyordu?

Ondan kurtulmaya çalıştım ama boşunaydı.

Bir insan hem yaralı olup hem de nasıl bu kadar güçlü olabilir ya Hulk musun sen kardeşim?

Elimi çıplak göğsüne koyup onu itmeye çalıştım: "Bırak beni!"

Onu ittiğim için üstüme doğru daha çok eğildi: "Bırakmamı istiyorsan kafanı kaldırıp gözlerimin içine bak ve hala beni sevmediğini söyle."

Eliyle çenemi tutup kendine çevirdi:
"Söylesene Nisa, beni sevmediğini söylesene!"

Ben hipnoz olmuş gibi ona bakarken bunu fırsat bilmiş gibi parmakları çenemden yanağıma çıktı ve yavaşça orayı okşadı.

Şuanda zaman durmuştu ve sadece ikimiz vardık bu anda...

Sizin de hiç böyle hissettiğiniz biri oldu mu? Benim oldu ve tam da şuan
şu dakikada ben sadece onu görebiliyordum, diğer her şey yabancıydı...

Böyle hissetmemeliydim, bana yaptığı bunca şeyden sonra onu hala sevemezdim.

Beni kendime getiren şey elimin altındaki göğüsün kalp atışları olmuştu.

Kalbi çok hızlı atıyordu...Yoksa?

Kapının tıklatılmasıyla hemen benden ayrıldığında, Hikmet amcanın sesi geldi: "Efendim arabanız hazır..."