seni unutamadım

~2~

helloo hepinize merhaba arkadaşlar nabersiniz inş iyisinizdir

lütfen yorum yapın 🙏 💖

bora "Didem tanıştırayım ege yıldırım ortaokuldan arkadaşım eğitimini Parise tamamlamış..." boranın konuşmasını dahi dinliyemiyordum

o buradaydı karşımdaydı 6 yıl geçti aradan çok değişmiş

ellerimin titremeye başladığını hissettiğimde telefonumu elime aldım ve arkamda bulunan balkona çıktım
" alo merhaba ben Didem yılmaz acaba başka boş odanız var mı beni başka odaya alabilir misiniz" dediğimde kız da

"maalesef Didem hanım hiç boş odamız kalmadı" dediğinde ben de "teşekkür ederim iyi akşamlar" dedim ve kapattı

ben ne yapcam şimdi bununla aynı evde yaşayamam kalamam

telefonum titremeye başladığında arayan kişiye baktım alpti "alo hocam ben hastaları kontrole gidiyorum şimdi gitmeden ara demiştiniz" dedi

tek kurtarıcım sensin alp "alp ee bekle bekle sen gitme ben geliyorum birazdan beraber gideriz" dediğim sesim titrek çıkmıştı

"hocam siz evde değil misiniz gelmenize gerek yok aslında" dediğinde sinirli bir sesle "geliyorum işte hocan değil miyim itiraz etme

dedim ve kapattım içeri girdim onun yüzüne bakmadan" şebnem ben çıkıyorum "dedim düz sesimle" didom nereye gidiyorsun bu saatte "dediğinde ben de" şebnem işim çıktı gidiyorum işte beni bekleme ben bu akşam gelmem "dedim ve odama gittim

kalbim sıkışmaya başladığını hissettim onu her gördüğümde her fotoğrafına baktığımda böyle oluyordu

üstüme siyah uzun kollu body ama karnı açık olandan altıma da siyah eşofman giydim çantamı aldım ve çıktım

o da karşımda dikiliyordu yan odamda olucaktı heralde umursamadan ayakkabımı giydim ve çıktım

arabaya bindim ve hızlı kullandım her sinirlendiğimde hızlı kullanırım en nefret ettiğim huyum

hastaneye geldiğimde hemen park ettim ve girdim içeri odaya çıkıp önlüğümü giydim ve çıktım acile indiğimde danışmanın yanında beni bekliyordu koşarak yanıma geldi

"hocam niye geldiniz zaten bugün yeterince yoruldunuz" dedi ne çok konuşuyor bu "bana bişey olmaz" dedim ve devam ettim "hastaların durumu nasıl" dediğimde

"hepsini odalarına aldık isterseniz beraber gidelim kontrole" dedi ben de başımı salldım

ilk odaya girdiğimizde anne ve babası yanında olan genç bir kızın odasına girdik "evet küçük hastamız nasılmış bakalım" dediğimde kız bana gülümsedi

"aaa ben seni tanıyorum sen turunçgiller kızı değil misin" dedi

"evet ben oyum istersen fotoğraf çekilebilirsin ama önce kontrollerini yapalım" dedim ve kızın kontrollerini yaptım

daha sonra da başka bir hastanın ve başka bir hastanın derken baya bir odayı dolaştık en son artık dinlenmek için dinlenme odasına gittik

orad da baya bir doktor hemşire ile de tanıştık hepsi de beni sosyal medyadan takip etti ben de bir hikaye attım

kahve selfisi diye ilk olarak o gördü zaten engelimi kaldırmış vayy bu ne hız paşam

açıkçası evet ona karşı hala bişeyler hissediyorum ama beni reddedip ertesi gün de Parise gitti o yüzden hayal kırıklığı var onu affetmeyi asla planlamıyorum

.....

sabah 5 e kadar acilde nöbetteydik zaten onu gördükten sonra ada gözüme uyku girmezdi

ferman hocayı gördüğümde yanına hızlı hızlı gittim ve "ferman hocam" dedim.