Pain Of Broken Promises (Typographic Editing)

31

Chapter 31

"Wala akong panahon para kausapin ka lola."

I closed the door behind me, umatras sila ng kaunti dahil sa paglabas ko. Napatingala pa sila sa akin ng kaunti dahil mas matangkad ako sa dalawa, mangawit sana kayo katingal sa akin and the fact that I am wearing heels na nagpadagdag sa pagkatangkad ko.

"At wala tayong dapat pag usapan pa," My eyes averted to the girl beside her, I raised my brows. "And what about you? What are you doing here?"

"She asked for accompany.." pagrarason n'ya sa akin. "Ganyan ka pala makipag-usap sa mas matanda sa'yo? So bastos."

"So bastos mo mukha mo, how did you know my grandmother?" And did she think that I will buy her reason, of course not. Hindi ako bobong tao, Beatrice.

She opened her mouth to say something but her voice didn't cooperate, she looked at my grandmother asking for help, akala mo ah.

"Do you think I didn't know about your scheme, Bea? You were the one who approached her." I spoke when one of them didn't even talk to answer my question.

I scoffed again, "I am not that dumb, Bea and I am not that desperate,"

Naglakad ako sa gitna nilang dalawa, bumping my shoulders to them both. I her them grunt dahil sadya at napalakas ang pagbangga ko sa kanilang.

"Ilabas mo ang nanay mo sa kulungan, i-atras mo ang kaso," narinig ko si Lola sa likod ko, I scoffed in disbelief.

I poked my cheek inside and looked at her, "Ang kapal naman non lola, nagpakita ka lang sa akin upang sabihin iyon? And you think I will do that?"

Tumaas ang kilay ko, I shifted my weight and cross my arms, "Years of waiting, years of being in pain, my father endured the pain that my mother gave at ngayon haharap ka sa amin na parang kasalanan pa namin na nandoon s'ya sa loob ng kulungan?"

"Napakasama mong anak, wala kang awa sa ina mong nagluwal sa'yo—"

"Huwag mong isumbat sa akin na s'ya ang nagluwal sa akin because in first place, hindi ko ginusto na mabuhay sa mundong ibabaw, alam kong masama ako, baliw, lahat-lahat, alam ko lahat yun," tiningnan ko sa mata si Lola, "Sa bagay pareho naman kayong mag-ina, kaya pinagtatakpan mo ang anak mo, pinagtatanggol mo ang anak mo dahil pareho kayo,"

Akmang sasampalin n'ya ako ng tumawa ako sa kanyang paglapit sa akin, "Be careful lola, kung ilalapit mo yang palad mo sa akin isipin mo may nakatingin sa atin at baka gamitin ng baliw mong apo,"

They looked around, I know they saw a cctv on my back at their back. Nanunuya akong tumingin sa kanilang dalawa,

"Baliw kana.." saad ni Lola sa akin, na ikinatawa ko lang ng mahina.

"Alam ko lola, alam ko," I sweetly smiled to them, "Kaya kong ako sa inyo lola, aalis na ako baka sa susunod may kumatok na sa bahay nyo at basahan ka ng mga karapatan mo at makikita tayo sa korte,"

"Apaka sama mo.." hindi makapaniwalang saad ni Lola sa akin.

"What? Hindi mo marinig ng maayos ang sinabi mo," naaaliw ako sa kanilang dalawa ngayon, "Bakit lola, akala mo ba hindi ko alam na tinulungan mo si Mama na magtago? Akala mo ba hindi ko alam na pinagtatakpan mo si Mama sa lahat? That's why they can freely escape from everyone,"

"Oo baliw akong tao, baliw na baliw kaya mag-ingat kayo baka kayo na ang susunod," tiningnan ko si Beatrice, "Maputi ka nga, maganda pero kasing itim mo naman ang kalabaw at kasing sama mo naman si Satanas,"

I left them and never looked back. Sinasayang lang nila ang oras ko. Pumunta na lang ako sa trabaho at kwenento sa kanila ang nangyari dahil ang tagal ko daw kaya alam nilang may nangyari, minsan lang daw ako late.