လွမ်းမောစရာ ခေတ်ဟောင်းမြေ (လြမ္းေမာစရာ ေခတ္ေဟာင္းေျမ)

p - 10

Unicode..

အချိန်အတန်ကြာမှ တာဝန်ရှိသူတွေ ရောက်လာပြီး
မိုင်ရိုစ်ကို ကူသယ်ပြီး ဆေးရုံပို့ပေးကြသည်။နွေမှာ စိုးရိမ်စိတ်ကြီးစွာ တုန်ယင်နေသောကြောင့် ကားမမောင်းခိုင်းပဲ သက်လတ်ပိုင်းအရွယ် ယောက်ျားတစ်ယောက်က ဆေးရုံကို ကားမောင်းပြီး လိုက်ပို့သည်။နွေသည် မိုင်ရိုစ်ကို ပွေ့ထားပြီး မိုင်ရိုစ်လက်တွေကို တုန်တုန်ယင်ယင်နှင့် ဆုပ်နယ်လိုက် ပါးကို ဖွဖွ ပုတ်ခေါ်လိုက်နှင့် အရူးမီးဝိုင်းသလို ဗျာများနေသည်။ကားမောင်းသည့် အစ်ကိုကိုလည်း မြန်မြန်မောင်းရန် ဆော်ဩသည်။ထိုအစ်ကိုမှ စိတ်အေးအေးထားရန် နားချသော်လည်း နွေမှာ ယောက်ယက်ခတ်နေတုန်းပင်။

နွေ၏ ရင်ထဲခံစားနေရသည့် အပူမီး‌သည် နေဆယ်စင်းထက်ပင် ပူလောင်လှသည်။မျက်ရည်တို့မှာ မငိုပဲ ကျလာသော်လည်း မသုတ်ဖယ်မိပေ။ဆေးရုံသို့ ‌သွားသောခရီးသည် ကြာညောင်းသည်ဟု ထင်နေမိသည်။

ဆေးရုံသို့ ရောက်ရှိသည့်အခါ မိုင်ရိုစ်ကို တွန်းလှဲပေါ်တင်ပြီး အရေးပေါ်အခန်းထဲ ခေါ်သွားသည်။နွေမှာ ဆောက်တည်ရာမရ ဖြစ်နေပြီး လူသွားလမ်းတွင် ခေါက်တုန့်ခေါက်ပြန်လျှောက်နေမိသည်။ထိုသို့ လျှောက်လိုက် အရေးပေါ်အခန်းတံခါးကို ကြည့်လိုက် လုပ်နေသည်မှာ မည်မျှ ကြာသွားသည် မသိ။နောက်ဆုံးတွင် အရေးပေါ်အခန်းတံခါးသည် ပွင့်လာပြီး ဆရာဝန်ထွက်လာသည်။နွေအလျင်စလို‌ပြေးသွားပြီး

" ဆရာ.. မိုင်ရိုစ် အခြေအနေလေး.."

" ဦးနှောက်မှာ အကြိတ်သေးသေးလေးတစ်ခုတွေ့တယ်။အဲတာကြောင့် ခွဲစိတ်ရပါမယ်။အုတ်ထိန်းသူလက်မှတ်လိုတယ်။လူနာနဲ့ ဘာတော်ပါသလဲ?"

" ဘာမှ မတော်ပါဘူး ဒေါက်တာ သူက ကျွန်မရဲ့ ဧည့်သည်ပါ။"

ဒေါက်တာက စူးစမ်းသလို တစ်ချက်ကြည့်ပြီးနောက် ခေါင်းကို ညိတ်လိုက်ပြီး

" ဒါဆို သူ့မိဘတွေကို အမြန်ဆုံးအကြောင်းကြားပါ။"

" ဟုတ်ကဲ့ ဒေါက်တာ"

ဒေါက်က ထိုသို့ပြောပြီး အရေးပေါ်အခန်းထဲ ပြန်ဝင်သွားပြန်သည်။