Üvey Ablamın Sevgilisi

1.Bölüm-Üvey Baba..

Annemin babamdan boşanalı 2 ay olmuştu.Bu benim için zor bir süreç olmuştu.Tek avantajım tek çocuk olmamdı.Babam annemi aldattığı için boşandılar.Babamı görmek bile istemiyordum.Anneme bu zamanlar hep destek veriyordum.Kendini tek hissetmemesi için bütün evin yükünü onun yüklenmesini istemiyordum.Annem akşam yemeğini hazırlayıp beni çağırdı.Masaya oturduğumuz annem bana bakarak ağlamaya başladı.Annem sadece ağzından özür dilerim kızım dedi.Bende ayağa kalkıp anneme sarıldım.Annem bazı zamanlar böyle benim için üzülürdü.Babasız kaldığım için.Ama bana annem yeterdi.Annem benim saçlarımı okşadı.Ağlaması kesilmişti.Yemeğimizi bitirdikten sonra ben dışarı çıkmak için annemden izin aldım.Annemde izin verdi.Arkadaşım olan Öykü ile buluşacaktım.Öyküyü beklemek için otobüs durağına gittim.Öykü otobüsten indi ve yanıma geldi.Öyküyü görünce ona sarıldım.Sarılma bittikten sonra yürümeye başladık.Öyküye anneme çok üzüldüğümü söyledim.Öykü beni hep teselli ederdi.Çok iyi bir dosttu.Beraber AVMye girmeye karar verdik.Ben sırf Öyküyü kırmamak için girmiştim.Öykünün telefonu çaldı.Sevgilisi Barlas aramıştı.Tabiki açtı.Barlasta AVMdeymiş.Öykü Barlası uzaktan görünce koşa koşa ona sarıldı.Galiba birbirlerini baya özlemişler.İçimden buraya kızkıza geldik sevgiliside geldi dedim.Ben arkadan yavaş yavaş yürüyordum.Öykü bana dönerek yanımıza gelsene dedi.Bende yanlarına gittim.Barlasa selam verdim.Barlasta bana selam verdi.Öykü yanıma gelerek kendini kötü hissetme canım dedi.Ben ise hissetmiyorum dedim.Öykü ikimiz takılacaktık evet ama Barlasta geldi istersen Barlasa söyleyebilirim dedi.Bende yok şimdi kırılır dedim.Öykü Barlasın yanına gidip Barlas biz senle akşama görüşsek şuan Adelin canı sıkkın onu teselli edersem daha iyi hisseder dedi.Barlasta tamam sevgilim ben zaten seni görmeye gelmiştim diyip AVMden çıktı.Öykü kolunu omzuma atıp kahve içelim mi dedi.Bende küçük bir gülümseme ile olur dedim.Kahve içmek için oturduk. Kahvemiz bitince AVMyi biraz daha gezip çıktık.Akşam saat 7 olmuştu.Öykü bana bakarak nereye gidelim dedi.Bende yürüyüş yapalım dedim.Oda zevkle kabul etti.Ayın ışığı yüzümüze vuruyordu.Yavaş yavaş sohbet ede ede yürüyorduk.Artık eve gitmemiz gerekiyordu.Öykü ile yollarımız ayrıldı.Yüzüm biraz düşmüştü.Annemin üzülmesine dayanamıyordum.Öykü hep neşeliydi.Ailesi ile arası mükemmel üzüldüğü zaman teselli edebilceği bir sevgilisi bile var.Benim sadece annem ve Öykü var.Kuzenlerim desem onlar burda değiller.Yol boyunca derin düşüncelerle boğuştum.Eve geldiğimde annemin yüzü mutluydu.Ilk defa annemi mutlu gördüm.Bu beni sevindirmişti.Annem hoşgeldin kızım dedi.Bende hoşbuldum annecim dedim.Annem seninle birşey konuşmak istiyorum dedi.Bende içimden bismillah dedim.Annemin yanına oturdum.Annem ellerimi sıkıca tuttu.Ben bir adamla tanıştım.Sen arkadaşınla takılırken yemek yemeğe gittik.Bana orda evlenme teklifi etti dedi.Benim o neşeli yüzümü kara bulutlar kapladı.Ama annemin o gözlerindeki mutluluğu silmek istemediğim için sadece çok sevindim dedim.Annem sözüne devam etti.Yakında düğünümüz var dedi.Birde onun senden büyük bir kızı dedi.Ben iç çektim.Annem yarın seni onlarla tanıştırmak istiyorum dedi.Bende tamam diyip odama çıktım.Kapımı yavaşça kapadım.Çantamı yatağıma fırlattım.Ya annem mutlu olmassa ya o adam annemi aldatırsa ve onun çocuğu ile iyi anlaşamazssam aman tanrım bunları düşünmekten beni resmen uyku tutmamıştı.Ama annemin mutlu olması için herşeye gayret göstermem gerekiyordu.Uykum geldiği için pijamalarımı giyip uydum.Sabah geç uyandım.Annemin yanına indim.Annem bir sürü yiyecek hazırlamış üstünede beyaz bir elbise giymiş resmen melek gibi olmuştu.Bana günaydın kızım .Birazdan gelecekler çabuk giyin dedi.Odama çıkıp üstüme düz siyah bir elbise giydim.Annemin yanına indim.Ve zil çalmıştı.Işte onlar gelmişti.Önce bir adam girdi.Sonra orta boylu güzel mi güzel bir kız girdi. Annemle ile hoşgeldiniz diyip koltuğa oturduk.2sinide bakınca baya iyi anlaşabileceğimi düşündüm.Adam beni tanıyordu.Ona adının ne olduğunu sordum.Oda Tolga dedi.  Kızın adınıda sordum Yasmin dedi.Annem söze girdi.Cocuklar biz bir karar aldık.Evlenmeye karar veriyoruz dedi.İkınizinde iyi bir abla kardeş olacağınızı düşünüyoruz dediler.1 saat sonra artık gitmeye karar verdiler.Yasmin bana neşeli bir yüzle el salladı bende ona salladım.Anneme bakıp Yasmin iyiymiş dedim.Annemde senden bunu duymak güzel dedi.Odama çıkıp rahat birşeyler giydim.Yine dışarı çıkacaktım.Bu sefer Öyküyü aramadım.Kendim yürüyüş yapmak istedim.Evden baya uzaklaşmıştım.Ben tempolu koşarken biri bana sert bir şekilde çarptı.Acı bir şekilde yere düştüm.Bana çarpan kişiye bakmak için kafamı kaldırdım....

"Hayat şimdi şu dakika başlamıştı Adel için"