Üvey Ablamın Sevgilisi

3.Bölüm-Eve Davet

Sabah ablamın beni dürtmesiyle uyandım.Biraz daha uyusam diye yalvardım ama o kabul etmedi.Hemen yatağımdan kalktım.Annem ve babam işe gitmişlerdi.Annem kendine yeni bir iş bulmuştu.Elimi yüzümü yıkamak için lavaboya gittim.Gardolabımı açtığımda bir sürü giysi vardı.Üstüme bol bir kazak giyip altımada pantolon giydim.Ablam zaten benden önce giyinmişti.Ablam ile mutfağa gidip kahvaltı hazırlamaya başladık.

Adel:Bugün evde napacağız?

Yasmin:Bugün eve Eren gelecek biz kahvaltı ettikten sonra onu çağıracağız.

Ablamın sevgilisi neden bizim evimize geliyordu ki ablamla ikisi dışarıda buluşabilirlerdi.

Adel:Tamam abla.Sana abla desem sıkıntı olur mu?

Yasmin:Hayır olmaz bende sana kardeşim diyebilir miyim

Adel:(gülümseyerek)tabiki!

Ablam ile beraber masaya oturduk.Kahvaltımızı ettik.

Yasmin:Ben markete gideceğim bir kaç birşeyler alacağım sende evi toparlayabilirsin.

Adel:Tamam görüşürüz abla.

Yasmin kapıyı kapatıp evden çıktı.Bende önce salonu toparlamakla başladım.Ev biraz dağınıktı.Elime bir bez alıp tvnin tozunu aldım.Oda parfümüde sıkıp işimi bitirdim.Mutfak zaten temizdi.Ablam ile benim odamda gayet temizdi.Ve kapı çaldı gelen ablamdı.Ablam poşeti mutfağa bıraktı.Ceketini çıkarıp salonu bir kokladı.

Yasmin:Bu koku harika iyi iş çıkarmışsın!

Adel:Hehe ne sandın bu poşetlerde ne var?

Yasmin:Cips falan var otururken yeriz diye aldım.

Adel:Peki.

Yasmin:Eren birazdan gelir yoldayken aradı.

Adel:Tamam.

2 dk sonra kapı çaldı.Ablam koşarak kapıyı açtı.

Yasmin:Hoşgeldin Eren!  diyerek ona sarıldı.

Bende ayıp olmasın diye onun yanına gittim.

Adel:Hoşgeldin.

Eren:Hoşbuldum sen Yasminin kardeşi Adelsin dimi

Adel:Evet o benim.

Ablam Ereni içeri buyur etti.3müz koltuğa oturduk.Eren üstüne ve altına bol birşeyler giymişti.Ablam resmen gözlerini Erenden alamıyordu.Ablam tvden birşey açtı.Ve cipsleri getirdi.Gündüz vakti cips biraz saçmaydı.Ama ablamın fikriydi.Ben pek yemek istemedim.Tv izlerken birden ablamın telefonu çaldı.Ablam çok telaşlı duruyordu.

Konuşmalar-

Yasmin:Alo Defne noldu!

Defne:Yasmin hastanedeyim acil gelmen lazım!

Yasmin:Tamam hemen geliyorum!

Ablam yanımıza gelip telaşlı gözlerle cümlesine başladı.

Yasmin:Defne hastanedeymiş oraya gitmem lazım hemen gelirim siz beni bekleyin

Eren:Ciddi birşey yok dimi

Yasmin:Yoktur merak etme gelirim ben bekleyin beni

Adel:Dikkat et kendine abla.

Ablam benim yanağıma bir öpücük kondurup gitti.Ben şimdi Erenle napacaktım.

Eren:Ee nasılsın

Adel:İyi sen

Eren:Bende iyi geçen gün yolda ben mi sana çarpmıştım?

Adel:Evet düğünde beni tanıyamadın.

Eren:Anladım.Beyaz elbiseli kız o zaman sendin.

Adel:Evet.

Eren:Ne yapmak istersin?

Adel:Bilmem ablamı beklemekten başka ne yapabiliriz.

Eren:Dışarı çıkalım mı?

Adel:Olmaz Ablam burda bekleyin dedi.

Eren:Aman bişi olmaz hadi gel.

Adel:Olmaz!

Eren:Israr etme hadi diyorum.

Daha fazla dayanamayarak evden çıktık.Evin kapısınıda kilitledim.Ve Evet o oldu.Yağmur yağmaya başladı.Resmen içimden şu Erenle dışarı çıkamam için bir bahaneydi.

Adel:Bak yağmur yağıyo hemen eve girsek iyi olur.

Eren:Yağmurdan birşey olmaz.

Adel:Islanmak mı istiyorsun?

Eren:Belki istiyorumdur.

Adel:Tamam git kendin ıslan ben ıslanmak istemiyorum!

Tam eve girecekken Eren kolumdan çekti.Içimden küfür ettim.Ayakkabılarım ıslanmıştı.

Adel:Neden böyle birşey yaptın gıcık mısın oğlum sen!

Eren:(gülerek)Evet gıcığım.Hadi gezelim.

Adel:Oğlum yağmur yağıyor nereye gezcez zaten ayakkabılarım mahvoldu!Eve gidicem ben.

Eren:Hayır.

Eren kolumdan tutup beni çekmeye başladı.Bu çocuk gerçekten manyak Ablam bunu nasıl çekiyordu ki.Ablam bizi evde görmeyince çılgına dönebilirdi.Ama Erenin resmen umru değildi.Yağmur dahada hızlanmıştı.Beynimin içi eve git diye yalvarıyordu.Ama bu Eren bırakmıyordu.

Adel:Bu kadar gezmek yeter heryerim su oldu!

Eren:Peki bu sefer seni dinleyeyim.

Adel:Oğlum senin araban yok mu?

Eren:Var

Adel:Ben boşuna mı ıslandım!?

Eren:Evet bilerek yaptım!

Erenin omzuna vurdum.Oda güldü.Eve geldiğimizde karşımızda Ablam vardı.İçimden eyvah bizi çiğ çiğ yiyecek şimdi dedim.Eren ablama yaklaştı.

Eren:Yasmincim özür dileriz.Ben çıkardım dışarı.

Yasmin:Eren ve Adel bir daha haber vermezseniz olanları görürsünüz korktum evde sizi göremeyince!

Eren:Korkma Yasmin burdayız işte.

Yasmin:Hadi oturalım.

Eren ve ben montalarımızı çıkarıp astık.Saat akşam üstü 6 olmuştu.Annem ve babam işten 8de çıkıyorlardı.

Yasmin:Kızma birader oynayalım mı?

Adel:Olur.
 
Eren:Olur.

Ablam kızma biraderi getirip oynamaya başladık.Ve oyunu ben kazanmıştım.

Yasmin:Helal olsun!

Eren:Kıza bak.

Saat 7 olunca Eren gitmeye karar verdi.Ablam Ereni yanağından öpüp uğurladı.Bende sadece hoşçakal dedim.Ablam ile içeri geçtik.Ablam ben yemek hazırlayacağım dedi.Bende odama çıktım.Bu Eren harbiden manyak bir çocuk.Yağmurda boşuna onun yüzünden ıslandım resmen.Ablama yazık nasıl çekiyor bu çocuğu.Eren iyi ve eğlenceli bir insan gibi gözüküyordu."O benim üvey ablamın sevgilisiydi"