Erene doğru döndüğümde bana şaşkın gözlerle bakıyordu.Derin nefes aldım.Ona bunu söylemeyecektim.Şimdi içimdeki sesi susturma zamanımdı.Gözümden akan yaşı çaktırmadan sildim.Telefonu elime aldım.Eren hala ne oldu diye bakış atıyordu.
Yanına doğru ilerlediğimde ayağa kalktı.Sakin ol kızım yalan söylemen lazım!
Düşün düşün
"Bişi olmadı.Yabancı bi numara aramış Sareyi korkulacak bişi yok"dedim.Ve tabikide o yapmacık gülüşü atmayıda unutmadım.Ama Erenin buna pek inanacağını düşünmüyordum.Inanması için dua ediyordum.
"Emin misin?Pek iyi gibi görünmüyorsun"dedi.Aha işte inanmadı.
"Öyküyü özledim.Eren boşver beni ya"dedim.Başını salladı.
"Ben Sare ile kalırım sen çık odaya"dedim.
"Tamam bekletme beni"dedi.Hafifçe sırıtıp başımı salladım.Eren merdivenleri çıkmaya başlarken bana dönüp öpücük attı.Bende ona aynısını yaptım.Gülümseyerek kayboldu.Derin bir oh çektim.Başımı yere doğru eğdim.
Yalan konusunda iyi değildim hele hele Erene karşı.Sarenin karşındaki koltuğa kendimi saldığımda derin derin düşüncelere daldım.Bir yandan ayaklarım titriyordu bir yandaşa ellerimi çıtlatıyordum.Doktor Çetin kimdi?Sare nerden tanıyordu onu.
Kafamdaki kara kara düşünceleri Sarenin uyanması böldü.Hemen koltuktan ayaklandım.Kendimi toparladım.Sare yarım yarım gözlerini açarken bana gözlerini tam açıp baktı.Hemen koltuktan kalktı.
Korkuyordu...
"Sakin ol burdayım Sare"dedim.
"Sen iyi misin?"dedi.Başımı anlamayarak salladım.
"Sare kabus mu gördün?"dedim.O ise cevap vermeden ayağa kalktı.Telefonunu alıp odasına doğru ilerledi.Yavaş yavaş odaya girdi.Ve kilitledi.Kapısına doğu ilerleyip kulağımı kapıya dayadım.
Yarın gelemem başka zaman gelsem doktor bey.
Hayır bu ses onun değildi.Ama maalesef oydu.Kulağımı kapıdan çekip merdivenlerden çıktım.Odaya doğru ilerlediğimde yavaş araladım kapıyı.Eren yatakta uyuyordu.Çekmeceden pijamalarımı çıkarıp üzerime giydim.Arkamı döndüğümde Ereni gördüm.Biraz korksamda güldüm.
"Uyumuyordun dimi"dedim.
"Eh yani tabiki"dedi.Birkaç adım bana attığında gerilen tüylerime dokundum.Yanıma yaklaştığında elleriyle saçlarımı geriye attı.Ellerini yanaklarıma götürdü.Dudaklarıma gözlerini kaydırmaya çalışırken bende onun gözlerini izliyordum.Yutkundum.
Dudaklarını dudaklarıma götürürken nefes alışverişim normalinden daha fazla hızlandı.Öpüp geri çekildi.Gerçekten bu kadarmıydı.
"Artık uyusak iyi olur"dedim.Oda başını salladı.Ikimizde yatağa yattık.
"İyi geceler"dedi.
"Iyi geceler"dedim.Kendimi yan tarafa döndürdüm.Yarın sabah ilk işim hastaneye gitmekti.Sarenin durumu neydi ve bizden ney saklıyordu öğrenicektim.
Gözlerim yavaş yavaş kapandı.
Sabahın erken saatlerinde gözlerimi ovuşturarak açtım.Yan tarafa doğru döndüğümde Erenin olmadığını gördüm.Telaşla yataktan kalktım.
Hızlı hızlı merdivenleri indiğimde salonda oturan Sareyi gördüm.Bana gülümseyerek baktığımda hızlı hızlı atan kalbim yavaşladı.Yavaşça merdivenlerden indim.
Uyku sersemi olduğum için biraz çarpa çarpa indim.Bu halime Sare gülerken bende ona güldüm.Hele şükür merdivenlerden indiğimde lavaboya girdim.Yuzumu yıkayıp kendime geldim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Üvey Ablamın Sevgilisi
Fantasy"Ay geceye muhtaç" "Yıldızlar ise Ay'a muhtaç" Eren ve Adelin hikayesi...