Üvey Ablamın Sevgilisi

14.Bölüm-Sakin Ol Güzelim...

Sabah gözlerimi Erenin nefesini boynumda hissettiğimde uyandım.Dün akşam en son Eren beni yatağa yatırmış.Oda yanıma yatmıştı.Başımı Erene doğru çevirdiğimde dudakları kıvrıldı.Sonra gözlerini açtı.Yeşil gözleri tekrar tekrar parlıyordu.Bugün nedense bir yanım çok kötü bir yanımsa çok iyiydi.Bakalım günün sonunda hangi yanım kazanacaktı?

"Günaydın"dedi bana gülümseyerek.

"Günaydın"dedim yataktan kalkarken.

"Neden kalktın"dedi kaşlarını çatarak.Yatakta uyumamı mi bekliyodu?

"Kahvaltı zamanı hadi sende kalk"dedim Erenin üzerindeki örtüyü çekerek.Sonra oda yataktan kalkıp kendini düzeltti.Bende kapıdan çıkıp lavaboya girdim.Yüzüme soğuk su vurup aşağı indim.Erende aynısını yaptı.Salonda koltukta kitap okuyan Ege ve Öykü vardı.Eren ile arkalarından gidip onların yanlarına gitti.Ikiside irkildiler.Arkalarına bakıp güldüler.Sonra Eren ile koltuğa oturduk.Bi dakika Sare nerdeydi??Boğazımı temizleyip konuştum.

"Sare nerde"dedim kaşlarımı çatarak.

"Markete ekmek almaya gitti"dedi Ege.Öyküye doğu başımı çevirdiğimde ne hissettiğimi anlamıştı.

"Hangi markete?"dedim telaşla.Eren bana noluyo havasında baktı.Eğer benim geçen sefer gittiğim yoldan gittiyse...

"Normal market Adel.Her zamanki markete"dedi Ege anlamayarak.Herkes içimdeki korkuyu anlamışlardı.Ama neyi korktuğumu anlamamışlardı.

"Kaç dakika oldu gideli"dedim yutkunarak.Erenin elimi tuttuğunu hissettim.Kulağım yaklaşıp fısıldadı.

"İyi misin"dedi.

"İyiyim bekle"dedim.Egenin bana imalı imalı baktığını gördüm.

"1 saat oldu"dedi Ege.Bir saat mi?O markete gitmek 5 dakika.Elimi yavaşça kaşıdım.Hayır benim yaşadığımı o yaşayamaz hayır.Ayağa birden kalktım.Hepsi yanıma geldiler.

"Adel iyi misin"dedi Eren korku dolu gözlerle.Resmen nefesim kesilmişti.

"Benim kaçırıldığım gün Sarenin gittiği yoldan gitmiştim.."dedim resmen nefesimde boğulurken.Hepsi ağızları açık bir şekilde bakıyorlardı.Ben bir adım atıp evden hemen çıktım.Arkamdan onlarda geldiler.Biraz ilerleyip durduğumda nefes aldım.

"Beni takip edin"dedim güçlükle.Sonra benim kaçırıldığım yere doğru ilerledim.Oraya gelince kollarım resmen diken diken olmuştu.Gökyüzüne doğru baktığımda alnıma bir damla yağmur düştü.Buruk bir gülümseme attım gökyüzüne sonra o yolun her yerini kontrol etmeye başladık.Benim sıkıştığım duvara gelince derin bir nefes aldım.Öykü ve Ege yolları kontrol ederken,bizde o duvarı kontrol ettik.Sare kaçırıldıysa bu duvarda onu sıkıştırmış olabilirlerdi...Erenin arkamdan gelip bana sarılması ile bedenimde hissettiğim güven beni hiç bu yerden korktmuyordu.Eren yüzümü tutup bana baktı.

"İyi misin"dedi beni rahatlatmak için sarıldığını biliyordum.

"İyiyim"dedim sırıtarak.Sonra duvarı yavaş yavaş incelemeye başladım.Duvarda gördüğüm yoğun kan ile kanım donmuştu resmen.Kana biraz daha yaklaştım.Nerdeyse 1 saatlikti.Elimi ağzıma götürüp sessizce gözyaşlarım düştü yere.Erenin omzuma dokunduğunu hissettim.Sonra beni kendine çevirdi.Yüzümü gördüğünde telaşla Öykü ve Egeye seslendi.

"Adel!"dedi hepsi.

"Kan...duvara bakın"dedim dolu gözlerimle.Egenin duvara yaklaştığını gördüm.Sonra elini sertçe duvara vurdu.

"Allah beni kahretsin onu ben gönderdim Allah benim belamı versin!"diye isyan ediyordu Ege.Öyküde onu sakinleştirmeye çalışıyordu.Kendimize gelip Sareyi kurtarmalıydık.Egenin omzuna dokunduğumda bana baktı.Erende orda duvarı inceliyordu sonra başını bana çevirdi.