ÖLÜM GEÇİDİ [MinSung] -BEKLEMEDE-

1.4

İlahi Bakış Açısı;

" Durun! Gitmeden önce size veda edeyim bari.. "

Yeonjun, önündeki ekibe bakıp üzgünce konuşmuştu.

" Nasıl yani sen bizimle gelmiyor musun Yeonjun Hyung? "

Jeongin'in sorusuyla mavi saçlı olan kafasını iki yana salladı. Bunu son dakika söylemesi pek mantıklı olmasa da..

" İyide neden? "

Bu sefer konuşan Jisung'tu, her seferinde öne atılmaktan sıkılmıştı ve sayı eksiği hoş değildi. Özellikle hiç haz almadığı Kai yanlarındayken..

" Bazı profesyonellerin burayı çekip çevirmesi lazım sonuçta Sungie. "

Yeonjun, konuşmasını bitirdikten sonra göz kırpmıştı. Diğerlerinin aksine tehlikenin kucağına atlamak gibi bir niyeti yoktu zaten.

" Yeonjun, burası da sana emanet.. "

Kai, elindeki kilisenin anahtarlarını karşısındaki çocuğa verirken konuşmuştu.

" Merak etme... Yada et, bana belli
olmaz. "

Sarı saçlı oğlan, tedirgin de olsa mecburen başını olumlu anlamda sallamak zorunda kaldı.

Herkes son hazırlıklarını tamamlamaya çalışırken Jisung bir köşede sırtını ağaca yaslamış bekliyordu.

Tabi.. yanına Komutan Lee gelinceye kadar.

" Nasılsın Han? "

" Düne göre daha iyi. "

" Bu sefer fazla geride kalma. Ve çok daha dikkatli ol. "

Jisung, bu kelimeleri her ne kadar hakaret gibi görse de Komutan haklıydı.
Askeriyede kısa süreli eğitim almasına rağmen fiziksel anlamda zayıftı.

Bazen onu neden ekibe aldıklarını bile düşünürdü genç oğlan. Sonuçta nişan yeteneği olmasa bir hiç sayılırdı diğerlerine kıyasla.

Kendi düşüncesi buydu tabi..

" Neden ben Bay Lee? "

" Anlamadım? "

Minho, silahlarını üstüne yerleştirirken Jisung'a dönmüştü.

" Dışarıda her konuda benden daha iyi onlarca insan var, neden ben? "

" Çünkü.. iyi silah kullanıyorsun ve bıçak atıyorsun- "

" Yalanı geçin efendim! "

Minho, şaşkınlıkla kafasını kaldırınca Jisung sinirle devam etti.

" Beni burda tutma sebebiniz bu olamaz, fiziksel anlamda sıfırım. Size sadece yük olmam gerekiyor, neden buradayım!? "

Minho bir süre sessizce onu dinlemiş ve dinlerken de kaşları çatılmıştı.

" Kendini kandırıyorsun! "

" Ne? "

Komutan Lee bunları dedikten sonra uzaklaşmaya başlamıştı bile. Jisung ise sadece arkasından bakmakla yetindi.

Ne olup bittiğinin gerçekten farkında değildi.. Bazen düşünceleri gerçekten olup biteni anlamıyordu.

Sahi.. ne olmuştu da şuan bu durumdaydı gerçekten..?

" Ne yapıyorsun burda, tek başına? "

Şaşkın bir ifadeyle arkasını dönen genç, diğer Komutanını görünce biraz olsun rahatlamıştı.