ÖLÜM GEÇİDİ [MinSung] -BEKLEMEDE-

1.6

İlahi Bakış Açısı
Yarım saat önce;

Jisung Komutanı umursamadan üst kata doğru ilerlemişti, Komutan Lee'de hemen arkasından gitmeye başlamıştı tabii.

Yukarısı aşağıya kıyasla kesinlikle daha kalabalıktı, ama Jisung arkasında bıraktığı Komutan'ın onu koruyacağını bildiğinden merdivenleri çifter çifter çıkıyordu.

" Han Jisung! "

" Biraz sabırlı olun Komutanım, ben size yardım ediyorum. "

Sonunda en üst kata vardıklarında buradakileri birlikte temizlemeye başlamışlardı.

Komutan Lee duyduğunu yeni algılamış gibi kaşlarını çatarak gence döndü.

" Ne yardımı amına koyayım!? "

Bu sırada Jisung üstüne doğru gelen zombiye karşılık botuna sıkıştırdığı bıçağı çıkarıp yüzüne doğru fırlatmıştı.

" Bingo.. "

Yanındakini taktığı pek de söylenemezdi yani.

Gidip bıçağını yerde yatan bedenin yüzünden sertçe çekip almıştı, kanları da onun kıyafetine silmeyi ihmal etmedi.

Arkasında hissettiği nefesle birlikte tedirgin olan kahverengi saçlı oğlan Komutanın sesini de birkaç dakikadır duymadığını hatırladı.

Yaşadığı korku ile dönüp arkasındaki bedenin omzuna bıçağını saplamıştı bir anda.

" Sikeyim.. sen ne yapıyorsun!? "

Komutanın sesi hırıltı gibi çıkmıştı, Jisung ise Komutanını bıçaklamanın verdiği şaşkınlıkla ona bakıyordu.

" Ben.. "

Ve tam o anda bir kilit sesi duyuldu..

Lee Minho, aldığı yarayı umursamadan Jisung'u arkasına çekmişti bir şekilde.

" Yaralısın ruh hastası Komutan! "

Jisung sinirle onun arkasından çekilmiş ve silahını çıkartmıştı, yavaş yavaş açılan kapı onu kesinlikle germişti ama yinede korkuyu bir kenara bırakmıştı artık.

Kapı tamamen aralandığı sırada içeriden beyaz önlüklü ve elindeki tüfeği onlara doğru tutan birini görmüştü.

" Komutan Minho? "

Kapının ağzında duran kişi elindeki tüfeği indirdiği sırada Jisung tek kaşını kaldırarak Minho'ya dönmüştü.

" Seungmin.. iyi olduğunu görmek çok güzel. "

İkili sarıldığı sırada Jisung gözlerini devirmişti, anlaşılan kurtarmak için canlarını tehlikeye attıkları doktor buydu.

Jisung ise ona şimdiden uyuz olmuştu..

" İnanmıyorum yaralısın! İçeri geç tedavi edeyim. "

İkili doktorun az önce çıktığı demir kapıya doğru ilerleyince Jisung göz devirmiş ve merdivenlere yönelmişti.

" Buraya gel Han.. "

Komutanın gerçekten yorgun duran sesini umursamadan ona sinirli bir bakış atmıştı Jisung.

" Kes sesini Komutan, benim görevim bitti. Sıra hayatta kalmada.. "

Başka bir söze yer bırakmadan hızlı adımlarla merdivenleri inmeye başladı.

Kıskanmış mıydı? Evet kıskanmıştı.
Ama neden..?

Birkaç kat aşağı indiğinde sonunda 1. kata inen merdivenlere gelmişti, aşağıdan ekibin sesi geldiği için adımlarını yavaşlatarak merdivenin sonuna kadar sessizce yürüdü.