"ဒါကြီးကတော့မဟုတ်သေးဘူးလေ"
"ဘာကိုမဟုတ်တာလဲ"
"ဆော့ဂျင်ကငါကိုယ်တိုင်ဖွင့်ပြောမှစဥ်းစားပေးမယ်တဲ့ကွာ"
"အဲ့တာများကွာမင်းကိုယ်တိုင်ဖွင့်ပြောလိုက်ပေါ့"
"ငါကြောက်လို့ပေါ့ကွ"
"ဘာကိုကြောက်တာလဲ မင်းပဲဆော့ဂျင်ကိုချစ်တယ်ဆို ချစ်ရင်တော့ဖွင့်ပြောရမှာပဲ"
"ငါမှမဖွင့်ပြောရဲတာ"
"မင်းဂျောင်ကုမှဟုတ်ရဲ့လား အရင်ကဂျောင်ကုကအခုလိုသူရဲဘော်ကြောင်တတ်တဲ့ကောင်မျိုးမဟုတ်ပါဘူး တခါမှရည်းစားမထားခဲ့ဖူးတဲ့ကောင်လိုပဲ"
"အခုဟာကမတူဘူးလဲကွာ ဆော့ဂျင်နဲ့ငါကအရင်ကတည့်ခဲ့ကြတဲ့သူတွေမှမဟုတ်တာ အခုမှငါကသွားဖွင့်ပြောရင်ငါroleအောင့်တယ်လေ"
"roleအောင့်တယ်ထင်ရင်မဖွင့်ပြောနဲ့လေ ဒီတိုင်းပဲရင်ငုံနှုတ်ပိတ်ပြီးတစ်သက်လုံးနေလိုက်ပေါ့"
"အဲ့လိုလဲမဖြစ်သေးဘူးလေ"
"ဟျောင့်မင်းချစ်ရင်roleအောင့်တာတွေမအောင့်တာတွေမလိုဘူး သူတောင်မင်းကိုယ်တိုင်ဖွင့်ပြောတာကိုလိုချင်တာပဲ"
"ဒီလိုလုပ်ကွာ ငါစာရေးပေးလိုက်မယ်မင်းကဆော့ဂျင်ကိုသွားပေးပေး"
"ဘာစာလဲ"
"ရည်းစားစာ"
"ဟား..ဟား..ဟျောင့်ဒီခေတ်ကြီးမှာဘယ်သူကများရည်းစားစာပေးတော့လို့လဲ"
"ဘယ်သူမှမပေးလဲငါပေးတယ်"
"ဂျောင်ကုရယ်ဒါများဖုန်းဆက်ပြီးမင်းကိုယ်တိုင်ဖွင့်ပြောလိုက်ပေါ့"
"ကြောက်တယ်ကွ"
"ဘာကိုကြောက်တာလဲ ဖုန်းထဲကပြောတာပဲမင်းကိုသူဘာမှလုပ်လို့မရဘူး"
"သူငါ့ကိုလှောင်ရင်ဘယ်လိုလုပ်မလဲ"
"ဆော့ဂျင်ကအဲ့လောက်လဲမဟုတ်သေးပါဘူး သူကမင်းကိုယ်တိုင်ဖွင့်ပြောတာကိုလိုချင်တာလေ"
"ငါတကယ်ဖုန်းဆက်ပြီးပြောလိုက်ရမှာလား"
"အေး"
YOU ARE READING
Parallelogram
Romancejungkookနဲ့jinဆိုတာမျဥ်းပြိုင်တွေလိုပဲဘယ်လိုမှပေါင်းစပ်လို့မရနိုင်ဘူး
