ဆော့ဂျင်ကျောင်းပိတ်ရက်ဖြစ်တာကြောင့်အိမ်မှာနေပြီးစားလိုက်အိပ်လိုက်ဂိမ်းဆော့လိုက်နဲ့တစ်မနက်လုံးအချိန်ဖြုန်းခဲ့ကြသည်။ဂျောင်ကုကတော့ဆိုင်ကယ်ကိုသန့်ရှင်းရေးလုပ်လိုက်လက်ဝှေ့ထိုးလေ့ကျင့်လိုက်နဲ့အချိန်ကုန်မှန်းမသိကုန်သွားခဲ့သည်။
ဆော့ဂျင်ဗိုက်ဆာလာတော့ဂိမ်းဆော့တာကိုရပ်ပြီးအောက်ထပ်ကိုဆင်းလာခဲ့သည်။
"အဘွားရေ...အဘွားသားဗိုက်ဆာတယ်"
အဘွားဖြစ်သူကိုမရပ်မနားအော်ခေါ်နေတဲ့ဆော့ဂျင်အသံကခြံပြင်မှာရှိနေတဲ့ဂျောင်ကုနားထဲကိုစူးနင့်အောင်ဝင်လာသည်။
"ခြံပြင်ကငါ့တောင်သူ့အသံကိုနားမခံနိုင်ဘူး"
"အဘွားရေလို့...."
အဘွားကိုတစ်အိမ်လုံးပတ်ရှာခေါ်ပြီးမှမတွေ့တာကြောင့်ခြံပြင်ထွက်လာတော့ဂျောင်ကုကိုလှမ်းမြင်ပြီးအော်ခေါ်လိုက်သည်။
"ဂျောင်ကု!!"
ဂျောင်ကုမသိချင်ယောင်ဆောင်ပြီးဆော့ဂျင်ကိုလျစ်လျူရှူထားလိုက်သည်။
"ဂျွန်ဂျောင်ကု!!"
"ချီးမို့လို့အဲလောက်အသံပြဲနဲ့အော်ခေါ်နေရလား"
"မင်းမှမကြားတာ"
"ကြားတယ်မင်းအသံကိုနားမခံနိုင်လို့"
"ကြားရင်လဲပြန်ထူးပေါ့လဒရဲ့"
"ဘာလဲဘာပြောမလို့လဲ"
"အဘွားရော"
"တစ်မနက်လုံးအခေါင်းထဲဝင်နေပြီးအခုမှအဘွားရောလာမေးနေတယ် အဘွားမရှိဘူးအပြင်ထွက်သွားတယ်"
"ဘယ်ကိုထွက်သွားတာလဲ"
"မသိဘူး"
"သွားတာကြာပြီလား"
"ခုနလေးတင်မှ"
"ဘယ်ချိန်ပြန်လာမယ်ပြောလဲ"
"မသိဘူး"
"မေးမထားဘူးလား"
"မေးရအောင်အဘွားက၁၆နှစ်သမီးမှမဟုတ်တာ"
"ဒါဆိုငါဗိုက်ဆာနေတာဘယ်လိုလုပ်ရမှာလဲ"
"ဗိုက်ဆာရင်မီးဖိုထဲမှာသွားမြိုပေါ့"
YOU ARE READING
Parallelogram
Dragostejungkookနဲ့jinဆိုတာမျဥ်းပြိုင်တွေလိုပဲဘယ်လိုမှပေါင်းစပ်လို့မရနိုင်ဘူး
