Chapter 15 ~Red Roses~

80 44 0
                                    




As fate would have it, Norleigh and Morsel found themselves comfortable each other. Each deep conversation deepened their connection, and Norleigh discovered that beneath Morsel tough exterior, there was a compassionate soul yearning for love. He is finding his soulmate, this man beside her was hiding his soft side. They almost spent six days together but Morsel never touch Norleigh’s sacred life, he want to respect this woman.


They both carried their own burdens, and their shared experiences created an unspoken bond between them. Walang ibang gustong gawin si Morsel kundi ang makasama at makatabi si Norleigh, halos libutin na nila ang lahat ng sulok ng Hongkong para lang mamasyal at kumain sa kung saan-saan. Morsel only need someone to be with him not a woman who give him desire.


“Mamumulubi ka nang pinaggagawa mo,” asik ni Norleigh habang lulan sila ng gondola, sa halip na sumakay ng tren ay mas pinipili ni Morsel na sa bangka sila sumakay para mabagal lang ang takbo ng oras.


“I’m paid for one week,” sambit ni Morsel na nakaakbay kay Norleigh ang isang kamay habang magkatabing nakaupo sa mala royalty na upuan ng gondola. Halos mamilog naman ang mata ng dalaga dahil hindi niya pa rin akalain na seryuso talaga ito na  gusto siyang makasama ng isang linggo.


“But extension of us was higher than regular price. it double the--”


“Shhh, I don't want to talk about it,” putol ni Morsel sa sasabihin pa ni Norleigh. Ayaw ni Morsel banggitin ang tungkol sa realidad na bayaran lang siya. Nakiusap ito na hanggat maari ay kumilos silang normal, huwag siyang ituring na client niya. A simple thing but it's also a big deal for Norleigh because all of her life, this is the first time she had encounter a man like him. A gentleman and he is respecting her from head-to-toe.


Pang-anim na araw na nilang magkasama at walang ibang ginawa ang mamasyal lang sa buong siyudad at magkwentuhan nang kung anu-ano. They almost spent their time laughing, sleeping, eating and strolling pero kapag medyo may kalayuan ang pupuntahan nila ay sumasakay na rin.


“Let’s have a dinner in our hotel,” giit ni Morsel, almost seven in the evening when they go back to Vyralen building. Morsel was busy ordering foods online. Halos ilang araw na naman sila kumakain sa labas at ngayon lang sila kakain sa loob ng occupied hotel nila.


“Sure, para naman makatipid ka. Over pricing naman  ang mga restaurant na pinagdadalhan mo sa akin,” reklamo ni Norleigh.


“It’s fine. You deserved it Norleigh Veasna.” Isang matamis na ngiti ang sumilay sa labi ng dalaga. Kinikilig na naman siya, halos araw-araw na lang niya nararamdaman ang ganitong pakiramdam. Turn-on na turn-on na siya sa lalaking ito pero hindi niya rin naman iwinawaglit sa isip na client niya pa rin ito at isa lang siyang bayaran. Empleyado ng isang Club. She knows her place. At the end of the day she need to go back to her reality.


Sanay naman si Norleigh sa mga ganoong sitwasyon pero ngayon kakaiba ang nararamdaman niya, may kirot at lungkot sa tuwing naiisip niya na darating ang araw na maghihiwalay na sila ng landas ng lalaking ito. Morsel Gibson was obviously a greenflag man from heaven, almost perfect man for Norleigh but she’ll never think it seriously because she’s a stripper in Stargazer Club.


“Are you tired today?” tanong ni Morsel pagkapasok nila sa hotel nila sa Vyralen building. He choose to stay here para hindi nag-aalala ang kaibigan ni Norleigh na si Launcelle, naikwento na ni Norleigh sa kanya ang mga simpling detalye lang ng buhay nila kaya hindi na lang sila umalis sa building na iyon. At halos bago sila matulog ay nag-uupdate si Norleigh sa bestfriend niya para hindi ito mag-ala-ala dahil halos hindi na sila nagkikita mga ilang araw na. Palagi silang nasa labas e.’


My Typecast Midnight THE ENCHANTRESSES #5 Soon To PublishedTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon