Chapter 6 ~ Mission

144 60 8
                                    



“Joeres,” tawag ni Cyla sa kanya, may bigla kasing pumasok sa isip niya, siguro naman posible rin 'to. “What if malaman mo na masama ang ugali ng Dad mo, worth it parin ba na hinanap mo siya?” Naramdaman ni Cyla ang mahina niyang tawa, “Oo naman. Hindi ko naman inaasahan na mabuti siyang tao,” sagot ni Joeres.

Napabuntong hininga siya, “Kasi kung mabuti siyang tao, hindi niya sana kami iniwan ni Mama.”

Napayakap naman ng mahigpit ang dalaga sa kanya, mali yata na tinanong niya pa ang bagay na ’yon. She just ruined their moment. Stupid, Cyla! “Siguro tama nga sila, kahit gaano pa kasama ’yong tao, basta parte siya ng buhay mo, matatanggap mo parin siya.” Parang may kumurot naman sa puso ni Cyla, bakit siya, hindi niya kayang tanggapin pa ang kanyang ama na lumapastangan sa kanya?

“Matatanggap mo parin siya kasi alam mong siya lang ang m-makakabuo sa p-pagkatao mo.” Nabasag ang boses ni Cyla, ilang sandali pa humikbi na siya.


“Kasi simula nang magkaisip ako, parang may kulang sa buhay ko dahil wala akong kinilalang Ama. Atleast, kapag nakilala ko na siya, masasagot lahat ng tanong sa isip ko. Mabubuo na ng tuluyan ang pagkatao ko.”

Sa tagal na nilang magkasama ni Joeres, ito ang unang pagkakataong nakita siyang umiyak ng dalaga. Real mean do cries.


“Gumaganti ka baby, a.” bigla siyang tumawa, hindi naman napipilitan, sinusubukan yatang magbiro. It is her turn now to wipe his tears. “I'm sorry for asking that I shouldn't.” Tumitig si Joeres sa kanya.


Isang malalim na titig na pwede niyang ikalunod. “It's ok.” Patuloy pa rin ang pagtitig niya. She can’t read his thoughts through his eyes. She can't find any words to say. He’s always a mystery to her, kahit matagal na silang magkasama, he's really good in hiding his feelings. Her heart started to pound hard when he become closer to her face. Is he going to kiss her? Pumikit nalang si Cyla nang lumapit pa s’ya lalo. She can feel his breath in her lips. He never kiss on her lips before kaya kinakabahan ang dalaga. Ilang sandali pa naramdaman niya na ang labi ni Joeres sa gilid ng labi niya. Shit sayang naman!


Dumilat si Cyla nang humiwalay na siya. “You looked disappointed, baby.” Natauhan naman si Cyla sa sinabi niya, napasimangot pala siya. “H-hindi a!” nahiya naman siya bigla, umasa kasi talaga siya, e! Tinawanan siya ni Joeres at bigla naman itong  umibabaw sa kanya. Nakatukod ang dalawang kamay niya sa itaas ng mga balikat ni Cyla.

“You want me to kiss you on your lips?” Mapang asar niyang tanong. Umiwas na lang ng tingin ang dalaga sa kanya. ‘Nakakainis naman, napapahiya ako.’


“Don't worry, I’ll do that on our wedding." Hindi na naibalik ang tingin ni Cyla kay Joeres dahil sa halik niya sa leeg ng dalaga at binaon pa ang mukha niya sa leeg nito, ‘damn!’ Mariin siyang napapikit, bibitinin lang siya. ‘Cyla kailangan mo magpagil!’


“J-Joeres.” Do'n niya lang inalis ang mukha niya at tumabi na ng maayos sa dalaga. “I'll mark you mine after our changing of vows.” Hinawakan niya ang kamay ng dalaga at marahan itong pinisil.

“I respect you as sign of loving you so much.” Na speechless talaga si Cyla. Ganoon siya kamahal ni Joeres. Kahit aware naman ito sa nakaraan niya ay baliwala sa binata ang sitwasyon niya.


“Thank you, I love you so much.” For the last time, he kissed her on the forehead as they said their goodnight to each other. He never fail to make her feel treasure. It is really had a problem. She’s gonna preserved herself from now on, She can’t hurt this man who gave her too much love and respect.

My Typecast Midnight THE ENCHANTRESSES #5 Soon To PublishedTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon