Operasyon:Gizli Görev

10.Bölüm Duygu

Olivia'nın anlatımı ile...

Dünkü görev oldukça başarılıydı şansa herhangi bir sorun çıkmamıştı.

Belki de şans değildi. Irene dün onlarla buluşmamış olsaydı belki de bu kadar sorunsuz ilerlemezdi.

Bilmeden de olsa bize büyük yardımı dokundu.

Çaylak ile ben arka bahçedeydik. O geceki olaydan bu yana doğru düzgün konuşmamış hem de ona çok fazla yüklenmiştim.

Kabul ben çamura düşecekken beni tutmuştu. O zaman son derece kızarmıştım.

Ama beni tutması da hoşuma gitmişti açıkçası. 

"Lütfen. Artık bu trip atma meselesini bitir lütfen be kadar zamandır konuşmuyoruz! "

Sinirlendiği o kadar belliydi ki! Ama orada haddinden fazla tepki göstermişti.

Neyseki Irene'i tanıyorlardı da şikayet edilmedi. Gerçi keşke tanımasalardı da İrene ile araları açılmasaydı.

"Orada bir sivile saldırdın! "

Pişkince sırıttı. "Haketti oda eli senin belindeydi! Belinden kalçana iniyordu! "

Dondum. Ben böyle bir şey hissetmemiştim. Acemimin gözlerine baktığım da oldukça ciddi bakıyordu o kehribar rengi gözleri.

"Kötü insanlar olsa da onlar Irene ile arkadaşlar!"

"O zaman kaptanı bile tanımıyorlardı! Sence kaptanın durumu da seninkinden farklı mı? Chris bu yüzden ona saldırdı ve kaptan haksızlık yapıp Chris'i yüz üstü bıraktı! "

Sesi artık fazla ciddi çıkıyordu. Birşey diyemedim. Eğer dedikleri doğruysa öyle yapmaları haklıydı.

"Irene inanmadı. "

"Çünkü yıllar sonra dostları ile ilk kez karşılaştı! "

"Konuşmuyorlar.! "

Çaylak'ın gözleri öfke saçıyordu.

"Konuşuyorlar! Kaptan ve Chris arasındaki buzlar eridi gibi birşey! Sadece biz konuşmuyoruz! "

Derin nefes verdim. "Tamam bitsin o halde bu dargınlık!"

Çaylak'ın yüzü değişmeye başlamıştı bile.

Konuşmamız bittiğin de yine eğitime devam ettik.

Bugün ona silah eğitimi vericektim. İlk olarak ona kuru sıkı bir silah verdim. Karşımızda insani bir figür vardı. Ona atış yapmasını istedim.

O insanın göğsüne, bacağına ve kolunu isabet olmak üzere üç atış yaptı.

İyi silahta güzelmiş.

Anne Marie'nin anlatımı ile

Alex bugün izinliydi. O yüzden bir nevi bende izinliyim. O yüzden atış merkezine uğradım.

Genelde sıkıldığım da oraya giderdim.

Bugün de sıkılmıştım.

Atış merkezine gittiğim de direk silahların olduğu bölüme gittim. Kulağıma kulaklık geçirip atışlara başladım.

Beşte beş yapmıştım.

Biraz daha atış yaptım. Bu sefer de onda dokuz yaptım.

Sonra ellerim de bir el hissettim.

Biraz sertti biraz da yumuşak. Elleri ellerimden büyüktü. Başımı soldan hafif kaldırdığımda ellerimi tutan kişi ile gözgöze geldik. Kalbini kulaklarımda bile duyuyordum.