Operasyon:Gizli Görev

22.Bölüm Kaptan Değilsin

Saat gecenin on bir buçuğuydu. Işıklar sönmüştü tabi. Kimin umrunda ki zaten doğum günüm.

Birinin bile aklına gelmemişti ya. Sessizce eve girdim. Işıklar kapalıydı ama arka bahçeden ışıklar geliyordu.

Merak edip arka bahçeye çıktım.

Burası ne güzel böyle.

Benim için mi yapmışlardı burayı? Benim doğum günümü mü kutlicaklardı. Gözlerim dolmuştu.

Onlar doğum günümü kutlicaktı ama ben gelmedim.

Ama sadece orada Chris vardı. O mu kutlicaktı sadece doğum günümü? Diğerlerinin umrunda değil miydim. Gerçekten de benden nefret mi ediyorlar.

Oradan çıkıp karşıma ilk gelen odaya girdim. Mutfaktı burası.

Ama ettafı bok götürüyordu resmen. Her yer her yerdeydi. Kek malzemeleri kremalar hepsi vardı. Bana kendi elleri ile doğum günü pastası mı yaptılar?

Bir umut bir acı verici umutla buzdolabının kapısını açtım ve patayı gördüm.

Arenlerin pastası özel bir yapımdı ama kendileri yapmamıştı. Bu ise el yapımıydı.

Pastayı görenin kahkaha atma isteği oluşurdu yani çok komik görünüyordu.

Çiçeklere göz yapmıştı kim yaptıysa.

Dayanamayıp pastayı dolaptan çıkardım. Ve bir dilim kestim. Tam bir çatal almıştım ki. Belimde hissettiğim elle gerildim. Bana biri sarılıyor muydu?

Daima insanların bana iznim olmasından dokunmasından nefret etmişimdir.

Ama bu el beni rahatlatıyordu. Eller benim ellerime oranla büyüktü ve elleri kemikliydi. Tabi damarlı olduğunu da farketmemrk elde değil. Ellerimi havadan indirip. Ellerinİn üstüne koydum. Elleri düşündüğümün aksine fazla yumuştı.

Burnuma gelen bergamot kokusu olmasa dahi kim olduğunu anlardım.

Chris...

Başını omzuma gömmüştü. Kokunu içime çekiyordu. Omzumdan başı boynuma kaydı.

" Ben neden bu güzelliktsn bu kadar zaman mahrum kaldım ki? "

Ne demek istediğini anlamadım. " Çok güzelsin be kızım. Sana ait olan herşey fazlası ile özel hissettiriyor."

Bana özel olduğumu mu söylemişti? Beni özel biri olarak mı görüyordu. Başını kaldırdığında ona döndüm.

Koyulaşan gözleri ile beni süzdü. "Nerdeydin be güzelim. Neden bunca zamandır mahrum bıraktın beni senden. "

Bunca zaman? Tanışalı bir buçuk sene belki olmuştu belki olmamıştı yani.

"Yıllar oldu Irene. Beni hatırlamanı umdum ama sen hiç hatırlamadın kızım. "

Neyi unutmuştum? Neyi hatırlamadım?

Chris aslında kimdi?

"Neyi unuttum Chris? "

"Beni unuttun Irene yıllar önce babandan kurtardığın çocuğu unuttun. O çocuğun hayatını kurtardın güzelim ama sen o çocuğu unuttun. Söz vermene rağmen unuttun. "

O-o çocuk Chris miydi? Hayatımın mahvolmasına sebebi olan çocuk Chris miydi? Babamı halde attıran Chris miydi?

Ben o çocuğu hiç unutmamıştım. Birgün onu görmeyi ummuştum. Sorucaktım ona neden söz vermene rağmen gidip polise söyledin diye ona kızıp vurmak istiyordum ama o çocuk bir buçuk senedir yanımımdaydı.