My Handsome Vampire (COMPLETED)

Chapter 1

—SHADOWS—

Sapphire's Pov—

Hi, I'm Sapphire Lie Mendiola but don't mind the Lie. I'm 16 years old 4th year highschool section A from Anderson High University. I like to study, read books, plant flowers, discover new things, painting, being alone—in short I'm a boring person.

But anyway, I'm heading to school now. Just like before it's just a normal day.. with my bullies.

I closed my eyes as soon as the water splash on my face. Narinig ko ang tawanan sa paligid ng ilang estudyante pero mas rinig ko talaga ang hagalpak ng tawa ni Zamora.

"Fr*ak." Nakangising sabi nito ng umangat ako ng tingin sakanya.

Just like what I always do. I just stare at them blankly and walk away as they continue laughing at me.

What a horrible life I have isn't it?

"S-saph?" Gulat na tawag sakin ni Kyla ng makasalubong ko ito ng paakyat na ako sa hagdan. "Oh my.. Sapphire!" Nag aalalang lumapit agad siya sakin at kinuha ang panyo niya. Agad ako nitong pinunasan.

"I'm fine, Ky.." tipid na sabi ko dito. Wala ako sa mood.

"Who did this to you?!" Galit na tanong niya, hawak ang mag kabilang braso ko. "Tell me, Saph! Hindi pwedeng palagi nalang ganito, ano ikaw nalang lagi napag titripan nila?!" Inis na sabi niya.

"Calm down, Kyla. I'm okay.." ngumiti ako sakanya saka hinawakan ang kamay nito upang pakalmahin siya.

Bumuntong hininga ito.

She's Kyla Maxine Anderson. Yup, she's an Anderson. Her uncle was the owner of this University. She's an extrovert person but only to her few friends 'cause she's a picky one, she only likes the ones who's nice. She's fun to be with, so much energy, positive vibes and the only girl who sit next to me and talk a lot.

Inaya ko na siya patungo sa room namin dahil baka mang hamon pa ito ng away. She's mean in a way na ayaw niyang nakikitang nasasaktan ako, she can be a bad b!tch because of that.

"Oh, nagawa mo na ba yung math mo?" Tanong ko sakanya pagka upo namin sa loob ng room.

Ngumiti siya sakin. Pinaningkitan ko naman siya. I know that smile.

"Kyla, bakit 'di mo sinabi sakin. Nag chat ka sana kagabi?" Inis na sabi ko dito.

"Eh, kasi nakatulog na ako.." nag pout pa ito sa harap ko.

Napakamot ulo na lamang ako sa babaeng ito. Pinahiram ko sakanya yung math notebook ko at saka naman saktong pumasok yung English teacher namin.

"Thankkkss" nakangiting sabi nito na nginiwian ko na lamang.

Nag simula na ang klase at nakikinig ako. Si Kyla naman ay hindi ko alam kung nakikinig ba talaga o sadyang lutang na naman ito. Ang iba naman naming kaklase ay nakatulog na dahil boring nga naman ang araw ngayon.

I was busy writing important notes in my paper when suddenly my pen fell for no reason.

What the heck?!

I was writing and I didn't do it on purpose! Kusa siyang nahulog as in nawala sa kamay ko and then boom nandoon na siya sa sahig.

Something's strange.

Pinulot ko ito agad at tinignan ng biglang may dumaan na napakalamig na hangin sa likuran ko. I look from left to right as if I'm getting crazy finding the shadow I saw.

"Is there any problem Miss Sapphire?"

Nabalik ang utak ko sa realidad ng marinig ang aking pangalan. I looked at my teacher and said nothing. I sighed as I keep my focus on the class and try to stop thinking about what happened.

It happened again..

He's here..

Lunch break na at nandito kami ni Kyla sa ilalim ng puno kumakain. You know I hate people kaya naging tambayan na namin 'to ni Ky. Ayos lang naman sakanya dahil maganda din daw ang tahimik kapag kumakain, marami kasing buraot sa canteen.

"Saph, what if yung sun biglang naging moon? Edi dalawa na yung moon?" Tanong ni Kyla.

Out of nowhere?... Here we go again.

Tinignan ko siya na para bang nag mamaka awang wag siya topakin ngayon. Pero hindi ko naman mapipigilan 'yon.

"Isipin mo kung apat lang fingers natin kapag nag high five hindi na five 'yon 'diba? High four na?" Muling tanong niya.

Gusto kong matawa at natawa nga ako. Hindi ko rin talaga kinakaya ang utak ng babaeng 'to. Saan ba kasi nang gagaling yung mga ideas diyan sa utak niya tapos ako pa yung nabuburaot.

"Tumigil ka nga! Ayan ka na naman eh!" Natatawang sabi ko rito.

"Bakit? Nag tatanong lang" nakangusong sabi nito na ikinatawa kong muli.

"Hay ewan ko sayo, Ky."

Hindi ko na muna siya pinansin at ipinagpatuloy ang pag kain. Sa 'di malamang dahilan napatingala ako sa langit at saktong pag angat ko may nakita akong pigura ng isang tao sa kabilang building, nasa roof top ito.

Napakunot noo ako. Ano naman ginagawa niya diyan?

Pero ako yung tipo na mind your own business kaya hindi ko ito masyado pinansin at pilit inuubos ang baon ko. Kung bakit ba kasi good mood ako kaninang umaga ng nag lalagay ako ng baon ko andami tuloy, hindi ko na maubos.

"Ky, tapos ka na?" Tanong ko sakanya dahil nag c-cp na ito.

"Hmm? Hindi pa, hehe" she gave me a smile. That won't work.

"C'mon, bilisan mo na. Punta muna akong cr ah.." paalam ko sakanya, tumango lamang siya.

Napailing na ako.

Hindi na ako nag abalang pumunta sa iba pang building dahil may katabi naman kaming building dito na may cr.

When I reached there i quickly go inside to have a pee. Ako lang ang tao at bukas lahat ng cubicle kaya naman bwelo ako at nasisiyahan sa isiping ako lang mag isa dito. But suddenly I heard a cracking sound from the other door.

Wait, ngayon lang ata ako matatakot na mag isa.

I can see a shadows walking outside. Hindi ko inisip na baka may ibang ispiritu dito, ayaw kong takutin ang sarili kaya inisip kong may tao na.

As I opened the door, a fresh cold air touches my face making me feel goosebumps. I shrugged and hug myself.

"H-hello? May tao po ba?" Tanong ko dahil sarado ang mga cubicle.

Nang walang sumagot ay dali-dali akong lumabas at tumakbo papunta sa tinatambayan namin ni Kyla. As soon as I get there I pack my things up, making Kyla confused.

"Anyari sayo?" Takang tanong nito.

"Nothing, let's go na."

Mabuti at sinunod naman niya ako.

But before we leave I saw a shadow of a man in the other corner of the building, I think he's looking at me.

I really don't want to scare myself so I managed to stay calm and just stick with Kyla.

I sighed.