My Handsome Vampire (COMPLETED)

Chapter 23

THE OLD LADY

—Sapphire's Pov

Nanunuod kami ng movie ni Kyla, the movie is Midnight Sun. Nakatutok lamang si Kyla sa panunuod habang ako ay inaantok na, naka tatlong palabas na kami and it's already 11:36 in the evening.

I felt sleepy and suddenly, I really fell asleep. As I was sleeping I fell into a deep dream. Where I saw Caleb fighting with hundreds of vampires.

"Caleb!" umiiyak na sigaw ko sakanya.

"Umalis ka na Sapphire! Hindi ka pwede dito!" singhal niya sakin ngunit niyakap ko siya.

Puno ng sunog sa paligid at magulo, maraming nag sisigawan at marami ding mga bampira.

"A-ano ka ba?! Hindi kita iiwan!" sigaw ko sakanya ngunit tinanggal niya ang kamay ko at bahagya akong itinulak.

Mabilis itong nawala sa paningin ko at desperado akong hinanap siya sa gitna ng malaking gulo sa pagitan ng mabubuti at masamang bampira.

I was wearing a white dress but then the dress had many blood stained that ruined the beautiful white dress. I was about to run when suddenly someone grab my hand.

It was someone I don't know but he seemed know me.

"Give me the necklace." seryosong sabi nito.

Ngayon ko lang napag tanto na nasa akin ang kwintas ni Caleb. Agad ko itong hinawakan saka umiling, dahan-dahan akong umatras hanggang sa nabunggo ako sa isang malaking bato dahilan para mapaupo ako sa sahig.

"Give me the necklace or you'll die!" sigaw nito, puno ng galit ang mata niya.

"Hindi. Hinding-hindi ko ibibigay sayo ang mahiwagang kwintas. Mas mainam nang patayin mo nalang ako! Ngunit hindi ko ibibigay sayo ito.." tinignan ko siyang masama.

Sa 'di kalayuan, nakita ko si Caleb na nakikipag laban ng tumingin ito sakin at nagulat siya sa kaharap ko.

"Fine. Sige.." napalingon akong muli sakanya ng mag salita ito. "Hindi ka pa rin nag babago—ni hindi ka nag sasawa sa kapalaran mo! Gusto mong mamatay?! Sige, mawala ka sa mundong 'to!" sigaw niya. His eyes turned red and his hands releases it's claws.

Napaigtad ako mula sa pag kakahiga ng maalimpungatan dahil sa panaginip ko. Nanlalamig ang kamay ko at pinag papawisan ako, nang tinignan ko si Kyla ay naka tulog na ito at tapos na ang pinapanuod namin.

Napahinga akong malalim at pinatay ang tv. Tumayo ako at bumaba para kumuha ng tubig sa kusina nila. Nakainom akong dalawang baso ng tubig sa sobrang pakiramdam na hindi ko alam kung bakit takot na takot akong malaman at makitang pinatay ako sa panaginip ko. Ngunit kahit sino naman siguro matatakot doon.

A-ano ba 'yon? Bakit ganon?

"Hindi ba sinabi ko na sayong layuan mo siya." napapitlag ako sa gulat ng may nag salita sa 'di kalayuan.

Muntik ko nang mabitiwan ang baso ngunit agad ko rin itong inilapag sa mesa.

"S-sino ka?" tanong ko dito ngunit may halong takot sa loob-loob ko.

Unti-unti itong lumapit at naaninag ko ang kanyang mukha mula sa repleksyon ng ilang ilaw sa bahay na nag sisilbing gabay nila sa gabi.

Ang matandang babae sa bus stop, at ang babaeng nasa harapan ko ngayon ay iisa.

FLASHBACK-

"Stay away .. from him." she said.

"P-po?"

"Ibigay mo ang dapat sakanya, at lumayo ka. Huwag niyong hahayaan na maulit ang kapalaran niyo noon. Mamamatay ka, huwag kang mahuhulog sakanya.." seryosong sabi nito habang nakatitig sa mga mata ko.

"H-hindi ko ho alam ang sinasabi ninyo, nag kakamali po ata kayo—"

"Layuan mo ang bampirang kasama mo.. mamamatay ka, sa ikatlong pag kakataon isusugal mo ang buhay mo para sakanya.." aniya.

Tumayo na ako ng may bus na paparating upang makaalis na din sa matanda. But she warned me and I am so curious about who she is.

END OF FLASHBACK-

Tama! Siya nga!

"H-hindi ko ho kayo maintindihan—"

"Ang nakita mo sa panaginip mo, hindi isang panaginip lang.. Isa itong pangyayari sainyong nakaraan ni Caleb. Mamamatay ka sa ikatatlong pag kakataon kung hindi mo siya lalayuan. Ako na nag sasabi sayo, dapat mo lang isauli kay Caleb ang kwintas na iyan at pag katapos niyon ay mag pakalayo-layo ka na bago pa maulit ang nakaraan." seryosong sabi nito na animo'y alam na alam niya ang lahat ng mangyayari.

"P-pero—"

"Paalam." sabi nito saka nawala sa isang iglap.

—Caleb's Pov

I can't believe she's not answering my text and calls. I've been spamming her since 6 hours ago but I still can't figure out where the heck she is.

"Any information you found?" tanong ko kay Ashton.

Umiling ito. "Nope. Magaling siyang mag tago.." aniya at tumawa.

Nainis ako dahil doon, ngunit bigla akong napaisip na may kaibigan nga pala siya. Agad kong sinearch ang pangalan ni Kyla sa fb at pinakita iyon kay Ashton.

"Can you track her location?" tanong ko.

Nag kibit balikat ito. "I'll try, who is she anyway?"

"Best friend ni Sapphire.."

"Ohhh, i see."

Tumango na lamang ako at nag pakabusy na ito sa laptop niya. Hinayaan ko siya at napasimangot na sumandal sa sofa.

I really felt guilty about saying those words to Sapphire.. I don't even know if she could easily forgive me because of that. But one thing I'm sure, I hurt her a lot.

I felt a cold breeze, coming from the window. I'm a bit confused because it doesn't seemed like it's always winding here. Napatayo ako at napag pasyahang lumabas ng bahay dahil sa hindi maipaliwanag na lamig na 'yon.

Nag patuloy itong mag paramdam sakin hanggang sa nalaman akong nasa labas ito ng gate namin. I bet someone's calling me outside, i don't know who it is but one thing I'm sure, i need to prepare myself for some encounters of a bad vampires.

"Sinong nandiyan?" tanong ko habang papalapit sa gate. I opened the gate and there was no one outside.

Tuluyan akong lumabas at pinakiramdaman ang paligid. I was looking at the right side of the street when someone just talk behind me.

"You're late." sabi nito kaya agad ko siyang nilingon.

Matandang babae na bampira. Pinaningkitan ako nito at ilang sandali pa ay nanlaki ang mata ko ng makilala ko kung sino ito.

"M-miyawo?!"

"Tsk. Woyami nga! Bakit mo ba binabaliktad pangalan kong bata ka?" inis na sabi nito.

"Whatever. Your name is still weird." pabulong na sabi ko dito ngunit agad akong nakaramdam ng suntok sa tyan dahilan para mapaubo ako. "A-alright! I was just kidding okay?!"

"Sumama ka sakin." sabi nito na ikinataas ng kilay ko.

"At bakit ko naman gagawin 'yon? The last time I believe in you I was being chased by hundreds of vampires and that's all your fault."

"Dahil hindi mo maalala kung ano yung rason.." seryosong sabi nito.

Tumawa ako at inis na tinignan siya. "Ah talaga? Matibay ang memorya ko, kahit alaala pa noong bata pa ako naaalala ko pa kahit ilang decada na akong nabubuhay sa mundong ito."

"Pero siya hindi mo maalala.. siya lang ang nabubura sa isipan mo tuwing namamatay siya." aniya na ikinatigil ko.

"Sino?"