Sexlessons /a.i l.h\ • V O L T O O I D •

3.1

POV Teuntje

Ashton en ik hebben anderhalf uur op de steiger gezeten. Daarna hebben we besloten terug naar huis te gaan. Ashton is inmiddels al thuis, en ik sta voor mijn deur. Ik steek de sleutel in het slot, doe de deur open en loop naar binnen. De lichten zijn aan beneden en ik hoor gerommel in de keuken. 'Luke?' vraag ik. Zijn hoofd komt achter de muur vandaan en hij glimlacht als hij me ziet. 'Hé, baby. waar was je? ik maakte me zorgen..' zegt hij. 'Sorry, Luke. ik was op de steiger, ik kon niet slapen.' zeg ik. Hij knikt en loopt naar me toe. Hij heeft een joggingsbroek aan en een zwart shirt. 'Is niet erg.' glimlacht hij en geeft me een kus. 'Ik denk niet dat je nog wil gaan slapen, of wel?' vraagt hij. Ik grinnik en schud mijn hoofd. 'Netflix?' grijnst hij. 'Yeah!' roep ik. Hij lacht en we lopen naar de keuken om popcorn en chips te pakken. Luke pakt drinken en ik trek alle zakken chips en popcorn uit de kast. Ik wil naar de kamer lopen als ik wat chips laat vallen. Luke probeert om met zijn voet de zakken chips te redden, wat niet lukt en ik struikel over zijn voet. Luke probeert me te vangen, maar ik trek hem mee. We vallen en ik lig op de popcorn en Luke ligt op mij. Ik ben dus praktisch gesandwiched hier. Giechelend drukt Luke kleine kusjes op mijn gezicht. Ik lach en geef hem een kus. Hij staat op en trekt me om hoog, waarna ik de popcorn van de grond raap en naar de bank loop. We gaan op de bank zitten en kiezen een film uit. Het wordt uiteindelijk Aladin. De film is al een tijdje bezig als mijn telefoon gaat. Ik kijk wie er belt en zie dat het Calum is. Snel neem ik op. 'Hey, Cal.' glimlach ik. Ik hoor alleen maar gesnik. 'Calum, wat is er aan de hand?' vraag ik bezorgd. 'I-Is Luke bij je?' snikt hij. 'Ja, hij zit hier naast me.' antwoord ik. 'Jullie m-moeten naar het ziekenhuis k-komen.' zegt Calum. 'Wat? waarom?' vraag ik. 'Michael... h-hij.. we...' stottert hij maar komt niet uit zijn woorden. 'Rustig, Cal. we komen er aan, leg het zometeen maar uit.' zeg ik en sta op van de bank. 'Tot zo.' zegt hij zacht en hangt op. 'Wat is er?' vraagt Luke als ik mijn schoenen aan trek. 'We moeten naar het ziekenhuis.' antwoord ik. 'Waarom?!' vraagt hij geschrokken. 'Er is iets met Michael.' zeg ik en ren naar de auto. Luke trekt zijn schoenen aan en stapt de auto in, waarna we weg rijden. Ondertussen bel ik Ashton op, ik vond dat hij ook moest komen. Het gaat tenslotte wel over Michael. We komen aan bij het ziekenhuis en lopen snel naar binnen. Calum staat bij de ingang op ons te wachten. Ik trek hem in een knuffel. 'Wat is er gebeurd?' vraag ik. Calum heeft een hechting bij zijn linker wenkbrauw en zijn been zit in het gips. 'Ik had verteld dat Michael en ik naar Bobbejaanland zijn gegaan, toch?' vraagt hij, ik knik. 'Nou, we hadden met nog een paar andere mensen een wedstrijd gewonnen. we mochten in het park blijven slapen en de attracties bleven voor ons open.' begint hij. 'Michael en ik wilde met nog vier anderen in de Typhoon, m-maar... bij de v-vrije val ging er iets mis met het karretje waar we in zaten.' snikt hij. Geschrokken luister ik verder naar zijn verhaal. 'De veiligheidsbeugels raakte los toen we bijna beneden waren, ze hadden het voor elkaar gekregen om de achtbaan stop te zetten, maar ik bleef hangen met mijn been onder de stoel van het karretje, ik heb mijn been gebroken, maar Michael viel naar beneden e-en... en...' hij komt niet meer uit zijn woorden. 'Is hij oké?' vraagt Luke. Ashton is er ondertussen ook bij gekomen. Calum schud huilend zijn hoofd.

'Michael is dood.'