Three Year/Kim Seungmin

🌿3.Bölüm🌿

Saatlerce kaldık aynı pozisyonda. Hiç ses çıkarmadan, gözlerimiz kapalı, sadece birbirimiz varlığı ile geçti saatler.

"Neden...neden cümlenin devamını getirmelerine izin vermiyırsun?"

"İstemiyorum çünkü"

"Neden istemiyorsun?"

"Öğrenmemen gereken birşey"

"Peki öğrensem ne olur?"

"Benden uzaklaşırsın"

"Söz versem?"

"Ne?"

"Söz versem senden uzaklaşmayacağıma, söyler misin ne olduğunu?"

"Bilmem belki"

İkimizinde gözleri kapalıydı. Sessiz konuşuyorduk, fısıldarcasına. Şuan ne mantığım ne ruhum ne de bedenimi hissedebiliyordum. Kalbim...saatlerdir sadece kalbimi dinliyordum. Kendimi kaybetmiştim, kalbim beni yönetiyordu yaptığım hiçbir şey bilinçli değildi. Ve biz hâlâ iki aşık gibi  davranıyorduk. Özellikle şuan söylediği şey ile gerçekten sevgili gibiydik.

"Söz veriyorum Eun-Mi yaşadığım süre boyunca seni hiç bırakmayacağım"

"Bende seni hiç bırakmayacağım, söz vermiyorum çünkü ben seni bırakamam ki Seungmin"

Belimdeki ellerini çözüp ona doğru döndüm. Şaşkınca hiç beklemezmiş gibi kafasını omzumdan kaldırdı. Bişey demedim bu sefer ben sarıldım ona, kafamı boynuna gömdüm. Bakın altını çiziyorum omzuna değil boynuna gömdüm. Sesini çıkarmadı, itiraz etmedi, tekrar ellerini belime götürdü, bende sırtına doladım kollarımı. Ağlıyordum,neden olduğunu bilmiyordum. Sadece akıyorlardı yaşlarım.

"Ağlıyor musun sen?"

"Bişey söyleme Seungmin, lütfen sadece beni dinle"

"T-tamam"

"Seni sevmiyorum Seungmin, aşığım sana, Tanrı kahretsin ki üç yıldır yanlış olduğunu bile bile aşığım sana.
Ama sen bunu hiçbir zaman görmedin. Yoonah dedi ya hergün senin yüzünde ağlıyor diye, haklıydı her gün sana olan aşkımdan ağlıyorum. Tüm defterlerim, günlüğüm her şey sana olan aşkımla dolu, bana verdiğin kolyeyi özenle saklıyorum, günün on iki saati sana olan aşkımı anlatıyorum Yoonah'a ve her gece,usanmadan her gece seninle ilgili hayaller kurup ağlıyorum. Bugünde sen dostuz diyince zoruma gitti reddedilceğimi bildiğim halde yüzüme vurmana ağladım ben. Peşimden Jisung geldi, çünkü o da biliyor sana olan aşkımı. Bana sarılıp teselli etti beni. Yoonah'da beni yine ağlarken görünce dayanamadı senin suçun olmadığı halde seninle kavga etti.

Söyleyeceğim dediler,söyletmedim çünkü korkuyordum Seungmin beni bırakıp gitmenden korkuyordum. Bir daha hayatımı adadığım gülüşünü görmemekten, sarılmaların olmadan, sunshine diye gezmen olmadan yaşayacağımdan yemin ederim çok korkuyordum. Ama ben sensiz yapamam ki Seungmin, söz verdin bana, beni bırakma, yalvarırım bırakma beni. Sen olmadan ben bir hiçim. Özür dilerim, çok özür dilerim,senin için ölecek kadar aşığım sana Kim Seungmin."

Yine kendimi tutamayıp hıçkıra hıçkıra ağladım. Aşkımdan değil, reddedilceğimden değil, olduğumuz duruma ağlıyordum. Üç yıl sonra Seungmin'e sarılırken, kokusunu içime çekerken aşkımı itiraf ettiğime ağlıyordum.
Bişey demedi, demesini de beklemiyordum zaten.

Benden ayrılıp kolumu tutup koltuğa götürdü. İlk oturdu sonra hiç beklemdiğim bişey yapıp kucağına çekti beni. Tepki veremeyecek kadar ağlıyordum. Küçücük kalmıştım kucağında bu sefer ben kollarımı beline doladım. Ellerini saçlarıma götürüp okşamaya başladı.