THE WIFE'S CRY

Evil Plan

Alexander's POV

Pagkatapos umalis nila mama and grandma sa bahay ay dumiretso ako sa bar na pagmamay-ari ni Yohan.

"Good evening Sir", bati sa akin ng ng bouncer pero hindi ko siya pinansin na parang wala akong naririnig.

"What took you so long bro?", tanong sa akin ni Jacob.

"Something came up, andun kanina sila mommy and si grandma, pinaalis ko muna sila bago ako pumunta dito". Sagot ko pabalik.

"Naasar nga ako eh, they want us to have a child. They're expecting us to have it this year. Anong tingin nila? Na ganon lang kadali yun?!", naaasar kong kuwento sa kanila. If I wanted to have a baby, not to her.

"Bro, why don't you try? Subukan mo rin kayang mahalin si Hannah, sa ilang buwan ninyong pagsasama ay wala ka ba talagang naramdaman ni kahit konti sa kaniya?". Tanong sa akin ni Yohan. Bigla akong natahimik, honestly, I like her. But I can't, I still love Chelsea.

"I'm confuse man, I don't know." Sagot ko.

"Bro, you better let go of Chelsea. Ang bait bait ng asawa mo, baka isang araw ma-untog yun at bigla kang iwan. You better be a good husband, baka malaman mo lang yung halaga niya kapag nawala na siya." Dagdag pa ni Jacob, bigla akong kinabahan sa sinabi niya. Do I just really like her? Or baka mas sobra pa dun? Is it still Chelsea?

Pagkatapos ng pag uusap na yun ay nag umpisa na kaming uminom. Napapaisip din ako sa mga sinabi nila kanina, yes I love Chelsea but I think I love Hannah more. I have to make things right. Nang malasing kami ay dumiretso na kami ng uwi, 'Hannah,  love, please let me make things right'.

Hannah's POV

Anong oras kaya uuwi yun? Hayyst I missed him na talaga. Sa kabila ng lahat ay mahal ko parin siya hayy--

*Dingdong

It must be him.

"Hey bro wake up, andito na tayo sa bahay mo. Mahiya ka naman sa asawa mo." Sino kasama niya? Binuksan ko ang pinto at ayon, binubuhat siya ni Yohan. Tsk tsk, lasing na naman siya.

Nagpatulong nalang din ako kay Yohan para dalhin siya sa kwarto. Tsaka buntis ako, it's been two months yet my belly is getting bigger and unusual for 2 months of being pregnant. That's why I kept on using larger sizes of shirts to cover it.

"Oh right, hah! Ah Hannah, I better go at medyo nahihilo na rin ako", paalam sa akin ni Yohan. Sa kanilang lahat, si Yohan talaga yung hindi ganon ka lasing at buti nalang din kung ganon.

"Thanks for bringing him home and mag-iingat kayo sa pag-uwi", pasalamat ko at tumingin kay Alex, tsk tsk, iinom inom tapos hindi rin pala kaya. So ayon kumuha ako ng bimpo at pinahid yun sa kanya but suddenly he move.

"Hmmmm, Love? Hannah is that you? Please don't leave me Hannah, I love you so much", his words made me shock, did he really mean it? Unti unting tumulo ang luha ko, and love? He just called me 'love' and it's so beautiful.

"I love you too Alex", I replied and kiss him on the lips. Oh I hope hindi lang dahil sa lasing siya kaya niya nasabi yun. Sana nga. After cleaning him ay pinalitan ko siya ng damit and pajama and pumikit ako when I did that ha!! Baka kung anong isipin niyo eh!

*The next day

When I woke up I prayed, thanking God for everything, for all the blessings especially this special gift inside my tummy. After that ay tiningnan ko ang oras and it's 7:00 am, its time to prepare some breakfast.