JEANNE

Bölüm XV - Les Tourelles

Les Tourelles

Şövalyelerimi topladım, Les Tourelles'in alınması için hazırlıkları konuşuyorduk. Düşman burada kuvvetliydi ve belki de hiç beklemedikleri bir saldırı olacaktı. İtiraz edenler olmuştu ama Jeanne kesin kararın verilmesinde etkili olmuştu. Bu işi bitirmenin yolu bu geçit kapıyı almaktan geçiyordu. Şehir savunmasını riske atacak olsak da bunu yapacaktık.Kanlı çarpışmayı anlatacaklar olacaktır. Jeanne'ın ilk saldırıda öldüğünü düşünecektim.

"Sadece yaralı ve ciddi değil, zırhı korumuş."

"Demek hikâyesi sürüyor."

Ertesi gün, sanki hiçbir şey olmamış gibi surlardaydı yine. Merdivenler bu sefer işe yarıyordu. Ana girişte de bir gedik açıldığında İngilizler bizi durduramayacaktı. Komutadaki şövalye William Glasdale son direnişini yaptığı güçlendirilmiş surlardan bağırıyordu:"Beni tanımıyorsunuz. Cadı başaramayacaksın!"

Ve merdivenler son korunan yere dayandığında, artık sonun geldiğini hepimiz anlamıştık. Miğferimin başlığını kapatıp merdiveni çıktım. Glasdale ile karşılaşanlar ona yeniliyordu ve bu iş La Hire'e göreydi. Şövalyelerin kılıçları denge halinde iken Glasdale'in gözü Jeanne'a takılacaktı. Kaybettiklerini anlamıştı. Ateşten uçuruma yuvarlanmadan önce Jeanne'a lanet okuyacaktı."Lanet olsun sana cadı, cehennem ateşlerinde görüşürüz, Ahhhh."

Herşey bittiğinde Jeanne ağlıyordu. Yanına gittiğimde bana şunları söyledi:" O şövalyenin son sözleri... Loyalty çok üzgünüm."

Onu rahatlatmak için söyledim: " Bu savaş Jeanne yüz yıldır sürüyor ve bizim için umut oldun. Karşımızdakiler kabul etmeli, Orleans Fransız toprağı."

Gözyaşına dokundum ve kan akan şakağına gözüm takıldı: "Şimdi yaralar ile ilgilenme zamanı Jeanne."

Kan ve ateş içinde. Kan ve ölüm içinde. Kan ve gözyaşı içinde yaşamı arayacaktık işte.