Acaba hep karanlık mıdır, tüm geceler? Göklerden melekler inmez mi? Jeanne kendini göstermez, sadece mumların titreyen ışığında, karanlık hüküm sürer. Kimlerin bu krallık, kimler konuşup adını bile anmıyor?
Unutulup gitmek için karanlıklar... Acımasız günlerde, acıyan gözlere bir parça karanlık... Söyle Loyalty, sadakatin ne kadar? Gün ile unutup gitmeyesin. Bir kral sana unutturuvermesin. Orleans'ı unutmak mümkün mü?
İşte geliyor, Onu görmeme çok az kaldı. Şu camların ve duvarın ardında. Hep karanlıklar sardığında hep orada. İşte Jeanne, işte duasını ediyor. Tamamlamış olacak, hafifçe yüzünü ardına dönüp kapıda bekleyene bakıyor, sesleniyor:
"Şövalye! Karanlıklar içindeki dünyamıza bak ne görüyorsun?"
"Bir melek. Etrafına ışık saçan bir melek...", diyebiliyorum.
Tekrar önüne dönüp bir şeyler mırıldanıyor. Bin bir renk saçıyor. Camlardaki figürler canlanıyor. Ve karanlık birkaç dakikalığına dağılıyor. Öylesine mükemmel... O Jeanne, ölümü aşıp geliyor, hep karanlıkları aydınlatıyor ve ben Loyalty bunun büyüsü ile, bitmeden önce:
"İyi ki geldin melek, iyi ki gelmişsin Jeanne."
Gözden kayboluyor, son ışık ise camlardaki yerini aldıktan sonra gerisi hep karanlık...
Müzik: "Les voix: Veni sancte spiritus (Adapted from Guillaume Dufay) https://open.spotify.com/track/5dUyxo8cI7o1sEc0H9TSej
ŞİMDİ OKUDUĞUN
JEANNE
Historical FictionTam anlamıyla bir öykü değil gibi Jeanne. Her bölümü ayrı ayrı okunabilir halde olmasına karşın, bir bütünlük de sağlanıldı. Fransız kahramanın öyküsünü bize anlatan Loyalty isimli bir şövalye. Şimdi Jeanne d'Arc zamanı aşıp, tekrar yorumlanan öykü...
