Devrim -i Ahzan

Ahzan 'ın Umudu

Bölüm şarkısı:İmera: Ayrıldım yüreğinden

Gülden Karaböcek: Sürünüyorum

Beğeni ve yorum bekliyorum arkadaşlar bir sonraki bölümde isteme olacak☺️

Devrim dün geceyi uykusuz geçirmiş sabah erkenden kalarak üzerine geçirdiği siyah gömleğinin düğmelerini iliklerken gözü elinin iç tarafındaki derin bıçak yarasına takılmıştı.
Sağ elinin parmakları ile sol elinin üzerindeki kesiğinin üzerinde gezinmeye başladığında o an aklına bu kesiğin bedenine işlendiği gün gelmişti.
Bakışlarını da parmaklarını da o yaradan çekerek gömleğinin üzerine gri yelek ile
giyerek eli ile saçlarını geriye doğru tarayıp yatağının yanındaki komidinin üzerindeki tesbihini eline alarak odasından çıkmıştı.
Merdivenlerden indiğinde mutfaktan gelen sesler ile annesinin erken kalktığını anlayarak ona görünmeden kapının hemen arkasında kalan küçük dolaptan kabanını alarak kendini dışarıya atmıştı.
Başını kaldırıp içine derin bir nefes aldığında gözleri karşıdaki eve değememye gayret ederek önüne döndüğünde adımları bir senedir uğramadığı tamirhanesine doğru gidiyordu.

Geçtiği her sokakta yaşadığı çocukluğu, gençliği birer birer gözlerinin önünden geçip gidiyordu.
Kendisine selam veren esnaflara mahalle sakinlerine sağ eli göğüsünde hafif bir baş selamı vererek yürümeye devam ederken döndüğü köşe başında kaset- palakçı Nedim in dükkanından gelen "Sürünüyorum"şarkısını kulaklarına değmişti.
Bu şarkının mazisi derindi kendisinde ve herzaman da öyle olacaktı.
Birkaç adım daha atmıştı ki yolun karşısındaki otobüs durağında gördüğü bir çift kara göze gözleri değmişti.

Süreyya;

Komşu kızı Süreyya...

Mahallenin nazenin kızı Süreyya...kara gözleri uzun kirpiklerinin ardından dahi parlaklığını gizlemiyordu.
Uzun siyah saçlarına taktığı incili tokaları dizlerinin altında biten koyu kırmızı elbisesiyle tüm dikkatleri çeken güzelliği ile orada durmuş kendisine bakıyordu.

Bakışları bir müddet daha onun gözlerinde kaldığında hemen yanı başında gelen Nedim in sesi ile ona bakmıştı.

"Ooo hoş geldin Reis ... vallahi mahallenin tadı tuzu yoktu sensiz."

"Eyvallah Nedim ....işler nasıl gidiyor var mı bir sıkıntı?"

Sol elindeki tesbihi avucunda bir tur daha çevirerek başa döndüğünde gözleri karşısındaki adamdan çekmiyordu.

"Yok ve Reis senin sayende herşey yolunda ...sen el attıktan sonra artık o çapulcular da uğramıyor ."

Karşısındaki adamın yüzüne bakmaya devam ederken Nedim kendisinin ardına baktığında elini kaldırarak komşu kızına selam vermişti.

"Günaydın Süreyya,okula mı?"

"Günaydın Nedim abi... evet okula gidiyorum."

Naif ses kulaklarına iliştiğinde yönünü çevirmemişti gözü hala Nedim in üzerinde dururken gelen otobüs ile komşu kızı da gitmiş olmalıydı.

"Ne okulu Nedim...ben okulu bitti diye biliyorum."

"Bitti zaten... Beşiktaş taki liseye tahini çıktı...en tazesinden bir edebiyat öğretmeni oldu mahallenin nazenin kızı."

Devrim duydukları ile Nedime veda ederek tamirhanesinin önüne gelmişti.
Çıraklar erkenden gelerek dükkanı açmış dükkanını bir köşesin kıvrılıp yatan köpekte çalışan çırakları izliyordu.

"Selamün aleyküm gençler!"

Kendisini ilk gören kalfa Mustafa elindeki  ingiliz anahtarını arabanın üzerine bırakarak kendisine doğru yürüyerek konuşmaya başlamıştı.