Devrim -i Ahzan

Reis in Öfkesi

Bölüm şarkısı:Hayde hayde vira

Beğeni ve yorum bekliyorum arkadaşlar

🥰

Mercan'ın sözleri ile Devrim ayısı öfkeyle bana bakarken ben hızla Mercan ın yanına koşarak onu susturmuştum.

"Kız sussana ha bütün köye adimi salacasun!"

"Ha- ha Devrum gelmuş...kiz ne zaman geldi.İçi cün yalaya çıktım kız ha bu ne ara geldi."

"Dün geldi Mercan de hayde uzatma."

Ben gözlerimin kıyısından Devrim e bakarken o büyük adımlarla yanıma kadar gelmiş parmaklarını bileğime sararak beni evin diğer tarafına doğru çekiştirmeye başlamıştı.
Ben şaşkınlık içinde onun peşi sıra yürürken arkamızda kalan müstakbel kayınbiraderim Osman kemçük ağzını açıp konuşuyordu.

"Abim bu kada acele etme da haftaya karın olacak zaten."

Devrim onu dinlemeden beni evin arkasına getirerek sırtımı evin duvarına dayadığında kendisi de üzerime doğru sinmişti.O kadar yakınımda duruyordu ki teninin kokusunu buram buram hissediyordum.Ben aramıza mesafe koymak için elimi onun göğüsüne dayadığımda onun bana gelen adımları durmuştu.Bu kadar yakın olduğumuz için benim yanakların elma gibi kızarırken onun için pekte mühim bir şey değil gibiydi.
Belliki böyle yakınlaşmalara alışkındı Allah'ın ayısı!
Başımı kaldırıp ona baktığımda onun koyu kahve gözlerinin içinde kendimi görmek bu anın içinde bir ömür kalmak isteyen yanım lanet ettim.Ah benim eksik yanım ah benim yarım aklım onun la senin yüreğin hiç denk mi?.
Onun sıcak nefesini yüzümde hisetmem ile gözlerimi gözlerinden alarak boynuna bakmaya başlamıştım.
Boynundaki yüksek çıkıntı birkez inip kalktığında bende  yutkunma zorunda kalmıştım.

"Kim o adam Ahzan!ulan düne kadar inan umrumda olmazdı, kiminle ne haltlar yediğin inan umurumda değildi ama şu saatten sonra parmağında benim yüzüğümü taşıyorsan bana hesap vereceksin!"

Dedikleri ile elimi kaldırarak yüzüne sert bir tokat çarptığımda gözlerimi gözlerine çıkarmıştım.

"Beni kendinle karıştırma Devrum....ha ben kendimi bildim bileli kendime sahip çıktım.Ne birine umut verdum ne de bir adamun gözlerine baktum.Şehirda ne boklar yedin bilmem ama belli ki  kişi kendinden bilur işi.
Ula ben de düne kadar seni adam sandum ,senin kalibuna türkeryum ben!"

Onu göğüsünden iterek evim yanındaki merdivenlere ulaştığımda arkamdaki ayının bağıntısı kulaklarıma geliyordu.
Dolan gözlerimi odama girer girmez bıraktığımda yanan canım ile dudaklarımı açmıştım.

"Senin aksine bende bir sen vardun el oğli."

...

Devrim yüzüne inen tokat ile içinde harlanan öfkesine hakim olmaya çalışıyordu.
Eğer karşısında bunu yapan bir kadın değil de erkek olsaydı onun canına okumuştu hele ki parmağını sallayarak konuşması işte bu onun için son noktaydı.
Ahzan 'ın yanından çekip gitmesi ile Devrim evin ön tarafında hala atış yapan Erdem e bağırarak konuşmaya başlamıştı.

"Yürü lan ...eğer ben biraz daha burada kalırsam birine azap olacağım!"

Erdem Devrim in sert sesi ile ona doğru yürürken Osman ile Cengaver de Erdem in peşi sıra yürüyordu.Osman abisinin sinirinden kaçmak hemde elindeki tabancayı bırakmak için hızla merdivenlerden çıkararak ortadan kaybolmuştu.
Devrim yokuşu çıkararak köyün meydanına doğru yürümeye başladığında diğerleri de onu takip ediyordu.
Devrim in yeri göğü inleten adım sesleri ile yola devam ederken Erdem merak dolu sesi ile konuşmuştu.