Yaban Çiçeği

704 102 65
                                    


Bölüm şarkısı:İmera :Veda

Bölüm hakkında yorumlarınızı bekliyorum arkadaşlar ♥️

Geldiğim yolu gerisin geri yürüyerek eve gelmiştim.
Ayağımda ki lastikleri kapının ardında çıkararak içeriye girdiğimde Güleyşan nene beni kolumdan tutup kaldığım odaya solmuş kapıyı da ardından kapatmıştı.

"Bağa bak kiz...ha o Devrum a yüz verma yoksa senu yere çalarum!"

"Etma nene ben bunca yıldır o gelsun diye bekledum... şimdi neye öyle edeyim."

Güleyşan nene bana doğru bir adım atarak yüzüme yüzüme konuşmaya başlamıştı.

"Ha salak kiz...o Devrum kendi isteğu ile gelmey sağa .Anası zorlamış uşağu  'eğer o kizla evlenmassan hakkum helal değul 'deye ."

Duyduklarım ile gözümden akan yaşı durduramadım.Bende biliyordum elbette beni sevmediğini ... sevdiği için gelmediğini ama yine de insan içindeki son umuda tutunmak istiyordu.

"Ahzan .... ha o dedesi kilikli sağa nasil davranayi ise senda oğa öyle davran.
İte it gibi davran ki sağa aslan kesulmasun!
Temam mi kizum?"

Başımı sallayarak onu onaylamıştım...sonra Güleyşan nene odadan çıktığında ben üzerimdeki ıslak ve çamur elbiseleri çıkararak geçen sene fındık bahçesinden kazandığım parayla aldığım uzun kolları düğmeli yeşil elbiseyi üzerime geçirdim.
Saçlarımı tarayarak odadan çıktığımda heycandan ellerim titriyordu.
Babam gelmişti... içeriden gelen sesi bunu gösteriyordu ama benim heyecanım bir türlü geçmediği için benim içeri girecek cesaretim yoktu.

Derken odanın kapısı açılmış içeriden Osman çıkmıştı... yüzündeki gülümseme ile yanıma geldiğinde benimle uğraşacağını anlamıştım.

"Hadi yine iyisun gelin hanum...abim seni geluni etmaya celdi."

Osman herzaman kullanmadığı şivesi ile benimle konuştuğunda ona gülmek istesemde az evvel Güleyşan nene'nin dedikleri yüzünden gülemiyordum.
Osman bendeki durgunluğu fark ederek daha fazla konuşmadan içeriye geçtiğinde bende onun ardından içeriye geçmiştim.
Gözlerim ilk anamı bulmuştu...bana öfke dolu gözlerle bakıyordu,sonra gözlerim Devrim i bulduğunda onunda bana bakması ile birbirimize ilk kez bu kadar dikkatli bakıyorduk.
Sadece resmini gördüğüm adamın bir kara kaşı bir kara gözü beni kaç cendereye atıyordu öyle.
Ben onun gözlerine dalıp gitmişken Güleyşan nene'nin sözleri ile kendime gelmiştim.

"Ahzan hela biza  gayfe getur."

Ben gerisin geri odadan çıkarak mutfağa geçtiğimde dolabın üstündeki kahveyi büyük cezvenin içine bırakarak hazırlarken aniden kolumda hissettiğim acı ile ağzımdan kaçan inlemeye mani olamadım.

"Ele cüne beni rezul mi edecesun kız sen ..ne bakarsun oğlanın cözüne!"
Az kaldi Ahzan...ha bu kapidan cittuğun cünü iple çekerum."

Anamın sert sesi ile önüne tekrardan döndüğümde gözlerim yanmaya başlamıştı.Ben kendi derdime yanarken anam tekrardan içeriye geçmişti.

Kahveleri tepsiye koyarak içeriye geçtiğimde ilk olarak tepsideki kahveyi Güleyşan nene ye uzatmıştım, ardından babama onun ardından da diğerlerine.
Odanın içindeki yabancı adamı da o zaman fark etmiştim...bu adam daha birkaç saat önce önüne düştüğüm adamdı demek ki Devrim in arkadaşıydı.
Ben  tepsideki son kahve ile Devrim in önüne eğildiğimde sırtımdaki saçımın bir tutamı onun kahveyi almak için uzanan elinin içine düşmüştü.
Onun saçlarıma değen elinin titrediğini görmüştüm.Devrim o anda başını kaldırıp gözlerime baktığında benimde ışığı sönmüş yeşil gözlerim onu bulmuştu.Avucu arasındaki saçımı elinin tersiyle tepsiden uzaklaştırdığında bunu saçımın kahveye değmemesi için yaptığını anlamıştım.

Devrim -i Ahzan Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin