【İ𝖓𝖐𝖎𝖘𝖆𝖗】 𝑪𝒉𝒖𝒖𝒚𝒂 𝒙 𝑹𝒆𝒂𝒅𝒆𝒓

~26.Bölüm:Yaşam Belirtisi~

Belalı yazarınız güzel bir bölümden keyifli okumalar diler.

Yazardan:

Kaito ameliyathaneye gireli bir saat olmuştu. Bu sırada Eiko küçük bir kriz geçirsede Chuuya onu sakinleştirmeyi başarmıştı.

Şimdi ise Hikari ve Dazai stresli bir şekilde beklerken Chuuya duvara sırtını yaslamış ve Eiko'yu kollarının arasına almıştı. Eiko yüzünü Chuuya'nın boynu ile omzu arasına gömmüş ve gözlerini kapatmıştı. Chuuya ise paltosunu Eiko'nun omzuna atmıştı. Bir eli ile Eiko'nun saçlarını okşarken bir elini de Eiko'nun beline koymuş ve belini okşuyordu.

Kısa süre sonra kapı açılmıştı ve içeriden güler yüzlü Nomura çıkmıştı. Kapı sesini duyan Eiko bir anda yüzünü Chuuya'nın boynundan kaldırmış ve Nomura'ya endişeli gözlerle bakmıştı.

"Kadono-san artık endişelenmenize gerek yok."

Nomura'nın bu sözleri ile Eiko bir anlık dona kalmıştı. Yavaşça Chuuya'nın kollarından ayrıldı ve Nomura'nın önünde durdu.

"Siz... Ne demeye çalışıyorsunuz Nomura-san?"

Eiko'nun endişesinin aksine Nomura gülmeye devam ediyordu.

"Demeye çalıştığım şey kardeşinizin yaşıyacağı Kadono-san. Kardeşiniz az önce küçük bir operasyon geçirdi ama korktuğumuz gibi iç organlarının hiçbirinde bir hasar yok. Kustuğu kanın renginin köyü olmasının sebebi kanından zehri atması. Zehri kusarken boğazı veya yemek borusu da zarar görmemiş çünkü zehir çoktan eritici özelliğini kaybetmiş. Yani anlayacağınız kardeşiniz her an uyanabilir."

Eiko daha şaşkınlığını atlatamadan arkasından bir sevinç çıplığı gelmişti ve çığlığı atan kişi arkadan Eiko'nun omzuna atlayıp sarılmıştı.

"Ei-chan sonunda Kaito-kun uyanacak!"

O sırada Eiko üzerindeki şaşkınlığı sonunda atmıştı ve yine gözleri dolmaya başlamıştı. Ama bu seferki yaşları mutluluktandı.

Eiko hayatında ilk defa o zaman mutluluktan ağlamıştı.

"Çok teşekkürler Nomura-san." Eiko yüzünde oluşan küçük gülümseme ile konuşmuştu.

"Ne demek benim görevim bu Kadono-san. Bir de şunu söylemek isterim ki şu anlık kardeşinizi gözetim altında tutacağız bu yüzden sizi yanına alamayız. Ama uyandığında ilk size haber vereceğiz."

Eiko başını onaylar anlamda salladı ve Nomura giderken onun arkadından baktı. Bu sırada arkasındaki Hikari onu bir anda omuzlarından tutmuş ve arkasını döndürmüştü.

"Ei-chan bak ben sana demiştim, uyanacak demiştim. Ve şimdi seni bu halde görmesine izin veremeyiz. Hemen evine gidip güzel bir duş alıp yemek yiyorsun."

"Ama-"

Eiko'nun itiraz etmesine izin vermeden Hikari tekrardan konuştu.

"Hatta eve yalnız gitmene izin veremem. Chuuya-kun da seninle geliyor."

"NE?"
"NE!"

Chuuya ve Eiko'nun aynı anda verdiği tepkiler üzerine Hikari ikisini de önüne alıp arkadan iteklemeye başladı.

"Evet, evet öyle. Ne yani Ei-chan seni bu halinle yalnız başına bırakamam. E ben de gelemem. Bu yüzden en iyi seçenek Chuuya-kun."

Hikari asansörün önüne geldiklerinde düğmeye basarak kapısını açtı ve ikisini asansörün içine itti. Kendisi de kapı kapanmadan giriş katın düğmesine bastı ve geri çekildi.