BTS (YN)MAFYA ABİLERİM-2

BTS MAFYA ABİLERİM 28.BÖLÜM

~ Yazım hatam varsa özür dilerim

I.n' den

Pencerenin karşısında ağlamamak için direniyorum resmen . Benim ondan özür dilemem gerekiyordu. Benden bunu istiyordu . Yapacaktım ondan özür dileyeceğim . Çünkü suç bende . Onu ne olursa olsun yalnız bırakmamlaıydım. Ah benim salak kafam . Neden bunu daha önce düşünmedim ki ? Ama ben ondan nasıl yapacağım ki ?" Tamam I.n sakin ol . Yanına git ve özürü dile . Bu işte burada  bitsin . Sonra yine eskisi gibi mutlu olun ." dedim kendi içimde . O bana bir sure baktıktan sonra tekrardan dizi izlemeye devam etmişti . Bende yavaş adımlar ile onun yanına gittim. Hemen yanındaki sandalyeye oturdum.  Ama o bana bakmadı . Hala telefonunu izlemeye devam etti sadece . Kalbim o kadar heyecanlı atıyordu ki . Ya benim özürü mü kabul etmezse ? Birden garip bir cesaret geldi bana . O cesaretle konuşmaya başladım .

I.n:
S-Soo-jin ? Dedim titreyen sesimle . Ama bana bakmadı . Ellerini kucağında birleştirdi ama bakmadı yüzüme .
I.n:
S-Soo-jin b-ben çok özür dilerim. Hata yaptım. B-beni âffede bilecek misin ?Sustu yine sustu yüzüme bile bakmadı yine .
I.n:
Soo-jin lütfen ,yalvarırım affet beni . Sana söz veriyorum birdaha böyle bir şey olmayacak .
Soo-jin:
Hatanı.......anlaman...........çok güzel bir şey ....ama ......
I.n:
Ama ne Soo-jin ? Lütfen affet beni Soo-jin lütfen .

Soo-jin'den

I.n yanımda durmuş o kadar masumca yalvarıyor ki . Aslında onu hemen affetmek istemiyordum . Ama beni buna mecbur bırakmıştı . Yüzüne bakmıyorum. Sadece kucağımda ki ellerim ile oynuyorum . Ne yapacağımı bilmiyorum. Ama içimden bir ses dön ve ona sarıl diyordu . Kalbim çok ama çok hızlı atıyordu . Onunda öyle , onunda kalbi hızlı atıyordu . Bunu hissediyordum . Ben ..... ben bu seferde içimdeki sesi dinleyeceğim . Hiç bir şey demeden sağımda oturan kardeşime sarıldım. Buna çok ihtiyacım olduğunu bir kez daha anladım. Bana o kadar sıkı sarılıyor  ki  . Belki de yılardır bir birini görmeyen anne çocuğuna böyle yapmazdı . Biliyordum onunda buna ihtiyacı vardi . Birden boynumda bir ıslaklığı hissetmem ile ağladığını anladım.   İstemsizce benimde gözlerim doldu . Sonra göz yaşlarımı serbest bıraktım. Hiç bir şey demeden bir birimize çok sıkı sarılıp ağlıyorduk . Yaram acıyordu ama bu benim asla umrumda değildi  .10 dakika gibi böyle kaldık. Daha sonra onu kendimden ayırdım. Ellerini tuttum onun . O da benim göz yaşlarımı sildi önce . Sonra kendinin . Sonra dudaklarını araladı göz yaşlarını zorla durdurur iken .

I.n:
S-seni çok özledim ben .
Soo-jin:
Bende I.n , bende seni çok özledim .
I.n:
Sana söz veriyorum birdaha asla ama asla seni yalnız bırakmayacağım  . Kimse için seni boşlamayacağım söz veriyorum .
Soo-jin:
Sana güveniyorum kardeşim .

Dedim ona güven vermek istercesine . Bu sözüm onu çok mutlu etmiş olacak ki bana birdaha sarıldı bende ona sarıldım tekrardan .

Soo-jin:
Tamam bu kadar duygusallık yeter . Hadi dizimizi izleyelim .
I.n:
Tamam .
Soo-jin:
Ama I.n ya ama bunu  bir şey yemeden  izlemek pek güzel olmuyor .
I.n:
Tamam güzelim ben aşağıdan bir şeyler alıp geliyorum .
Soo-jin:
Tamam bekliyorum .

Bana gülümseyip odadan çıktı mutlu bir şekilde . Koşarak gittiğini ayak seslerinden anlamıştım. Sa-young teyzem öldükten sonra onu ilk defa bu kadar mutlu gorüyordum . Onu bu kadar mutlu görünce bende çok mutlu olmuştum. 10 dakika sonra elinde mısırla ve cips ile geldi . Sonra yanıma uzandı . Cipsi benim kucağıma mısırı da kendi kucağına koyduktan sonra diziyi keyifle izlemeye başladık. Ikimizin de buna çok ihtiyacı vardi. Yaklaşık 1 saat sonra hep atıştırmaklarımız hem de dizimiz bitmişti . Yatakta yatmak beni gerçekten çok bunalatmıştı . Hele ki Yoongi abimin odasında . Odanın dekoru tam abimlikdi . Ben neden kendi odamda kalmıyorum onu anlamıyorum. Gerçi nerede olsam da yinede by kadar uzun süre yatmak beni sıkacak.

Soo-jin:
Ya I.n aşağı inelim ya .
I.n:
Niye ya ?
Soo-jin:
Yatalak olmak çok canımı sıkıyor ama . Lütfen aşağı inelim .
I.n:
Ama-
Soo-jin:
I.n lütfen hadi . Diyip dudaklarımı büzdüm. Bu halime dayanamayacak biliyordum. Sonunda gülerek içini çekti . Bende onayladığı'nı anlayıp ayağa kalkacağım sırada beni durdurdu .
I.n:
Hop hop nereye ? Yok öyle yürümek falan .
Soo-jin:
E ama nasıl ineceğim aşağıya-
Dememe kalmadan beni kucağına aldı sonra konuşmaya başladı.
I.n:
Böyle ineceksin küçük hanım .
Soo-jin:
Hıh bana küçük hanım diyene bak sanki kendisi 30 yaşında  da

Sonra bir kahkaha attı bende ona katıldım tabi . Sonra tekrar konuşmaya başladı .

I.n:
Kızım bu ne ya ? Kuşlar bile sen kadar hafif değil . Acil kilo alıyorsun .
Soo-jin:
Abart I.n . Hem ben kilo falan almayacağım .

Sonra beni kucağında aşağı götürdü . Abimler hepsi telaş içinde yanıma geldiler .

Tae:
Soo-jin iyi misin ? Bir yerin mi ağrıyor? Neden geldiniz buraya ?
Soo-jin:
Abi sakin ol . Hiç bir yerim ağrımıyor . Sadece canım sıkıldı orada . Ben de I.n'e ısrar ettim getirmesi için .
Jimin:
Tamam gel o zaman bu koltukta uzan .
Soo-jin:
Abi ne kadar yatak vaziyyetinde olacağım ya ? Bir az ayak üstünde kalayım .
J-hope:
Olmaz öyle şey iyileşince kadar böyle .

Bir şey demeden beni salonda ki koltuğa yatırdılar . Çok sıkılmıştım yatmaktan ama yapacak bir şey yoktu tabi .

        ~Bölüm sonu~

Umarım beğenmişsinizdir . Lütfen oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın . Görüşürüz🥰