BTS (YN)MAFYA ABİLERİM-2

BTS MAFYA ABİLERİM 34.BÖLÜM

~Yazım hatam varsa özür dilerim

I.n'den

1 saat . Tam tamına 1 saat geçmişti ormanda kaybolduğumuzdan . Eve varmak için gidiyorduk . Ama sürekli aynı yere gelip çıkıyoruz .  İkimizde fazlasıyla yorulmuştuk . Bide tabi Soo-jin daha iyileşme'di . Off ne yapacağız biz şimdi . Kesin şuan abimler de fazlasıyla telaşlıdırlar . Ya ama biz sadece güzel saklanmak istemiştik ( iyi halt ettiniz) .

Soo-jin:
I.n çok yoruldum ben ya .

I.n:
Bende çok yoruldum ya .

Soo-jin:
Gel azıcık şurada oturak . Zaten aynı yeri dönüp dolaşıp duruyoruz .

I.n:
Tamam . Soo-jin bir şey diyeceğim. Yaraların ağrıyor mu ?

Soo-jin:
Yok ya ağrımıyor merak etme .

I.n:
Soo-jin lütfen bana doğruyu söyle .

Soo-jin:
Ya sana yalan borcum mu var ? Ağrımıyor işte .

I.n:
Öyle olsun .

Soo-jin:
I.n abimler ......bizim olmadığımızı fark ettiler mi acaba ?

I.n:
Bence evet . Çünkü neredeyse 1 saat bitti .

Soo-jin:
Off biz ne akıl edip buraya geldik ya ?

I.n:
Off bilmiyorum-* canavar sesi gelir*

Soo-jin:
O-o o neydi ?

* bir daha gelir*

Soo-jin:
Aaaaaaaaaaaa I.n b-ben çok korkuyorum.

I.n:
Tamam tamam sakin ol . Sadece bir canavar sesi bak geçt-

* ve bir daha gelir ama bu sefer daha yakından*

Soo-jin:
I.n korkuyorum ya ya yakından geliyor ses .

I.n:
Soo-jin sakin ol . Bak şimdi ben seni sırtıma alacağım ve kaçacağız tamam ?

Soo-jin:
Tamam-

* canavar sonunda çıkar *

Yazar'dan

İki kardeşin  ormanda kaybolması nelere yol aça bilir ki ? İki kardeş canavarın sesini duydukların da  daha çok korkmaya başlarlar . Ve sonunda canavar  ortaya çıkar. I.n kardeşini yaralı olduğu için sırtına almış ve koşa bildiği kadar koşmaya başlamışdı  . Ona bir şey olmasından korkmuyor. Kardeşine bir şey olmasından korkuyordu . Ne  yapacaktırlar ? Canavardan sağ salim kurtulabilecekler mi ? O vahşi ormanın ortasında koşarak abilerinden daha çok uzaklaşmıştılar . Abileri ise kendililerine defalarca küfürler savuruyordular . Onları kaybettikleri için kendilerini çok ama çok suçluyorlar .  İki kardeş ise arkalarından hızla gelen canavardan koşuyor kendilerini kurtarmaya çalışıyordu. Bir yandan ise birinin onlara yardım etmesi için bağırıyorlar. Ne yapacaklarını hiç bilmiyorlar sadece kurtulmak için tanrıya yalvarıyor onlar . Bir yandan da ağlıyirdular tabi ki .

Soo-jin: .
YARDIM EDİN . LÜTFEN BİRİ YARDIM ETSİN . AAAAAAAAAAAAAA YARDIM EDİN N'OLUR .

I.n:
Soo-jin ? Soo-jin bak bir kulübe .

Soo-jin:
Koş hemen koş I.n lütfen hızlı koş .

Iki kardeş sonunda çıkış yolu bulmuştur ancak bu yol onları daha bir olaya götürecektir. Ama tabi onlar bunu bilmiyordu . I.n hızla sırtındaki Soo-jin ile birlikte ne kadar koşa biliyorsa o kadar çok koştu . Kardeşini taşımak onu gerçekten fazlasıyla yoruyor. Ah o da ne ? Canavar Soo-jin'nin ayağını ısırmış ama I.n daha fazlasına izin vermeyerek göz yaşları içinde önündeki kulübeye doğru daha hızlı koşmuştu . Elleri ile kardeşini tuttuğu için görmesini engelleyen o yaşları silemiyordu . Arkasındaki kardeşinin acı feryatları ise onu daha çok bitiriyor. Ve sonunda o kulübeye  gelmeyi başarmıştırlar  . Ama canavar hala onların peşindeydi .  Kulübeye geldiklerinde I.n kapıyı ayağıyla sadece birinin açması için vurdu ancak kapı kendiliğinden hemen açıldı . Bu onlar için belki de bit şanstır .  Ama daha macera şimdi başlıyor .

Içeri girdikleri an kapıyı hızla kapattılar . Arkasını kilitledikten sonra bir süre kapının ağzında öylece durdular . Çünkü canavar hala oradaydı . 5 dakika gibi orada durduktan sonra içeride birinin olup olmadığını anlamaya çalıştılar ki evde kimse yoktu . Zaten evde baya bir bakımsız vaziyyetdeydi . Evde sadece bir odun sobası ve bir yatak vardı . Ev baya soğuktu ve bu onların daha fazla üşümesin'e neden olmuştu . I.n yavaşca sırtındaki kardeşi ile birlikte bir adım atmış ve sırtında acı içinde olan kardeşini yatağa bırakmıştı . Sonra cebinden bir peçete çıkarıp bacağından akan kanı silmişdi   . Sonra bir mendil çıkarıp ayağını sarmıştı . Daha o evde durup durmamak konusunda baya bir düşünceliydiler . Taki evin kapısı sertçe açılana kadar . Kapı içeriden kapalı olmasına rağmen  açılmıştı . İçeri giren ise saçları neredeyse beyazlamış bir kadındı . İki kardeş ise bu durumdan çok ama çok korkup bir birilerine sarılmıştılar . Kadını güzelce gözden geçirdiler. Kadının bol kahverengi ile siyah karışımı bir montu ve ayağındaki o siyah botları ve tabi kadının üzgörünüşü çocukları daha fazla korkutuyordu . Ve sonunda kadın konuşmaya başladı .

Kadın:
Siz kimsiniz ? Evimde ne arıyorsunuz ?

I.n:
Biz ormanda kaybolduk ve bir canavar bizi kovaladı bizde korkmumuzdan buraya geldik. Özür dileriz gerçekten .

Kadın:
Siz kardeş misiniz ?

Soo-jin ve I.n:.
Evet .

Kadın:
Tamam . Ne zamana kadar burada kalacaksınız ?

Soo-jin:
Biz hemen gideriz ama sadece biraz korkuyoruz.

Kadın:
Nerede yaşıyorsunuz ? Ve sizin bu ormanda ne işiniz var ?

I.n:
Biz abilerimiz ile bu ormana tatile geldik ama saklambaç oynarken kaybolduk .

Kadın:
Tamam o zaman bu gece burada kalın yarın ben sizi götürürüm.

Soo-jin:
Çok teşekkür ederiz .

Kadın:
Önemli değil ama senin ayağın mı yaralandı .

Soo-jin:
A evet koşarken canavar ısırdı .

Kardeşler kadından başta ne kadar korksalar  bile sonra alıştılar sanki . Kadın onların yanına yaklaşıp bi süre Soo-jin'nin bacağına baktı ve sonra yatağın altından bir kutu çıkarıp içindekiler ile Soo-jin'nin ayağına pansuman yapmaya başladı.

Yoongi'den

~Bölüm sonu~

Sevgili okurlarım yeni bölüm bu kadardı . Daha sınırı doldurmadınız ama ben size yeni bölüm attım. Kıymetimi bilin heeee . Neyse o zaman yine sınır koyuyorum.

Sınır
20 okunma
8 oy
15 yorum

Bu sefer sınırı doldurmadan size yeni bölüm falan yok . P zaman görüşürüz 🥰❤