BTS (YN)MAFYA ABİLERİM-2

BTS MAFYA ABİLAERİM 31.BÖLÜM

~Yazım hatam varsa özür dilerim.

Soo-jin'den

Yaklaşık 1 saattir gidiyorduk. Ama nereye gittiğimizi bilmiyordum. Ben hala karavan'ın içindeki yatakta yatmış öylece bakıyordum. Abimler ise çok ama çok telaşlı görünüyor . Namjoon abim karavanı çok değil ama azıcık hızlı sürüyordu. I.n ise benim yattığım yatağın yanındaki yatakta uyuya kalmıştı. Yolda giderken aklında bin türlü sorular vardı. Bu karavan nereden çıkmıştı? Kimden kaçıyoruz ? Neden kaçıyoruz ? O adam kimdi ve neden beni bulmak istiyoruz ? Biz nereye gidiyoruz pardon nereye kaçıyoruz ? Ve daha bur çok soru beynimde dönüp duruyordu . Bende artık bu sorulardan kurtulmak istiyordum. O yüzden hemen  baş ucumda duran abilerime doğru ilk sorumu sordum .

Soo-jin:
Abi ? A-abi biz kimden kaçıyoruz ?

Tae: .
K-kimseden kaçmıyoruz bebeğim .

Soo-jin:
Peki o zaman neden gidiyoruz ?

Tae:
Neden gidiyoruz? Ha şey t-tatil bebeğim t-tatile gidiyoruz .

Soo-jin:
Abi benim 15 yaşım var . Çocuk değilim ben. O kadar cesedi bahçede bırakıp tatile gitmeyeceğimi'zi çok iyi biliyorum . Lütfen bana doğruyu söyleyin o adam kim ? Ve neden beni arıyor ?

Jungkook:
S-Seni aradığını nereden biliyorsun ?

Soo-jin:
Siz dışarıda savaşırken o adam odaya girdi ve beni aradığını söyledi.

Yoongi:
O seni aramıyor . Başka bir kızı arıyor .

Soo-jin:
Abi lütfen artık bana yalan söylemeyi bırakın . Karşınızda çocuk yok. Acaba bizim evde başka hangi kızı arayabilir ki bu adam ? Ki o adam kimse artık.

Yoongi:
Soo-jin lütfen bu konuyu kapatalım . Vakti geldiğinde öğreneceksin ?

Soo-jin:
Vakti şimdi abi . Şimdi söyleyin de bileyim .

Tae:
O zaman önce sen bizim sorularımıza cevap vereceksin .

Jimin:
Tae şuan deyil . * sadece Tae'nin duyabileceği bir şekilde* doktorun dediklerini unuttun mu ?

Tae:
O zaman şuan kimse kimseye soru sormasın .

Soo-jin:
Ne soracakdınız ? Neden vazgeçtiniz ?

Tae:
Soo-jin lütfen abicim şuan o merakını bir kenara koy lütfen .

Daha fazla direnmenin bir faydası olmadığını anladım . O yüzden bende hiç bir şey demedim. Birden ellerimin titremesine hissettim . Aish ne yapacağım ben şimdi ? İlaçlarımı nasıl içeceğim ? Kimsenin farketmemesi için ellerimi saklamaya çalışdım . Ama bakın sadece çalıştım. Çünkü J-hope abim bunu hemen fark etti . Ne yapacağım ben şimdi ?

J-hope:
Soo-jin ellerin neden titriyor ?

Soo-jin:
Ha ? E-e-ellerim ? E-e-ellerim titremiyor ki ?

J-hope:
Soo-jin karşında çocuk yok abicim .  Lütfen gerçeği söyle .

Soo-jin:
N-n-ne gerçeği ? N-n-ne s-söyleyeyim ki ?

Off kahretsin sesim neden titriyor ki ? Git gide ellerimin titremesinin  artdığını hissettim . Ne yapacaktım ? Ya panik atak tutarsa ? Off bu I.n niye uyanmıyor ki ? Abimler telaşlı bir şekilde bana baktıklarında nefes alıp verişimin hızlandığını  hissettim. Gözlerim doldu ve yanaklarıma bir sıvı aktı . Ağlıyordum artık . Başımı diğer tarafa çevirdim . Sakinleşmek istiyordum. Bütün bu olanlar beni strese sokmuştu ve benim şuan ilaçlarımı almam gerekti . Ama nasıl alacaktım ki ? Birden bir çift elin belimi sarması ile irkildim. Dönüp beni saran ellere baktım hızla . Sonra bunun Yoongi abim olduğunu anladım. Bi an kendimi onun kollarına bıraktım. Yoongi abim ise beni kendine sıkıca çekmiş yüzünü boynuma gömmüş kokumu içine çekiyordu . O an gerçekten azda olsa sakinleşdim sanki. Sonra kulağıma eğildi ve bir şeyler söyledi .

Yoongi:
İlaçların nerede ?

Duyduğum soru karşısında şok olmuştum. Bir an düşündüm ki kendime sorduğum bütün soruları belki de sesli söylemişimdir. Bu fikir beni biraz daha strese sokarken Yoongi abim tekrar konuşmaya başladı .

Yoongi:
Her şeyi ........... her şeyi biliyorum(z) Soo-jin . Bunu başka bir zaman konuşacağız . Ama şimdi ilaçların nerede onu söyle bana .

Soo-jin:
Ç-ç-çantamda .

Dedim titreyen sesimle . Nereden biliyorlardı ve neleri biliyorlardı ? Yoongi abim hemen kalktı ve çantamı alıp içini kurcalamaya  başladı . Sonunda ilaçlarımı bulup bana getirdi . Önce ilacımı bana uzatdı . Ben ilacı yuttuktan sonra bir şişe su uzatdı bana . Ben suyu içtikten sonra abime verdim. Diğer abilerimin de gözlerinin üzerimde olduğunu hissede biliyordum . Sonra ben tekrar kafamı diğer tarafa çevirerek uyumaya çalışdım . Ama kafamdaki bazı sorular benim uyumama izin vermiyordu . Yaklaşık 15 dakika kafamdaki düşünceler ile karşımdaki aynaya baktığımda gözlerime birer ağırlık çöktüğünü hissettim . Sonra bunun uyku olduğunu anlayıp gözlerimi yavaşca kapattım.

*2 saat sonra *  

Gözlerimi cama vuran şiddetli yağmurun  sesiyle açtım gözlerimi . Hala yoldayız . Hala gidiyoruz ama hala nereye gittiğimizi bilmiyorum. Uykulu bir şekilde yatakta doğruldum . Etrafıma baktım . Hepsi uyuyordu tabu bir tek arabayı süren Jin abimden başka . Belli ki Namjoon abim yorulmuş yerine Jin abim geçmişti . Bende biraz baktıktan sonra en son olanları hatırladım birden. Ben ne cevap vereceğim ? Ama dur  Yoongi abim herşeyi bildiklerini söyledi. Olanları onlara baştan anlatamalıydım. Ama ne zaman bu konu hakkında konuşursak artık onlara her seyi anlatacağım . Her ne kadar geç olsada . Uyandığımdan 10 dakika geçmişti ve I.n de uyanmışdı . Benim yanıma gelmişti    . Bende ona o uyurken olanları anlatıyordum ki I.n başını aşağı salmışdı.   Ne yani o'mu söylemişti ?

Soo-jin:
I.n ? Neden başını aşağı saldın I.n ? Bir şey mi oldu ?

I.n:
Soo-jin ben .......ben ....

Soo-jin:
Sen ?

I.n:
Ben bunu nasıl söyleyeceğim bilmiyorum .

Soo-jin:
I.n söyle artık ne oldu ?

I.n:
Soo-jin sen ameliyyatdayken doktor psikoloji rahatsızlığı var mı ve bunun için ilaç kullanıyor mu dedi bende ........bende söyledim . O sırada abimler de duydu işte . Lütfen affet beni zor durumda kaldım . Yoksa gerçekten-

Sonlara yakın sesinin kısıldığını  hissettim . Ağlıyordu galiba. Biliyordum eğer zor durumda kalmasaydı asla söylemeyecek di. Bana bir şey olmasından korkmuştur . O yüzden onu suçlayamazdım. Bunun için sözünü bitirmesine izin vermeden ona sarıldım. Bir kaç saniye sonra o da bana karşılık verdi .

Soo-jin:
Tamam şşş sakin ol. Sen kötü bir şey yapmadın. Bende senin yerin de olsam öyle yapardım. Zaten elinde sonunda öğreneceklerdi dimi ?

I.n:
Gerçekten kızmıyor musun şimdi sen bana ?

Soo-jin:
Niye kızayım ki ? Boş ver .

I.n:
Sen......sen bu dünyanın en iyi insanısın biliyorsun demi ?

Soo-jin:
Sende öyle şapşik şey .

I.n'e öyle dedim ama ben abilerime durumu nasıl açıklayacağım hala bilmiyorum.

~ Bölüm sonu ~

Umarım beğenmişsinizdir . Sınır düşündüğümden daha çabuk doldu o yüzden bu günde sınır koyacağım.

Sınır
15 okunma
6 oy
10 yorum.

Hadi bakalım bol şans . Lütfen oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın. Ha bide Gerçek Düşman'nın da yeni bölümünü attım. Okursanız sevinirim . Görüşürüz 🥰