BTS (YN)MAFYA ABİLERİM-2

BTS MAFYA ABİLERİM 32.BÖLÜM

~ Yazım hatam varsa özür dilerim

Soo-jin'den

Biz I.n ile sohbet ederken araba pardon karavan bir yerde durdu . Ama nerede olduğumuzu ne biliyorduk ne de görüyorduk. Sonra Jin abim arkaya döndü . Ama daha abimler uyanmamaışdı .

Jin:
Gençler geldik hadi inin .

Diğerleri ise hala uyuyordu . Bizde daha nereye geldiğimizi kavrayamadığımız için öylece abimlerin uyanmasını bekliyoruz . Taki Jin abim yüksek sesle bağırdığı ana kadar .

Jin:
GENÇLER SİZE DİYORUMMM . KALKIN GELDİK.
Yoongi:
Ha? NE OLDU ? GELDI MI ? HANİ  NEREDE ?
Tae:
Ne oluyor ya ?
Jimin:
Gerçekten ne bu ses ?
Jungkook:
Kim ? Hani kim geliyor ? Neredeler ?
Jin:
Ahahahaahahhahahah nasıl da korktular ya ahahahahahahahahh . Kalkın gençlik kimse gelmiyor . Ama biz gideceğimiz yere geldik .
J-hope:
Off hyung bir insan böyle uyandırılır mı ?
Jin:
Ne yapayım iyansaydınız sizde .
Yoongi:
Uf neyse çok uzattık. Hadi inin . Soo-jin sen dur ben seni götüreyim .
Soo-jin:
Abi lütfen iyiyim ben . Hem ben ne kadar böyle kucakta gezeceğim ki ?
Yoongi:
İyi olana kadar hanımefendi .
Soo-jin:
Ama iyiyim ki ben . Lütfen biraz yürüyeyim .
Tae:
Tamam hyung bırak eve kadar yürüsün .

Tae abim öyle dediğinde Yoongi abim artık hiç bir şey demedi . Bende onayladığı'nı anlayıp ayağa kalktım yavaşca . Sonra Yoongi abim sol , I.n ise sağ koluma girerek benimle birlikte geldiler . Dışarı çıktığımızda orman gibi bir yerde olduğumuzu anladım. Azıcık ötede tahta bir kulübe gibi bir yer vardı . Sonra o tahta kulübe'nin   yanına geldik. Namjoon hyung kapıyı bir anahtarla açtı ve bizde içeriye geçtik. İçerisi aslında güzeldi . Huzur veriyordu sanki insana . Ev aslında küçüktü  yani sadece 3 oda vardı . Ha bide mutfak ve banyo . İçindede tahtadan yapılmış şeyler vardı . Ama bu haliyle bile baya güzeldi . Ama bu eve neden gelmiştik hala anlamış değildim doğrusu . İçeri geçtiğimizde Yoongi abim ile I.n'den destek alarak salon gibi bir yere gittik ve beni orada ki koltuğa oturdular . Koltuğun hemen önünde bir şömine vardı . Ve bu ayrı birer güzelliktir .Yaklaşık 10 dakika sonra J-hope ve Jungkook abim bütün valizleri eve getirmişdiler . O sırada da Jimin abim şömine'i yakmıştır. Şöminenin yanması insana ayrı bir huzur veriyordu . Galiba burada yaşamayı çok isterdim. Ama ormanlık bir yerin olması beni azıcık korkutmuş ola bilir . Sonuçta ormanlık bi alan her an ayı veya başka bir canlı çıka bilir . Düşüncesi bile korkunç . Neyse işte sonunda hepsi salondaki koltuğa sığa bildi . Jungkook abim Tae abimin kucağında oturmuşdu . Tae abimde neredeyse koltuğun içine girecekti . Bu halleri o kadar komikti ki yani kahkaha atamadan duramadım. Ben gülmeye başladığım an I.n de güldü . O da kendini zor saklıyor'du belli ki .  Daha sonra Jimin abimde bize katılınca küçücük ev bizim kahkahalar'ımız   ile doldu resmen. Sonunda Tae abim artık dayanamadı ve Jungkook abimi kucağından attı. Bizde bu duruma daha çok güldük. Gülmekten artık yaralarım'ın  ağrıdığını hissettim. Elimi karnımda'ki yaralardan birinin üzerine götürdüğüm de Yoongi abim hemen telaşlı bir şekilde bana döndü .

Yoongi:
Soo-jin ? İyi misin ? Neren ağrıyor ?
Soo-jin:
İyiyim abi merak etme . Sadece biraz fazla güldüğüm için yaram acıdı biraz ama geçti .
Yoongi:
Emin misin ?
Soo-jin:
Ha evet eminim .

Aslında acıyordu ama bunu onlara söylemek istemiyordum. Şimdi söyleyip de onları telaşlandırmak  istemiyordum . O yüzden daha fazla gülmemeliydim. Ama neden buraya geldiğimizi hala merak ediyordum. Ama abimler de bana kullandığım ilaçlar hakkında sorular soracaklar için birazda sormak istemiyordum .   Ama zaten elinde sonunda söyleyeceğim gerçeği . Huh o zaman soruyorum .