~Yazım hatam varsa özür dilerim
Jungkook'dan
Kollarımda kan içinde olan Yoongi hyung ile o soğuk odanın içinde, soğuk zemin üzerinde oturuyordum şuan . Yanımda Jin hyung ,Namjoon hyung , J-hope hyung şok içinde duruyorlar . Birden J-hope hyung kendine gelerek bağırmaya başladı .
J-hope:
YA NE YAPIYORUZ BİZ BURADA ? KALDIRIN HASTANEYE GÖTÜRELİM !Dediğinde bizde kendimize geldik. Jin hyung Yoongi hyungu kaldırmaya çalıştı . O sırada kadın korkarak silahı elinden yere atmış ve kaçmıştı . Tae ile Jimin hyung çoktan önde gitmişlerdi . Maalesef ki bizde arabayla gelmemiştdik. Ve bizim de arabaya kadar gitmemiz çok uzun sürecektir . Kendimizde bir şey yapamayız ki . Ama Namjoon hyung bez gibi bir şeyle Yoongi hyungun omzunun sıkıca sardı . En azından bu onun fazla kan kaybetmesinin karşısın ala bilirdi ama .
Soo-jin'den
Sonunda o lanet olası kadından kurtulmuş eve gidiyorduk. Abilerimin kokusunu o kadar çok özlemişim ki . Son 1 yıla yakındır yaşadığım şeyler çok ağır gelmişti bana . Psikolojim darmadağın bir durumdaydı . Belki bu sorunlar biraz daha böyle gitse tımarhaneye kadar gide bilirim . Benim ayakta güclü kalmam için tek sebebim abilerim. Onların birine bile bir şey olursa benim yaşamak için olan bütün ümidim söner . Yaşayamam . Bu yüzden kendimi toparlamalıydım . Kendime gelmeliyim. Abilerim için . Abilerim derken sadece öz abilerim'i kast etmiyorum. I.n de var bu 'abilerim' kelimesinin içinde . Şuan ise Taehyung abimin kucağında kafamı onun göğsüne yaslanmış bir şekilde ıssız ormanda ağaclar içinde gidiyoruz . Hemen yanımızda yürüyen Jimin abim ve kucağında ise elleri yanmış bir şekilde olan I.n . Diğer abilerim ise o kadının yanındaydı. Ne yapıyorlardı hiç bilmiyordum . I.n ise beni korumak için böyle yapmıştı . Beni korumak için kendini bilerek ateşe atmıştı . Bazen düşünüyordum ki ben bu aileyi fazla tehlikede bırakıyorum . Belki de ben olmasaydım daha güzel bir hayatları olacaktı . Gerçekten ola bilir miydi ben olmasaydım daha güzel hayatları ? I.n her ne kadar acısını saklamaya çalışsa da ben anlıyorum onu . Çünkü ben de onunla aynı duruma düştüm hatta daha fazla . Benim küçüklüğ'üm ateşler ile , odunlar , sopalar ile geçmişti . O yüzden şuan onu en iyi anlaya bilen bendim. Şuan içi içini yiyordu biliyordum. Bağırmak haykırmak istiyordu ama yapmıyordu , yapamıyor du . Neden mi ? Benim yüzümden yine benim yüzümden. Beni üzmekten korkuyordu . Bu durum ise benim fazlasıyla canımı yakıyordu . Fazlasıyla acı veriyordu bana . Kendimi şuan o kadar suçlu his ediyordum ki anlatamam .
Soo-jin:
Hepsi benim yüzümden .Dedim sesli bir şekilde. Sonra gözlerimden yaşlar düşmeye başladı yavaş yavaş . Sonra abimin boynuna doladığım ellerimden biri ile göz yaşlarımı sildim . Ama ne fayda her bir silinen veya düşen gözyaşının yerini yenisi alıyordu . O yüzden silmenin hiç bir anlamı yoktu . Abim ise ağladığımı fark etmiş olacak ki konuşmaya başladı .
Taehyung :
Güzelim ? Sen ağlıyor musun ?Soo-jin:
....................Taehyung:
Hadi ama ağlama . Bak her şey yoluna girecek. Artık buradasınız yanımızdasınız , güvendesiniz . Tamam ? O yüzden ağlama . Hadi sil o gözyaşlarını bakayım.Soo-jin:
Hepsi ........hepsi benim yüzümden . Keşke hiç doğmasaydım .Tae:
Şşşş o nasıl söz öyle . Sen doğmasaydın biz ne yapardık ? Deme öyle bak her şey düzelecek . Her şey yoluna girecek söz veriyorum sana .
ŞİMDİ OKUDUĞUN
BTS (YN)MAFYA ABİLERİM-2
FanfictionArkadaşlar bu kitabı okumak için önce birincisini okumanız gerek . Birincisi ise Soojin56 hesabından ve ya #btsabilerim yazarak ulaşa bilirsiniz . O zaman hikaye zamanı. Okulda zorbalık gören Kim Soo jin bunu mafya olduğunu bilmediği abilerinden sa...