1:: "Günaydın."

130 20 61
                                    


Yakın arkadaşlarım Chaeyoung ve Mina'ya bakıyordum. Sevgililerdi.

İkisinin de kız olması bana hep garip gelmişti. Ama yapabileceğim bir şey yoktu. Sonuçta bu onların hayatıydı, karışamazdım.

"Sana, hiç aşık olduğun biri yok mu?"

Mina bana sormuştu. Chaeyoung da merak edermişcesine bana baktı. Şuana kadar aşık olduğum kimse olmamıştı.

İdeal tipim diyebileceğim bir yüz ya da hoşlandığım şeyler de yoktu.

Ama annemin bana ayarladığı çocuklar vardı, onlar sayılır mıydı?

"Annemin bana ayarladığı çocuklar var ya."

Chaeyoung ve Mina benimle alay edercesine güldüler. Sonra Chaeyoung iç çekip konuştu.

"Seni aptal! Ondan bahsetmiyoruz."

Anlamadığımı göstermek için kaşlarımı kaldırdım.

"Aşık olup biri ile mutlu olmandan bahsediyoruz. Sırf annen istedi diye birini zorla sevemezsin herhalde."

"Nasıl anlayacağım ki aşık olduğumu?"

"Olunca anlarsın işte, bu kadar kafa yorma."

Gülümseyip kafamı yukarı aşağı salladım. Aşık olmak iyi olurdu herhalde.

~

"Yine mi? Of!"

Yine otobüsü kaçırmıştım. Lisedeyken hep otobüsü kaçırırdım. Okula geç kalacaktım. Geç kalmak büyük bir sorun değildi ama bugün üniversitenin ilk günüydü.

Eğer ilk günden geç kalırsam tüm sene geç kalacakmışım gibi hissediyordum.

Otobüsün uzaklaşmış gitmesini hüzünle izlerken önümden lüks araba ile biri geçti.

Hızlı geçtiğinden, dünkü yağmurdan dolayı oluşmuş önümdeki su gölü üzerime sıçradı.

Giydiğim açık pembe tatlı elbisem, çok korkunç gözüküyordu.

Eve gidip yeni bir şey giyebilirdim, ama bunu yaparsam daha da geç kalacaktım.

Elbisem belki kurur diye silkeledim. Pek bir şey değişmemişti. Ama belki kurur diye silkelemeye devam ettim.

Neyseki diğer otobüs gelene kadar biraz da olsa kurumuştu, yolda daha çok kururdu herhalde.

Üniversitemin olduğu sokağa geldiğimde otobüsten inip üniversiteme doğru ilerledim.

Üniversiteme girerken arabaların park yerinde bir araba dikkatımı çekti.

Bu arada, sabah gördüğüm lüks arabaydı. Arabayı uzun uzun izledim. Ardından içinden biri çıktı.

Çok şık görünüyordu. Arabadan çıktığı anda etrafına insanlar toplanmıştı.

Bu okulun ünlüsüydü herhalde. Tabii üniversitede okulun ünlüsü gibi bir saçmalık oluyor muydu?

Biraz daha o tarafa yaklaştım. İnsanların ne dediği pek anlaşılmasa da sanırım o, bu okulda tanınan bir öğrenciydi sadece.

Üniversitenin kapısına doğru ilerledi, ben de ilerledim.

İnsan kalabalığı başka bir yere yönelmişti, ben hala ona bakıyordum.

Ona odaklandığımdan ne kadar yakınlaştığımızı fark edememiştim.

Bana dönüp gülümsedi.

"Günaydın. Bu sabah için üzgünüm."

##
nasil olmuss
hic twice fici yazmadigimi fark ettim👊🏻👊🏻

BIR DE agalar lutfen oy fln atin gariban kalmayayim😞

girls like girls | sahyoHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin