ဖူးစာ၏လှည့်ကွက် (Completed)

(အပိုင်း8)

♡ဖူးစာ၏လှည့်ကွက်♡

(အပိုင်း8)

''ကိုယ်တို့.....လက်ထပ်ကြရအောင်''

''ရှင်...ဘာ..ဘာပြောလိုက်တာ''

(လူကဘာမှန်းမသိပဲ ရင်တွေထခုန်နေလေတော့သည်။ မထင်မှတ်ထားတဲ့အချိန်မှာ မထင်မှတ်ထားတဲ့စကားကိုပြောချလာတော့ လူက ဘာလုပ်လို့လုပ်ရမှန်းကိုမသိတော့ပဲ ဂနာမငြိမ်တော့ဘာ)

''ကိုယ်ပြောတာက...ကိုယ်တို့..လက်ထက်ကြရအောင်လို့''

''ရှင် ရူးနေလား...နွေဦးကိုဘယ်လိုမိန်းကလေးမျိုးထင်နေတာလဲ...အစ်ကိုလိုချင်တိုင်းကောက်ယူလို့ရအောင်လဲ နွေဦးက လမ်းဘေးကဟင်းရွက်ကန်စွန်း မဟုတ်ဘူးဆိုတာကို အကိုသိရဲ့လား''

''ကိုယ်သိတယ် နွေဦး''

''အခု...စိတ်အေးအေးထား..ကိုယ်ပြောတာနားထောင်''

''ဟင်အင်း...နားလည်းမထောင်ဘူး..အစ်ကိုကနွေဦးကို ဒီမိန်းခလေး ငါ့ယူရင်ရပါတယ်ဆိုပြီး အထင်သေးနေတာလား...''
(ငိုသံလေးပါလာပါပြီး)

''မဟုတ်ဘူး...ကိုယ်အဲ့လိုလည်းမတွေးဘူး...နွေဦးလေး..ကိုယ့်ကိုကြည့်ကွာ''

(ငိုသံလေးနဲ့ ပြောနေတဲ့သူမလေးက စိတ်ဆိုးပြီးဝမ်းနည်းနေ​ပြီးဆိုတာ သူ့သိနေပြီလေ။ ဟိုဘက်လှည့်က စိတ်ဆိုးနေတဲ့ကလေးမကို ပုခုံးနှစ်ဖက်ကိုဆွဲပြီး သူ့ဘက်သို့လှည့်ကာ ချုပ်ထားလိုက်သည်။)

''အစ်ကိုနော်..ဘာလုပ်တာလဲ လွှတ် အခုလွှတ်''

''ကိုယ့် ပြောတာနားထောင်ပါအုံး နွေဦးရယ် ဟုတ်ပြီလား ကိုယ်ရှင်းပြမယ် ''

''ဟင့်အင်း ဟင့်အင်း..ဘာမှလာမရှင်းပြနဲ့...မကောင်းတဲ့လူကြီး...အကျင့်မကောင်းတဲ့သူ...ရှင့်မိန်းမကိုလည်းရှင်ဒီလိုပဲအနိုင်ကျင့်ခဲ့တာမလား သွား အခုသွား''

ပြောပြီးမှ စကားလွန်သွားပြီဆိုတာ သိလိုက်ပြီ။ ပြင်ဖို့အချိန်လည်းမရလိုက်ဘာ။
သူ့ကတော့ ချုပ်ကိုင်ထားတဲ့နွေဦးရဲ့ပုခုံးကိုလွှတ်ပေးလိုက်တော့သည်။

''ဟို အ...အစ်ကို....နွေဦးကလေ''

''ရတယ်....နွေဦး...ကိုယ်နားလည်တယ်''