♡ဖူးစာ၏လှည့်ကွက်♡
(ဇာတ်သိမ်းပိုင်း)
လင်းညို့ကားကိုခြံကြီးတစ်ခု၏ရှေ့တွင်ရပ်လိုက်ပြီး ကားဟွန်း၂ချက်မျှတီးလိုက်သည်။မကြာလိုက် အထဲကနေလူကြီးတစ်ယောက်ကတံခါးလာဖွင့်ပေး၏။ လင်းညို့ကားကိုအထဲသို့မောင်းဝင်ဝါးပြီးတစ်နေရာတွင်ရပ်လိုက်သည်။ ထို့နောက် ကားပေါ်မှဆင်းကာ အိမ်ထဲသို့ဝင်လာခဲ့သည်။
ဧည့်ခန်းထဲ၌လူကြီးတစ်ယောက်ထိုင်နေလေသည်။
''ဟို မင်္ဂလာပါဗျ..နွေဦးသော်တာရှိလားခင်ဗျ''
''အော် မင်းကလင်းညို့ရှင် ထင်ပါရဲ့''
''ဟုတ်ပါတယ်ဗျ နွေဦးဆီလာတာဘာ''
''အင်းအင်း လာ ဒီမှာထိုင်အုံး၊ အန်ကယ်ကနွေဦးရဲ့အဖေဦးဒေါနဘာ''
''ဟုတ်ကဲ့ဗျ၊ တွေ့ရတာဝမ်းသာပါတယ် ကျွန်တော်ကလင်းညို့ရှင်ပါ''
''အင်း နွေဦးတို့ခနနေဆင်းလာလိမ့်မယ်''
''ဟုတ်''
မကြာခင် နွေဦးနဲ့အတူ နွေဦးရဲ့အမေနဲ့အမတို့ဘာလိုက်ပါပြီးဆင်းလာခဲ့ကြသည်။
နွေဦးကိုမြင်တာနဲ့လင်းညို့ထိုင်နေရာမှထရပ်လိုက်မိ၏။
''နွေဦး!''
နွေဦးလင်းညို့ကိုမြင်ပြီးအံ့သြနေသည်ထင်၏။
''အစ်ကို ဒီကိုဘယ်လိုဖြစ်ပြီး''
''သမီး လာထိုင်၊ မိန်းမမင်းရောဝင်ထိုင် ထိုင်ကြ''
နွေဦးရော မေမေတို့ဘာနေရာတွင်ဝင်ထိုင်လိုက်ကြသည်။
အင်း ထိပ်တိုက်ရှင်းယုံပဲရှိတော့တာပေါ့၊ဘယ်တတ်နိုင်မလဲ။
အားလုံးကထိုင်ပြီးကြပေမဲ့ မည်သူမျှစကားမဆိုကြ၊တိတ်ဆိတ်နေကြ၏။တိတ်ဆိတ်မှုကို လင်းညို့ကအရင်ချိုးဖောက်လိုက်သည်။''ကျွန်တော်နွေဦးကိုလာပြန်ခေါ်တာဘာ''
လင်းညို့၏စကားအဆုံးတွင် နွေဦးအမေ၏မျက်နှာသည်တိတိသာသာတင်းမာလာသည်။
''မရဘူး၊ မင်းလို...''
''တော်ပါတော့မိန်းမရယ်၊ မင်းအတ္တလည်းနည်းနည်းပါးပါးလျော့အုံးမှပေါ့ ဘယ်ချိန်ထိလိုက်နှောက်ယှက်နေတော့မှာလဲ''
YOU ARE READING
ဖူးစာ၏လှည့်ကွက် (Completed)
Romanceအစ်မဖြစ်သူကိုမိဘတွေမှ အိမ်ထောင်ချပေးကာ၊အစ်မဖြစ်သူကမယူပဲချစ်သူနောက်ခိုးရာလိုက်ပြေးသွားတော့၊ ကျန်ခဲ့တဲ့သူနဲ့ပေးစားမှာကြောက်လို့ အိမ်မှထွက်ပြေးလာခဲ့ရာ...အမှတ်မထင် ကားတစ်စီးနဲ့တိုက်မိပြီး...ထိုသူရဲ့အိမ်တွင်အလုပ်လုပ်ဖို့အကြောင်းဖန်လာခဲ့သည်။