She's The Modern Version

5

                                                                                                 ***

5(past) 

***

Princess Anastacia's POV 

Ramdam ko ang paghigpit ng yakap n'ya pati na rin ang pag-iyak. Yung pag-iyak na, pinapadama na nandyan s'ya at hindi ko dapat sinabi iyon. Wala na akong naagwa, hindi ko na din napiit na sabihin iyon, kasi sa pagiging Prinsesa ko pa lang, alam kong may gusto nang pumatay sa'kin, i don't know why! ligtas naman ako sa mga bisig n'ya at ramdam ko iyon. Iniiyak ko na lamang ang natitirang buhay ko, dahil tiyak mawawala din ako sa buhay n'ya, sa buhay nilang lahat! pero hindi ko ipagkakait ang pag-mamahal ko sakanila. 

Makalipas ang ilang minuto ay nasa ganon pa rin kaming posisyon. Hindi umaalis, walang umaalis, pinapakita na wala dapat na umalis dahil hanggang sa kabilang buhay. Pangalawang buhay, mag-kikita at makakasama pa rin namin ang isa't isa. 

" Ito! suotin mo ito, dahil ito ang katibayan na matagal na kitang mahal Prinsesa, " nagulat naman ako sa sinabi n'ya. Sabagay, huli man pero alam kong may nararamdaman na din ako para sakanya. 

Nakita ko naman, ang isang napaka-gandang kwintas. Nag-niningning iyon, at base sa nakikita ko hindi dahil sa araw kundi ay mas sumpa iyon ng pag-mamahal n'ya. " Sa t'wing nakikita oh nakakasama mo ako. Makikita mo ang sumpang pag-mamahal ko. Pag-mamahal na walang hangganan! " 

" Salamat, Prinsipe! salamat din sa pag-mamahal mo. " nakangiting sabi ko. 

Ultimo na sinilip ko pa ang kwintas at tama nga s'ya, nandoon ang pag-mamahal n'ya at kitang kita ko iyon. Siguro kasi, magkasama kami ngayon? 

" Hindi lang pasasalamat ang gusto kong marinig sa'yo. Kundi pag-mamahal mo din! " nakangiting sabi n'ya sa'kin. 

Nakikita ko sa magulang ko ang saya para sa'kin. Saya, na ngayon ko lang nakita! hindi lang para sa'kin, kundi para sa'min ng Prinsipe. Tapos, ay naramdaman ko muli ang yakap n'ya atc paghalik sa sintido ko. 

" Mahal na mahal kita, Prinsesa, " malambing na sabi n'ya bago ako halikan muli ngunit sa noo ko naman. 

" Salamat, Mahal! " nabigla ko naman ata. 

" Nakakagulat Prinsesa ah! " at nakanganga pa s'yang iniwan ko. 

" HAHAHAHA! Wala ba akong warning sa mga sinabi ko? dapat lang ano! para naman. Malaman mong unti-unti ako nag-kakaroon ng nararamdaman para sa'yo. " ayon at nandoon na ang nakakasilay na mga ngiti n'ya. 

" Kaya't gusto kitang makasama hanggang sa pagtanda. Dahil d'yan sa ugali mo! " 

" Talaga? -- wow! " biglang nagkaroon ng paro-paro sa gitna namin. Parehas kaming namangha doon, parehas natuwa at nasilayan parehas ang mga ngiti. 

napatingin naman kami sa isa't isa habang nakangiti. Nakaramdam naman ako ng saya sa buong buhay ko. Hinawakan n'ya kamay ko, hinalikan at pinag-laruan iyon, nakakahawa kaya nilaro ko rin ang kamay n'ya. " sa pangalawang buhay natin, hahanapin kita, para makita mo ang sumpang pag-mamahal ko Prinsesa. " 

" Talaga? gagawin mo iyon!? " pagtataka kong sabi.

" Hindi ko iyon gagawin. Dahil, makakasama mo iyon! " makakasama ah? interesting! pero sa anong paraan naman? kataka-taka naman iyon. 

" Tama na nga dyan sa sumpa-sumpa! pumasok na tayo. " iritableng biro ko sakanya. Ngayon lang kasi ako nakarinig ng ganoon na sumpa. Masyadong nakaka-interesado eh!