Taehyung'tan..."İster misin?"
Önümde dikilen bedene baktım ve kafamı olumsuz anlamda salladım. Çocuğun bana uzattığı kurabiye Kookie'yi hatırlatınca gözlerimden bir damla yaş düştüğünü fark ettim. Kafamı tekrar yere eğdim ve kendime sövmeye başladım. Benim yüzümden şuan Kookie yoktu onu Namjoon'giller ile ne kadar arasamda bulamamıştım. Bende soluğu burda almıştım sanırım burda biraz vakit geçirecek ardından da Kookie'yi tek başıma aramaya çıkacaktım.
"Yanlış anlamazsan eğer neden üzgünsün?"
Ne zaman yanıma oturduğunu anlamadığım adam konuşmuştu. Sırtımı banka yasladım ve yüzünü inceledim. Tavşana benziyordu dalgalı uzun saçları vardı. Gözleri büyük ve siyahtı aynı zeytine benziyordu bembeyaz bir teni vardı genel olarak tatlı bir çocuktu işte.
Sanırım onu süzmeye o kadar dalmıştım ki tekrar konuştu.
"Hava çok soğuk değil mi?"
Kafamı salladım onaylarmışcsına onunda burnu ve yanakları pespembe olmuştu soğuktan.
"Öyle. Sen ne yapıyorsun bu soğukta?"
Omuzlarını silkti ve dişleri gözükecek şekilde gülümsedi. O gerçekten de fazla tavşana benziyordu...
"Asıl sen ne yapıyorsun bu soğukta?"
Kaşlarımı çatarak ona yaklaştım ve konuştum.
"İlk ben sordum."
Oda bana biraz yaklaşmış ve konuşmuştu.
"Tamam sonra da ben sordum banane"
Çocuk gibi mızmızlanmasıyla güldüm ve kafamı gökyüzüne çevirip, şehir ışıkları yüzünden tam gözükmeyen yıldızları izlemeye başladım.
"Benim için önemli olan birini kayıp ettim. Yaptığım hata yüzünden beni terk etti şimdi onu arıyorum ama...ya bulamazsam?"
Soru sorduğumda kafamı ona çevirmiştim. Gözleri mi doluydu yoksa ben mi yanlış görüyordum emin değildim ama üstünde bir mutsuzluk olduğu belliydi.
"Nasıl kayıp ettin eşya mı bu canım"
Gülümsedim ve yan dönerek bağdaş kurdum. Oda aynısını yaparak bana dönmüştü.
"Öyle değil şapşal. Tavşanımı kayıp ettim. Benim sorumsuzluğum yüzünde evden kaçtı kapıyı açık bırakmasaydım şimdi ikimizde birbirimize sokulmuş uyuyor olurduk.."
Sesimden pişmanlık akarken, gülümsedi ve elini omzuma atıp sıktı.
"Üzülme. Belki gitmesi gerekiyordur yeni bir tavşan almayı düşündün mü?"
Kaşlarım anında çatılırken kafamı salladım olumsuz bir şekilde. Daha önce söylediğim gibi ben Kookie'nin üstüne gül koklamazsım.
"Asla düşünmem böyle bir şeyi o benim tek bebeğim Yeontan'ı saymazsak tabii. Ama en çok o bebeğim. Şimdi onu çok özlüyorum."
Off'ladım ve başımı eğip ellerimle oynamaya başladım. O sırada ise yanımdaki bedenin hareketlendiğini gördüm.
"Gidiyor musun?"
Diye sorduğumda kafasını salladı. Bende ayağa kalktım ve gözlerinin içine bakarak gülümsedim.
"Tanıştığımıza memnun oldum- ah adını sormadım dimi? Ben Kim Taehyung"
Kafasıyla beni onaylamış ve konuşmak için ağzını aralamıştı.
"Memnun oldum Taehyung. Bende Jungkook...Jeon Jungkook"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
BUNNY🐰 ~|TK|~
FanfictionTaehyung, 1 yıldır evinde beslediği tavşanın istediği zaman insana dönüşebilen bir melez olduğunu bilmiyordu... Yan ship🍓 Yoonmin Namjin Hyunlix Yeonbin sapseok ✨✨✨