BUNNY🐰 ~|TK|~

²¹🐰

Taehyung'tan...

Jungkook tedirgindi. Yarım saat önce eve gelmiştik arkadaşlarım birbirleri ile uğraşıyor ve eğleniyorlardı benim ise gözlerim geldiğimizden beri dudaklarını ısırıp elleri ile oynayan Jungkook'taydı. Bana ne söyleyeceğini veya ne hediye edeceğini deli gibi merak ediyordum ama bir yanımda Jungkook'un bana nasıl bir yalan söylemesinden korkuyordu. Acaba işin sonunda çok kırılacak mıydım yada biz eskisi gibi olabilecek miydik?

Artık sabredemediğim için Jungkook'u kolundan tuttum ve bahçeye doğru yürümeye başladım herkesin bakışları bize dönmüştü ne yaptığımı sorguluyorlardı. Onları aldırış etmedim ve Jungkook'u zamanında kesilmesine izin vermediğim büyük portakal ağacının altına getirdim. Jungkook bana endişeli gözlerle bakarken kolunu bırakıp bir adım attım ona karşı.

"Konuş artık nedir duyacağımdan bu kadar korktuğun yalan?"

Off'lamış ve dudağını bir kez daha ısırmıştı.

"Taehyung...çok kızmayacağına söz yada inanacağına çünkü imkansız gibi birşe-"

"Ne olduğunu bilmeden sana söz veremem Jungkook"

Gözlerinin dolduğuna şahit olduğumda onu kollarımın arasında alıp sonsuza dek güzel sözler söylemek ve öpücüklere boğmak istedim ama henüz bunu yapamazdım ilk önce bana herşeyi anlatmalıydı.

"Niye bu kadar sert konuşuyorsun?"

Kollarını birbirine bağlamış, yanaklarından bir damla süzülmeden önce konuşmuştu.

"Sert konuşmuyorum, anlatır mısın artık"

Bıkkın çıkan sesimle kaşlarını çatmıştı. Bende şuan onun kadar gergindim hemen söylemesini ve bu olayın kapanmasını istiyordum.

"B-benden bıktın mı?"

"Ne? Ne alaka Jungkook konuyu nereye çekiyorsun"

"Niye öyle tavırlar sergiliyorsun o zaman!"

Sesini yükseltmesi ile çenemi kastım sinirle yavaş yavaş benimde tepemin tası artıyordu.

"Hiç birşey sergilemiyorum kuruntu yapıyorsun şuan!"

Normalinden daha yüksek çıkan sesimle konuştuğumda alt dudağı titredi farkında olmadan daha da genginleşiyordu ortam.

"Ben mi kuruntu yapıyorum! Sanki söylediğim anda beni terk edecekmişsin gibi soğuksun"

"Dedim ya az önce ne olduğuna bağlı"

Sinirle ağzımdan söylediğim şeylerle içimden bir küfür savurdum resmen onu terk edebileceğimi söylemiştim açık açık.

Yüzündeki ifade donarken gözlerimin tam içine baktı ve fısıltı gibi çıkan sesiyle konuştu.

"Hani severdin...yalan söylesem bile ne olduğunu söylediğimde hani bırakmazdın beni"

"Özür dilerim ben-"

"Yada siktir et söylemeye bile değmez biz bence birbirimize uygun değiliz Taehyung mutluluklar"

Tam gidecekken kolundan çekmiş ve sarılmıştım ona. Kafamı boynuna dolayıp tenini öperken göz yaşları üzerimdeki gömleği kirletiyordu.

"Özür dilerim bebeğim. Sadece bende senin gibi endişeliyim bana söyleyeceğin şeyin aramızı açacağından korkuyorum"

Yüzünün her yerine öpücükler kondururken o sadece kollarımın arasında duruyordu. Benden uzaklaştı ve eliyle göz yaşlarını sildi.

"Söyleyeceğim şeyin aramıza girip girmeyeceğine sen karar vereceksin Taehyung."