Alleyah's POV
Tatlong araw na ang lumipas mula nung may humarang sa amin sa daan. Tatlong araw na din ako pabalik balik sa hospital dahil hanggang ngayon nakaconfine pa din si asungot . Maayos na din ang lagay niya at baka bukas ay makakauwi na siya. Pero mas lalong naging makulit. Pang ilang beses na niyang sinabi sa kanila na gf na niya ako. Kesyo daw ang ganda ng gf niya, kesyo daw tsaka cia sasagutin kung nag'aagaw buhay na cia. Pambihira! Sa tatlong araw na iyon, walang araw na hindi niya babanggitin ang pagiging jowa ko sa kanya. Halos memorya na nga nila eh,
'Nasabi ko na bang kami na ni pangit?'
I rolled my eyes. God! He always said that line, for what?! For 256th times . Nabilang ko talaga. At sa isang araw yan, kahapon, he said that line for almost 500 times. Di ka ba mabuburyo niyan.? Walang imik na lang din ang tropa dahil for sure sunod sunod na naman ang sasabihin nito. Paulit ulit at ulit at ulit na lang ang kanyang sasabihin.
'Tumahimik ka nga! Memorize ko na ang sasabihin mo,.'
Reklamo ko sa kanya. Parang bata naman itong nagpout.
Ginagawang busy naman nila ang sarili nila upang di mabored sa hospital. Lumiban kami sa klase kaninang hapon. Maggagabi na at naglabas na din ang doctor na pwd ng makalabas c asungot anytime.
'Jennifer Morales, nagbalik na sa bansa. Naging successful din ang ginawang pelikula sa Guam at humakot ng maraming parangal. Samantala, di naman nagsalita ang naturang aktres sa maaga nitong pagbabalik..'
Napukaw ang atensyon ko dahil sa narinig ko. Lahat tumahimik tsaka ibinaling sa t.v ang attention. Nagkatinginan kami nila annica at anna marie. Napansin ko rin ang pamumutla at pagkuyom ng kamao ni asungot. No! These cannot be. Ramdam ko ang pagkabalisa ng tropa. Kung ganun, may ugnayan sila ng jennifer na yan.
'Shall we?'
Pambabasag ko ng katahimikan. Agad din naman clang kumilos tsaka naghanda na sa pag'alis. Di na rin umiimik si asungot at tila may malalim na iniisip. Minsan, bigla na lang itong huminga ng malalim. Hanggang nandito na kami sa sasakyan ay ganoon parin ang sitwasyon. Hinagod ko ang mga palad nito, pampalubag loob na mukhang epektib naman.
Tinunghayan niya ako tsaka ngumiti. Kahit alam kung pilit iyon ay sinuklian ko parin ng matamis na ngiti. Tahimik ang naging byahe namin hanggang sa makarating na kami. Di ko feel ang byahe dahil ni 'a,e,i,o,u' ay wala akong marinig mula sa kanya.
****
3rd person POV
Makulimlim ang kalangitan, galit na galit ang matatalim na kidlat at umalingawngaw ang padagundong ng kulog sa buong siyudad. May nagbabadyang unos! Dapit hapon pa lamang pero wala ng tao ang umaaligid sa lansangan. Wala nang mga taong paroot parito, tila takot ng tumapak sa magulong lansangan kayat maagang nagkubli sa ilalim ng kumot at di na iniisip na bumangon pa hanggang sa pagsapit ng umaga.
Sa gitna ng nagbabadyang unos, di magkamayaw ang mga kabataan sa pagsayaw, pag'indak at paggiling ng mga katawan. Parang wala ng bukas itong gumiling sa dance floor. Walang ibang iniisip kundi ang magsaya at lumigaya kahit ang kapalit nito ay kaluluwa. Ang iba ay nagpakalulong sa droga, nagpakalasing na halos di na makatayo. Ang iba'y gumagawa ng milagro, di alintana kung makita man ang tinatago. Tanging mga ungol lang ang naging linggwahe ng mga ito. Naglaplapan ang kapwa mga lalake at ginawang ulam ang pagkalalaki ng kaniig, pataas pababa ang bunganga hanggang sa mapawi ang init ng katawan. Ungol. Yan lang ang maririnig sa bawat parte ng gusaling iyon, maliban sa mga malalakas na tugtog ng musika. Gabi-gabi, ganito ang eksena sa lugar na yaon.
Biglaang nagbukas ang pintoan ng gusali at pumasok ang walong di kilalang mga lalake. Matitikas ang tindig at may daladalang armas. Pumasok ito at inilibot ang paningin. Ng walang makitang bakas sa hinahanap nila ay inasinta ang baril at tsaka pinaputok sa mga nagsasayawan. Naging paunang reaksyon na din ng mga tao ang patakbo at kanya kanyang iniligtas ang sarili. Subalit sarado ang pintoan at wala ng malulusotan. Muli, inasinta ng mga lalaki ang kanilang mga malalaking baril at pinaputokan ang nakikitang tao. Nakahandusay na sa sahig, naliligo sa sariling dugo. Inilibot muli ng mga lalake ang paningin, naghahanap kung meron mang buhay at nakaligtas. Nagtagumpay naman sila, dahil sa kaliwang banda ay gumagapang ang isang babae papalayo. Aasinta na sana ang isa pero pinigilan ng isa pa na may nakakaloko at pilyong ngiti. Tila nabasa naman ito ng iba neang kasama dahil agad itong tumalima at pumunta sa kaawa awang babae. Pinatayo nila ito.
'Ayos to bro! Medyo tigang din ako ngayon'- anang isang lalaki.
'Maawa kayo, pakawalan niyo po ako'- pagmamakaawa ng babae.
'Mamaya na miss byutipol, sa ngayon, magpakasaya muna tayo.' - pilyo nitong sagot.
Nagpupumiglas ang babae. Pero wala na itong nagawa dahil unti unti ng pinagsamantalahan ang kanyang pagkababae.
****
'I will find u aero! U are mine!'
Ito ang huling nakita ni Aero at mga kasamahan nito bago matapos ang video clips. Mga salitang sinulat sa dugo ng tao. Apat na araw na ang nakararaan mula ng mangyari ang trahedya isang kilalang bar ng siyudad. Pang apat na beses na din itong nangyari, at bawat lugar ay may ugnayan sa kanya. Una, ay ang pagsulpot ng ninja sa G-arena. Pangalawa, ay sa isang sikat na casino na walang awang pinagtataga ang mga naglalaro. Pangatlo, sa isang resthouse na tinorture ang mga lalaking dayuhan at pinagsamantalahan ang mga babae. At ito ngayon ang pang'apat. Tila demonyo ang gumawa nito. Sa bawat karumal dumal na krimen, isa lang ang nais. Siya. Siya ang nais nito. Napakunot noo na lang c Aero sa mga nangyayari. May namumuong galit sa kanyang puso. Naging tahimik lang din ang tatlo niyang kasamahan. Tila nagdilim ang kanyang paningin at nakikita niya ang mga nangyari sa mga taong nais siyang protektahan, magkamatayan man. At yon ang hindi niya kailan man ginusto. Hanggang sa nakapagdesisyon na siya.
'What??'- anang isang babae na nagngangalang fang. 'Tel me ur kidding!'
Kahit ang iba niyang kasama ay ganoon din ang reaksyon sa sinasabi nitong plano.
'No.' - seryoso nitong bigkas. Isang salita lang yun, pero tagos hanggang buto ang pagkakabigkas. Sandaling tumahimik ang mga kasama nito at pinagmasdan ang pagbabago ng kulay ng mata nito, hudyat na malapit ng matapos ang proseso ng kanyang katawan. Mula sa kulay abo, naging mapusyaw hanggang naging asul at di kalaonan ay naging berde, naging kulay dugo at nahaloan ng itim. The last eye color shifting. Itoy nangangahulugang malapit ng matapos ang proseso at ito'y nasa mahigit nobenta porsyento na. Namangha ang mga kasamahan niya sa nakikita na napalitan din ng takot dahil sa bawat pagtitig nito, kamatayan ang kahulugan.
Tumayo na agad ang tatlo at sumunod sa papalayong Aero. Sa ganitong sitwasyon, naghahanap ito ng pagsasampolan. Nakarating sila sa isang liblib na eskinita. Mukhang naaayon din naman sa kanila ang
pagkakataon dahil may namumuong away sa dalawang panig na goons.
Nakangising lumapit c Aero, sumunod ang tatlo nitong kasama. Nabigla ang dalawang grupo sa pagpapakita nito. Nag'usap sa mata ang leader ng dalawang grupo at nang magkaintindihan ay sinugod ang apat na babae.
Depensa lang ng depensa c Aero sa bawat atake ng leader ng dalawang grupo. Samantalang ang mga kasama ni Aero ay pinapatulog ang iba pang goons. Ramdam ni Aero ang kakaiba niyang bilis.
Isang sipa ang pinakawalan niya at sapol sa noo ng isang leader. Sinuntok niya ito sa tiyan at siniko ang leeg. Mukhang nakahalata ang isang leader na wala sa kanya ang atensyon ni Aero kaya agad siyang umatake sa likod nito. Imbis na c Aero ang tamaan ng kanyang flying kick, ang isang leader ang natamaan dahil lumundag c Aero sa ere. Sa lakas ng flying kick, agad nakatulog ang natamaan.
'U owe me once, blood slave!'
Napangisi na lang ang lalake. Ito ang hinahanap ng pinuno niya, sa isip isip niya.
'Kung sinuswerte ka nga naman. The so-called project x.'
Ngiti lang ang isinukli ni Aero sa lalaki. Inilibot niya ang kanyang paningin at ng mapagtantong malapit ng matapos ng kasamahan niya ang myembro nito ay agad siyang umatake sa natirang leader. Gaya ng nakasanayan, suntok at sipa lang ang pinakawalan nito. Todo ilag lang ang kalaban at parang minamaliit lamang niya ang tira nito. Isang tira ang nais nitong sasalagin pero di niya nakita ang isang paparating na suntok. Halos mahilo ang lalaki dahil sa impact nito. Hindi pa nakahulma ang lalaki ay agad tinuhod ni Aero na ikinabagsak nito. Sakto namang natapos na ng kasamahan nito ang kanilang laban kaya lumapit na ito kai Aero.
Hinang hina na nakaluhod ang lalake sa kalsada. Pilit siyang pinatatayo ng kasama ni Aero na sina fang at wolf, si glare naman ay tahimik lang sa tabi at naninigarilyo.
'Dahil may puso pa ako, makakalaya ka sa mga kamay ko. Pero maglalaro muna tayo.'
Pilyong sabi ni Aero. Walang imik lang ang lalake at walang takot na tumingin ni Aero. Kinuha ni Aero ang sigarilyo ni glare at hinithit.
'Pwe! Bakit ka ba naadict sa bagay nato. Ang pangit ng lasa. Pero magagamit ko naman ito.'
'Sino ba naman kasi ang nagsabing kunin mo yan!' - asik ni glare at kumuha pa ulit ng sigarilyo sa bulsa niya
'Bloody slaves! Gusto mo? Aie di pwd to sau, ang gwapo mo para mag sigarilyo. Ito ang bagay.' - at pinaso ni aero ang balat nito sa kamay.
'Ahhh!!!! Hayop ka talaga!'
'Talaga? Salamat.'
Unti unting hinuhubad ni Aero ang jacket ng lalake. Napalunok na lang ang lalake, iniisip na baka sa magandang katawan niya ipapaso ang sigarilyo. Nakikita na ang t-shirt na suot niya.
'Di ka ba naiinitan sa lagay nato?'
Tanong ni Aero habang hinahaplos nito ang katawan ng lalake. Nanlaki ang tatlo nitong kasama dahil sa nakikita sa t-shirt nito. Ang logo ng black blood mafia.
'Kung ganun ikaw ay myembro ng black blood mafia?' - tanong ni glare.
Nanatiling tahimik ang lalake. Tuluyan na rin nahubad ang jacket ng lalake.
'I will u let u live, but in one condititon!'
Nakangiting tanong ni Aero.
'Work for me!' - dagdag ni Aero
'Huh! Kailan man di ako magtatrabaho sa bulok na grupo mo.!'
'Bulok nga ba? Well, let me tell u a secret.' - lumapit ito sa tenga ng lalake. Halatang nabigla ang lalake sa narinig.
'Di mo ako maloloko!'
'U leave me no choice.'
'Ahhhhh!!!!!!!!!!!!'
********
'Inutil!'
Huli na ng mabalitaan ng black blood mafia ang nangyari kaninang madaling araw. Isa lang ang nakaligtas at ito ngayon ang nagbalita sa kanya.Nagngitngit sa galit ang pinuno. Imbis makipagkontrata sa mga grupo ng kalsada ay nauwi sa patayan. THE BEAST! May araw din kayo sa akin!

BINABASA MO ANG
Aero
ActionPrologue 'Argggg, how dare you!' Daing ng isang lalaki habang hawak ang kanyang sugatang tagiliran dahil sa tama ng baril.., ang maputi niyang damit ay napuno na nang dugo. "Thank u, it's my honor" nakangising sagot ng isang di'kilalang babae at pap...