Kül Masalı (+18)

1.Bölüm(İFTİRA)

Yepyeni bir hikayeden herkese merhaba 🦋

Öncelikle ileri derece bazı ögeler içeren bir hikaye olacaktır fakat bunlar gerçek hayata kimse ile ilşkili değildir.

AĞIR ŞİDDET VE CİNSELLİK İÇERİKLER OLACAKTIR. LÜTFEN DUYARLI OLANLAR OKUMASIN🦋
.

.
.
.
.

Ben Kumsal Akça
18 yaşındayım.
Babama ait olan kolejde lise son sınıf ögrencisiyim.
Malesef, annem beni doğururken ölmüş.
Babam ve abimden başka kimsem yok
Bugüne kadar, babamdan hep şiddet gördüm.
Abim ise babamın yokluğunu aratmaz derecede hayatıma renk katar.
Öyleki anneme çok benziyormuşum.
Babam ileri gelen bir iş adamı
Abimde gelecekti veliaht prens.
Bende bu masalın kül kedisiyim.

Ve şimdi benim hikayemi okuyacak ve bana üzüleceksiniz. Ama üzülmeyin çünkü her masalın vardır bir acı yanı...

❃.✮:▹　◃:✮.❃

Yine ağrılarla ,uyandığım bir sabah olmuştu. Dün ,annemin ölüm yıldönümüydü. Benim ise doğum günüm. Bende isterdim, ağzımın kan değil süt kokmasını. Bende isterdim saçlarımın her gece yolunması, yerine şefkatle okşanmasını. Ama bu işgence 4 yaşından beri var hayatımda. Vücudum o kadar dikiş izleri ve morluklarla kaplı ki bazen korkuyorum aynada kendime bakmaya.

...

Yavaş adımlarla banyoya yürüdüm.Canım artık bir süre sonra yanmayı bırakıyordu. Doktor'a sorduğumda bazı yerlerimde sinir hücrelerim yetkisini kaybetmiş olduğunu ve artık zamanla böyle devam ederse yatağa bağımlı olacağımı söylemişti.

Herşeyi bir kenara bırakıp, duş aldım. Temizlendim yaralarımı kapatım , okula gitmek için hazırlanıp aşagı indim.

Evdeki çalışanlardan bile azar yiyen biriydim. Babam asla kimse tarafından sevilmemi istemez ve hatta okulda bile zorbalığa uğrasam da asla sesini çıkarmazdı.

Dün, yeterince hırsını almıştı vücudumdan.
Yalvarışlarıma bile merhamete gelmemiş ,daha'da hırslanmıştı.

Mutfağa gelip bir kaç yiyecek almıştım. Şuan burda yerdim ama abime yakalanmak istemiyordum. O da babam kadar beni suçluyordu annemin ölümünden.

En acısıda, babam beni döverken hep oturur izlerdi. Daha önceleri küçüktüm, aklım ermezdi abimin babama gücü yetmediği için sesi çıkmaz sanırdım. Ama zamanla daha doğrusu büyüdükçe anladım. Oda istermiş. Hiç unutmam 7 yaşındaydım
Bana yemek yapmamı söylemişti.Bilmediğimi söylesemde zorla mutfağa götürmüştü. Eğer yapmasam babama söylerim seni mahveder demişti o korkuyla birşeyler yapmıştım ama çocugum işte oyuna dalmıştım. Sırf yemeğin altı yandı diye beni babama söylemişti. Babam sabaha kadar acımasızca kemerle dövüp kolumu kırmıştı. Çok canım yansada o acı son olmadı. Daha sonra çalişan ablalardan duymuştum. Abimin bilerek yaptıgını ve babam beni döverken gülüp eğlendiğini duymuştum.

Bu ağır düşüncelerden sıyrılıp, kendimi evin dışına attım. Allah'ım ne olur inşallah kimse görmeden giderim demiştim. Öylede olmuştu. Okula gelir gelmez hemen sınıfa doğru yürüdüm. Bazıları acıyan ,bazıları nefret eden gözlerle beni izliyordu. Burda bile sığıntı gibiydim.

Hemen sırama geçip oturdum.

6 saat sonra